Moskwy w 1813 r. Dziś S. są własnością Bron. Podczaskiego. Podług taryfy z r. 1775 liczyły S. 56 dm. , w r. zaś 1789 Mko Sarnaki, dziedzictwo JW. Stan. Ossolińskiego, ststy sulejow. , posiada dymów żydowskich 31, dworskich 1, browarnych 1, karczmarskich 2, z chałup o 1 gospodarzu 25, z chałup ogrodowych 3, z chałup bez gruntów i ogrodów 5, rzemieślniczych 3, razem dymów 71 Extrakt taryfy dymów. Akt. podskarb, , Nr. 34, opłacając t. z. ofiary 387 złp. 12 gr. 3 den. tamże, Nr. 18. W r. 1825 8. czynią dochodu konsumcyjnego 3, 666 złp. Gazet. Warsz. , Nr. 120. S. par. , dek. konstantynowski, obejmowała w 1861 r. 4412 głów, w tej liczbie 2533 katol, i 562 żydów. W 1870 r. było 3150 dusz kat. M. R. Witan. Sarnecki, zaśc, pow. borysowski, ob. Nowosiołki 95. Sarneczek, potok, wypływa w obr. gm. Dobrotworu, w pow. kamioneckostrumiłow skim, koło grupy zabudowań Rokity, płynie na płn. , tworząc granicę między Dobrotwo rem a Stryhanką, poniżej której wpada do Bugu. Długośó biegu 4 klm. Br. G. Sarnia, fol. , pow. łęczycki, gm. Rogoźno, par. Gieczno, odl. od Łęczycy 20 w. , ma 2 dm. , 12 mk. Sarnia, węg. Szarnya, ws, w hr. oraw skiem Węgry, pow. trzciańskim, tuż nad granicą galicyjską, nad Czarną Orawą. Gra niczy od wsch. z Harkabuzem, od zach. z Po dwilkiem, od płd. z Podszklem, a od płn. z Spytkowicami pow. myślenicki. Czarna Orawa rozdziela obszar S. na dwie połaci, z których płn. , mniejsza, tworzy dział wodny między Czarną Orawą a Wsiowym pot. dopł. Skawy; tu przypada dział wodny europej ski, między Bałtykiem a Czarnym morzom. Wznies, w szczycie Łysej Góry 805 mt. npm. Połud, obszar górzysty sięga 845 mt. npm. Przezeń płynie pot. Bukowiński dopł. Czar nej Orawy. W r. 1880 było 107 dm. , 487 mk. Polaków. Obszar 1540 sążni kw. katastr. Sąd pow. w Trzcianie, urz. podatk, w Twar doszynie, par, łać. w Podwilku, st. p. w Ja błonce, Br. G. Sarnia Góra, os. leś. rząd. , pow. rawski, gm. Budziszewice, 1 dm. , 5 mk. , 15 mr. ; ob. Leszczyny, Sarnia Córa, szczyt wznoszący się nad ujściem Skawicy do Skawy, na płn. od wsi Juszczyna, w pow. myślenickim. Wznies. 514 mt. npm. Br. G. Sarnia Góra, niem. Rehherg, os. , pow. szubiński, o 6 klm. na płd. wschód od Rynarzowa par. i poczta, na lew. brzegu Noteci, okr. wiejski Annoniewo, 2 dm. , 16 mk. Sarnia Góra 1. niem. Rehberg, król. leśn. , pow. świecki, należy do nadleśn, w Błędnie i Wildingen, w pow. starogardzkim. 2. S. G. wyb. do Kołaczkowa, pow, wejherowski. Sarnia Skała 1. szczyt w Tatrach nowo tarskich, w pasmie Regli zakopiańskich, na płd. od Zakopanego, w pow. nowotarskim między doliną Strążysk od zach. a doliną Białą od wsch. . Wznies. 1375 mi npm. szt, gen. . 2. S. G. al Rehberg, szczyt w Beskidzie Spiskim, nad źródłami pot. Ruszkinowskiego, w obr. gm. . Hradziska niem. Konscheibchen, w pow. lewockim, na Spiżu. Wznies. 949 mt. npm. Br. G. Sarnia Zwola, w 1578 r. Sarnina Wola, wś i fol nad rzką b. n. , pow. opatowski, gm. i par. Grzegorzewice, odl od Opatowa 18 w. , ma 18 dm. , 312 mk. W 1885 r. folw. Sarnia Zwoła rozl mr. 508 gr. or. i ogr. mr. 294, łąk mr. 35, łanu mir. 63, nieuż. mr. 116; bud. z drzewa 21; płodozmian S polowy; las nieurządzony. Wś S. Zwoła ob. 14, gr. mr. 148. Według reg. pob. pow, Bandomiorskiogo z r. 1578 wś Sarnina Wola, własność Kochowskich, miała 5 osad. , 2 1 2 łan. , 3 osad. , 3 4 łan. 9 zag. z rolą, 2 biedn. Pawiński, Małop. , 185. Sarniak 1. niem. Rehhof, król leśn. , pow. świecki, należy do nadleśn. Wierzchlasu; st. pocz. Brunstplatz, par. kat. Świekatowo. W 1868 r. 3 bud. , 8 mk. , 2 kai, 6 ew. 2. S. , niem. Rehkrug, wyb. do Dubielna, pow. świecki, 1868 r. 2 dm. , 15 mk. ew. Sarnicki Potok al Samka, wypływa ze wzgórzy lesistych koło Augastynówki, w obr. Sarnik, pow. bobrecki; płynie na płnzach. a potem na zach. przez Sarniki i Łany, gdzie wpada do Boberki od praw. brzegu. Bługość biegu 6 klm. W Sarnikach przyjmuje od pr. brzegu pot. z pod Wołowej, Br. G. Sarwiewo, os. szl, w pow. szamotulskim, rozgraniczoną była w r. 1487 z Sokolnikami, Pierskiem, Sękowem, Otorowem i Krzeszkowicami. Z S. pisali się w r. 1391 3 Mikołaj i Zbilut Sarniowscy Akia grodz. pozn. wyd. r. 1888, n. 104l, 1074, 1545. Dziś nie istnieje. Sarniki, ob. Sarninki. Sarniki, nm. Sarnyki z Rehfeldem, wś, pow. bobrecki, 8 klm. na płd. wsch. od Bobrki urz. poczt. i tel. Na płn. leżą Lanki Mało, na płn. wsch. Stoki, na wsch, Lubeszka Wołochowa, na płd. wsch. Źabokruki, na płd. Pietniczany, na zach. Łany. We wschod. stronie wsi powstaje z połączenia dwa strug potok dopł Boberki, płynący na zach. doŁanów. W dolinie potoku leży wś, na zach. od niej kol niem. Rehfeld ob. . Na płd. wsch. Augustynówka, na płn. wsch. grupa domów Wałowa Wołowa. Najwyższe wzznies. 382 mt. w płn. lesistej części obszaru; najniżHze 289 mt. na granicy zach. W łanu. wdęk. tu i w Rehfeldzie Jana Czajkowskiego ma roli or.

Sarnecki

Sarnecki

Sarneczek

Sarnia

Sarnia Góra

Sarnia Córa

Sarnia Skała

Sarnia Zwola

Sarniak

Sarnicki Potok

Sarwiewo

Sarniki