wraz z Rosicą Jakubowi i Helenie z Kimbarów bar. Benetom, stoln. mozyrskim, za 5500 tal. bitych. W 1742 r. Mikołaj Łopaciński, wojski mścisławski, spłaca zastaw Janowi i Róży z Korsaków Benetom i obejmuje te dobra, a w 1753 r. Aleksander Sapieha, wwda płocki, sprzedał te dobra Łopacińskiemu. Po śmierci Mikołaja Łopacińskiego w 1778 r. odziedziozył S. syn jego Tomasz, szambelan królewski, po nim zaś w 1817 r. otrzymuje w spadku jego syn Józef, marszałek drysieński, od 1839 r. własność jego syna Ignacego, marsz. szL pow. drysieńskiego. A. K. Ł. Saryanka al. Sarya, dawniej Szara, rzeka w pow. lucyńskim i drysieńskim, prawy dopływ Dźwiny. Bierze początek z jez. Biży pow. lucyński, o 37 w. od mta Lucyna, płynie w kierunku południowym na przestrzeni 75 w. ; szeroka od 3 do 11 sąż. głęb. od 3 do 9 stóp, pęd ma bystry. Zrazu jest małoznaczącym strumykiem, płynącym nadzwyczaj kręto wśród łąk i bagnisk, brzegi ma płaskie i w latach suchych wysycha zupełnie. O 3 w. od początku zasila ją bystry strumyk, poczem około folw. Krynica Mała i Wielka wpadają do niej dwa inne ruczaje. O 6 w. dalej przecina S. trakt handlowy z Siebieża do Rygi, i z tego powodu znajduje się na niej długi most w pobliżu wsi Brycowa. Płynąc ciągle w kierunku południowym przecina o 12 w. dalej jez. Krasnopolskie i wychodząc z niego zmienia swą postać; wody ma daleko obfitsze, znacznie się rozszerza dochodzi do 6 sąż. , brzegi ma wyniosłe i strome, koryto mniej kręte i odtąd już prawie ciągle kamieniami usłanco Przerznąwszy drugie jeszcze jezioro pomiędzy dobrami Tymanowce i Lejmany pow. lucyński, wpływa do pow. drysieńskiego nieopodal wysoko położonego oswiejskiego folw. Zamosza, który w pewnem oddaleniu na lewym brzegu pozostawia, i o 7 w. ztąd napotyka groblę i młyn w Pustelnikach, wreszcio o 4 w. dalej wpływa do rozległych dóbr poSapieżyńskich Sarya, gdzie na samej granicy wpada do niej znaczny strum. Osunica, tworzący zarazem granicę pomiędzy Saryańszczyzną a byłem sstwem osuńskiem, wchodzącem niegdyś w skład dóbr zamkowych rzeżyckich. Skała wapienna okazuje się w S. w znacznej ilości dopiero w Saryańszczyznie około wsi Kaluty, jakkolwiek i w górnym biegu znajdują się ślady tej skały w pobliżu dóbr Lejman. Począwszy od Kalut koryto strumienia najczęściej jest kamieniste, żwirowate, miejscami piaszczyste. Dalszym dopływem S. jest potok Turya. Nadto uchodzi do niej mnóstwo mniejszych potoczków, tworzących na wiosnę głębokie wąwozy. Rz. S. w porze wiosennych wylewów nadzwyczaj wzbiera. Atoli wiecie staje się miejscami płytką i dla tego nie jest spławną, a w gór nym przebiegu ma nawet tu i owdzie brody. Wpada do Dźwiny przy osadzie saryańskiej Ujście i folw. Pokojowce. Obraca dwa mły ny, znajduje się na niej 10 mostów i 1 prom, na trakcie łączącym Oswiej z Saryą. Saryankę i jej dopływ Osunicę wspomina częstokroć lustracya dóbr zamkowych rzeżyckich doko nana w 1599 r. G. Mant. Sarynka, wś, pow. piński, w 1693 r. nadana przez Jana Karola kn. Dolskiego pijarom lubieszowskim. Sarysz 1. fol. w Czermny, pow. jasielski. 2. S. , fol. w Roztoce, pow. nowosądecki. Sarysz, wólka do Mordarki, w pow. lima nowskim, składa się z fol. i os, mającej 50 dm. i 373 mk. 365 kat. i 8 izrael. . Dwa go ścińce z Limanowy 2, 2 klm. do Męciny i do Starego Sącza otaczają obszar wólki, zroszo ny potokiem. Mac. Sarzyn, wś nad rz. Płonką, pow. płocki, gm. Staroźreby, par. Góra, odl. o 28 w. od Płocka, ma 9 dm. , 129 mk. , 444 mr. 63 mr. nieuż. . W 1827 r. 4 dm. , 34 mk. Sarzyna 1. wś, pow. łańcucki, przy ujściu Trzebośny z lew. brzegu do Sanu, w piaszczy stej równinie, wznies. 179 mt. npm. Składa się z dwóch części wsi mającej 308 dm. , 1515 mk. i wólki Poręba 10 dm. , 51 mk. . Co do wyznania jest 1501 katolików, 5 ewangeli ków i 60 izraelitów. We wsi jest kościół parafialny rzym. katol. , urząd poczt. Szko ły ludowej nieurządzone. Kościół drewniany erygował Zygmunt III w 1596 r. a uposaże nie powiększył Łukasz z Bnina Opaliński, ststa leżajski, S. bowiem była atyn. ststwa leżajskiego. Par, należy do dyec. przemyskiej, dek. leżajskiego, i obejmuje Rudę z Jandą. Obszar więk. pos. Alfr. hr. Potockiego składa się z 64 roli, 86 łąk i 5 mr. past. ; pos. mn. ma 2123 roli, 152 łąk, 581 past. i 421 mr. lasu. Gleba piaszczysta nieurodzajna, tworzy wydmy z lotnego piasku, które starają się ustalić przez zalesienie. Wólka Poręba leży na zach. od wsi S. Graniczy na płn. z Tarno górą, na płd, z Rudą i Łukową; od wsch. ob lewa wś San, od zach. otaczają obszerne bo ry, zwane na płn. Kuligami, a na płd. Cie szyną górą. Specialortsrepertorium podaje Poręby jako wieś a Sarzyny jako wólkę, co jednak jest mylnem por. t. VIII, 819. 2 S. , wólka do Korabiny, w pow. niskim, leży na połudn. stoku Sądowej góry 206 mt. , na wschód od wsi i składa się z 17 dm. i 74 mk. katol. Mac. Sasanka al. Sosanka, os. , pow. grójecki, gm. i par. Czersk, ma 4 dm. Sasawki, os. w Siemianowicach, pow. bytomski. Saryanka Saryanka Sarynka Sarysz Sarzyn Sasanka Sasawki