nę 1149 mt. ; stąd ku płn. wybiega z głównego grzbietu pasmo górskie wprost na płn. ze szczytami Halicz 1335 mt. . Krzemień 1335 mt. , Bukowe Berdo 1313 mi, Wilki 1014 mt. i Czereszenka 771 mt. , oddzielając dolinę S. od doliny Wołosatki lew. dopływu Sanu. Na zach. od doliny Wołosatki lewe płd. zach. brzegowisko S. tworzy pasmo Połoniny Caryńskiej i Wetlińskiej, sięgające od Wołosatki aż po dolinę Wetliny dopł. Solinki, a wysyłające ku płn. do doliny S. odnogi dzielące jego dopływy. I tak między Wołosatką od wsch. a Nasiczniańskim pot. od zach. , który z Caryńczykiem tworzy pot. Dwernik, legła Połonina Caryńska 1297 mt. , a między Wołosatką od wsch. , Caryńczykiem od płd. a Dwernikiem od zach. północna jej część ze szczytem Magórą Stuposiańską 1016 mt. . Na zach. od Nasiczniańskiego poi legł potężny dział Połoniny Wetlińskiej ze szczytem Smerekiem 1223 mt. , wysyłający ku płn. do doliny Sanu, między pot. Dwernikiem od wsch. a Głębokim od zach. odnogę ze szczytami Jawornik 1042 mt. i Dwernik 1004 mt. ; między Głębokim od wsch. a Hulskim od zach. dział Magórzec ze szczytem Magórką 910 mt. . Od szczytu Smereka zwraca się ten dział górski na płn. , równolegle do doliny Wetliny, rozdzielając się na dwa ramiona; wschodnie między Hulskim od wsch. a Tworylczykiem od zach. ze szczytem Stoły 967 mi, zachodnie zaś między Tworylczykiem od wsch. a Wetliną od zach. , ze szczytami Wysokie Berdo 940 mt. , Krysowa 844 mt. . Siwarnia 944 mt, Bukowina 922 mi i Żołobina 618 mt. nad Sanem. Na międzyrzeczu sańskosolinieckim SanSolinka, niejako w dalszym rozgałęzieniu Połoniny Wetlińskiej rozpostarło się gniazdo górskie ze szczytem Tołstą 748 mt. . Między nim od zach. a Odrytem od wsch. piękny wyłom górski, którym wije się S. od Tworylnego aż po Rajskie, Poniżej Rajskiego dolina S. cokolwiek się rozszerza. Od praw. brzegu przypierają odnogi pasma Żukowa Stożek 688 mt. między Paniszówką od płd. a Daszówką od płn. , Jawor 742 mi między Daszówką od płd. a Łoboźwicą od płn. ; wreszcie między poi Olszanicą od wsch. a Sanem od zach. mamy górski dział ze szczytem Czułnią 576 mt. , przypierają do wsch. brzegu S. bezpośrednio tworzą one strome brzegowisko. Na lew. brz. nie występują wybitne pasma górskie; wszelako od ujścia Solinki aż po ujście Osławy okolica wzgórzysta z pagórami nadrzecznymi Bóbrka 575 mt. , Łazek 560 mt. . Kobyłka 499 mt. , Oszczacz 444 mt. , Łysa góra 425 mt. . Jedynie tylko po za Osławą, w dość znacznym odstępie, między nią a Sanoczkiem rozpostarł się lesisty dział ze szczytami Zahutyn 509 mt. , Niebieszczany 499 mt. i Dział Korzenny 472 mt. , opadający łagodnie do doliny S, i kończący się nad nim czubkami w przecięciu 300 mt. wznies. Nad ujściem Sanoczka wzgórze Glinica 393 mt. . Inaczej przedstawia się brzegowisko prawo. Między Dyrbokiem a Tyrawką prawe dopł. Sanu, ciągnie się od Wańkowy ku płn. wschod. pasmo, przedzielone gościńcom sanockotyrawskim na dwie połaci. Wpłd. wzbijają się Sałaszyska 454 mt. , Ruśniakowa Pasieka 672 mt. i Krywyj Horb 651 mt. ; płn. zaś połać, przypierająca bezpośrednio do S. , nosi nazwę Słonych gór, ze szczytom Słony Wierch 671 mt, . Naprzeciwko togo działu, pomiędzy Międzybrodziem a Mrzygłodem, na lew. brz. S. , rozpostarł się dział z Baną górą 536 mt. , Turzym potokiem 530 mi, Babińskim działem 430 mt. i Przysłopem. Od Mrzygłodu lewy bok doliny staje się dzikim i zwarty stromymi stokami, sięgającymi do samych wód S. aż popod Dynów. Spotykamy tu wzniesienia Koziarczyska 426 mt. , Towarzyska 447 mt. , Łysą górę 452 mt. , a pod Dynowem wzgórza dochodzące 381 mt. wznies. Od wschodu, począwszy od Mrzygłodu, dolina 8. znacznie się zwęża, jedynie tylko pod Ułuczem i Hroszówką tworzy rozległą płaszczyznę wznies. 266 mt. . Poniżej wsi Hroszówki aż po Dynów brzegowiska wąskie i strome, nad którymi wznosi się Hroszówka 496 mt. , Olszyna 456 mt. , Łysa góra 391 mt. , wreszcie Winnica 333 mt. naprzeciwko Dynowa. Na całej przestrzeni od źródeł po Dynów brzegi skaliste, skałki wznoszące się stromo nad S. zowie lud powszechnie ściankami, a kępy, które San przy małej wodzie odsłania, zowią się spławiskami. Na przestrzeni od Myczkowiec aż po Sanok są ślady odwiecznej dąbrowy, która się niegdyś rozciągała porzeczami. Koryto skaliste, często miałkie i niepewne, spadek nagły, stan wód niestały, a odmiały jego są odtokiem zasypane lub łozami porosłe. Ten charakter łożyska zachowuje aż po most w Przemyślu. Co do dopływów, na górnym biegu po Mrzygłód krótsze są prawoboczne, poniżej Mrzygłodu zaś lewoboczne. Pod Dynowem, u północnego podnóża Winnicy 333 mt. , zwraca się na wschód płynąc doliną podgórską, łożyskiem przeważnie skalistem aż po Medykę. Dolina S. na tej przestrzeni podłużna, miejscami nader wąska, jak między Bachorcem a Połchową, między Krzywczą a Krasicami, miejscami zaś szeroka jak od Dynowa po Bachorzec, pod Dubieckiem, naprzeciwko Bachowa, Babic, pod Krasiczynem. Na tej przestrzeni Ś. przyjmuje od praw. brzegu pot. Dylągowski, Łączki, Jawornik, Iskański,

San