Stupnicę, Kopię, Krzeczkówkę i Wiar; od lewego Szklary, Cygański pot. al. Dąbrową, Drohobyczkę ze Śliwnicą, Kamieniec, Świnkę, Kamionkę z Babiąrzeką, Łętownianką i potok od Żurawicy. Znaczniejsze wzniesienia na praw. płd. brzegu Winnica 333 mt. , Łubienka 453 mt. , Iskańska Góra 379 mt. , Poręba 444 mt. , Wróblik 417 mt. , Kupieński Las 430 mt. , Pod Mazurami 408 mt. , Lipnik 400 m. t. , Zniesienie przemyskie 356 mt. ; od lew. zaś Gabińska Góra nad Dubieckiem 361 mt. , Buczacz 288 mt. , Kijów 355 mt. , Czarna Góra 348 mt. , Bukowy Garb 426 mt. , Karczmarowa 412 mt. , Nadgrodzenie 389 mt. . Pod Bachorcem wchodzi S. w pow. przemyski, lecz wkrótce, minąwszy osady Bachorzec, Połohową, Ruską Wieś, Dubiecko i Nienadową wchodzi do pow. dobromilskiego pod Iskaniem, by zaraz przerzucić się znowu do pow, przemyskiego. Od Przemyśla począwszy wydostaje się S. na obszerne rędzinne równiny i zmienia nagle swój dotychczasowy charakter. Odtąd koryto staje się głębszo, zasuta miejscami piaskiem, a miejscami rędzinnym namułem, brzegi oberwane, ale bez kamieni, a spadek wód wolniejszy. Na polach medyckich skręca się znowu ku pln. , płynie wśród szerokiej płaszczyzny nizinnej 200 mt. wzn. na Radymno. Pod Grabowcem wchodzi w pow. jarosławski, zmieniając bieg płn. na płn. zach. Opłynąwszy od płn. wsch. Jarosław, zwraca się znowu na płn. aż po Monasterz, gdzie wykręca się znowu na płn. zach. Od Leżachowa tworzy granicę między pow. jarosławskim od wsch. a łańcuckim od zach. , aż wreszcie poniżej Piskorowic pow. jarosławski, między nimi a Rzuchowem pow. łańcucki, wchodzi w pow. łańcucki i aż do granicy królestwa polskiego rozdziela obszary Rzuchowa, Dornbachu, Kuryłówki z Tarnawcem, leżące na praw. brzegu, od obszarów gm. Wierzawic, Leżajska, Staregomiasta i Przychojca na lew. brzegu rzeki. Od zejścia się granic wsi Staregomiasta pow. łańcucki, Kuryłówki pow. jarosławski i Łazowa pow. biłgorajski tworzy granicę między Galicyą a królestwem polskim. Od strony Galioyi przytyka do lew. brzegu S. na małej przestrzeni do pow. łańcuckiego, następnie do pow. niskiego z osadami Łukową, Sarzyną, Tarnogórą i Kopkami, a od strony królestwa do pow. biłgorajskiego, z osadami Łazowem, Sygiełkami, Bystrem, Kustrawą i Krzeszowem. Pod Krzeszowem, przy zwykłym stanie wód, S. ma głębokości 4 łokcie, szerokości 130. Podczas wezbrań głębokość dochodzi do 12 łokci, a szerokość do 400. Poniżej Krzeszowa, pomiędzy Kopkami a Bielinami pow. niski, powraca znowu do Galicyi, płynie na płn. zach. prze. pow. niski, pod Rudnik, Ulanów, Nisko; zrosiwszy obszar Pława wchodzi pod Rozwadowem w pow. tarnobrzeski, płynie popod Radomyśl, przerzyna obszar Skowierzyna, poczem tworzy granicę między gm. Pniewem od wsch. a Wrzawami od zach. . Między Łapiszowem os. do Wrzaw a Dąbrówką wólką Pniowa, naprzeciw Szczytnik, w obr. gm. Dwikozy pow. sandomierski, uchodzi do Wisły z praw. brzegu. Fałszywa etymologia nazwy Sandomierza dała początek mniemaniu, jakoby S. wpadał pierwotnie pod tym miastem do Wisły. S. jest ostatnią górską wodą, uchodzącą do Wisły od praw. brzegu. Ujście jego kończy górny bieg Wiały. Na przestrzeni od Medyki do ujścia przyjmuje S. od praw. brzegu Wisznię, Szkło, Wyrwę al. Olchowiec, Wyczawę, Lubaczówkę, Przyłubień al. Lubenię, Złotoryszkę, Złotą Rzekę, Jarugę, Tanew, Bukowę, Łukawicę. Z lewego zaś uchodzą Rada, Łęg, Morawski Potok, Wisłok, Błotnia, Mahniczek, Trzebośna, Głęboka, Stróżanka, Nowy Kanał. Na biegu nizinnym S. , od Medyki począwszy, brzegami jego ciągnęły się rozległe bory sosnowe, których szczątki dziś jeszcze mają pozór puszcz Na tej też przestrzeni zmieniał S. w skutek gwałtownych wylewów często koryto, czego śladem są stare łożyska, Saniskami zwane. Spotykamy je pod wsią Hurkiem, w Medyce, Terkach, pod Grabowcem, pod Szówskiem, poniżej Sieniawy, w Piskorowicach z praw. brzegu, a w Bolestraszycach, Wyszatycach i w Zagrodach od lew. brzegu. Naznaczniejszym z tych łożysk na dolnym biegu jest tak zwany Stary San w Majdanie Zbydniowskim, w Motyczach i Skowierzynie, rozpościerający się kilku odnogami między korytem dzisiejszego S. a Łęgiem dopł. Wisły, poniżej SandomierzaTen Stary San jest śladem dawnego koryta, któro prawdopodobnie od Radomyśla zwracało się na zach. , uchodząc do Wisły w miejscu ujścia dzisiejszego Łęgu i Branki, naprzeciwko Sandomierza. Cały obszar trójkątny między S. a Wisłą, w okolicy Gorzyc, Goczałkowic i Wrzaw, jest napływowy, namulisty, mokry i corocznie wystawiony na wylewy Wisły i Sanu. Długośó S. wynosi 399 klm. czyli przeszło 53 mil geogr. Z tej długości przypada na a pow, turczański 39, 75; b granicę pow. turczańskiego i Uskiego 7, 125; c pow. liski 96; d Pow. sanocki 26; e pow. dobromilski 11, 25; f granicę pow. dobromilskiego i brzozowskiego 10, 5; g pow. brzozowski 21, 525; h pow. przemyski 59, 25; i pow. jarosławski 23, 35; j granicę pow. jarosławskiego i łańcuckiego 16, 5; k pow. łańcucki 12, 75; l granice królestwa polskiego 17, 25; ł pow. niski 32, 25; m pow. tarnobrzeski 25, 50 klm. Spadek wód wskazują liczby 890

San