należą 2 młyny i tartak wodny na rz. Mininie, duża cegielnia, propinacya i t. d. Dwór murowany w końcu zeszłego wieku, obecnie dwoma skrzydłami powiększony; park założony przez ks. Izabelę Czartoryską, przypomina rysunki w dziele tejże o ogrodach i zawiera rzadkie a mimo to niepospolitych rozmiarów rodzaje drzew i krzewów. Park ten dawno słynął jako jeden z piękniejszych w Lubelskiem Statystyka wdztwa lubelskiego, J. Lubowieckiego, Lublin 1824, str. 15. Oranżerya zawiera stuletnie drzewa cytrynowe, laurowe i pomarańczowe. We dworz znajduje się między innemi zbiorami znaczna i stara biblioteka oraz systematyczny zbiór numizmatów polskich obecnie sztuk 4750. Długosz w opisie par. Rudno wymienia wieś Sowoklansky L. B. , II, 557. Wieś ta i Syry dawniej Serowa Wola należały 1462 r. do Jana Ożarowskiego, w 1496 r. do syna jego Felicyana, od roku zaś 1559 do 1610 do Andrzeja Ożarowskiego, który je 1610 r. sprzedał Gabryelowi Tenczyńskiemu. Tegoż córka Zofia, żona Jana Daniłowicza, podsk. w. kor. , zeszedłszy bezpotomnie, przekazała siostrze swej stryjecznej Izabeli z Tenczyńskich Łukaszowej Opalińskiej, marszałkowej nadw, kor. , sukcesyą całej fortuny, a z nią i S. Synowie Izabeli Jan i Stanisław Opalińscy po śmierci rodziców w r. 1668, dzieląc się dobrami, wydzielili siostrze swej Zofii Stanisławowej Lubomirskiej w sumie posagowej dobra konińskowolskie Końskowola oraz S. i Syry. Zofia Lubomirska zostawiła córkę Elżbietę Helenę, która zaślubiona Adamowi Mikołajowi z Granowa Sieniawskiemu, kasztel. krakowskiemu, nie tylko dobra konińskowolskie i S. ale i inne posiadłości Tenczyńskich wniosła po bezpotomnem zejściu Jana Stanisława i Joanny Opalińskich w dom Sieniawskich. Nareszcie i S. i Sery wraz z całą fortuną Sieniawskich przez ostatnią z rodu Maryę Zofię Sieniawska 1 Denhoffową, 2 voto ks. Augustowę Czartoryską, woj. ruską, przeszły w dom Czartoryskich Archivi Generalis Czartoryseiani, Lib. VI. Munimenta originalia ad villas Samoklęski et Sery sese referentia Oleszycciis A. D. 1799; systematycznie ułożone i zkatalogowano fascykuły od r. 1460 do 1799 w archiwum samoklęskiem. W roku 1824 nabył S. od ks. Adama Czartoryskiego Jan Weyssenhoff, gen. dyw. wojsk polskich. Zmarł w r. 1848, zostawiając majątek synowi Włodzimierzowi, który zeszedł bezpotomnie w r. 1857, a S. objęła siostra jego Helena z Weyssenhoffów Woyniłłowiczowa. Ta ostatnia zapisała S. synowcowi swemu Józefowi Weyssenhoffowi, które je odziedziczył w r. 1880. Gmina S. leży w płd. zach. części pow. lubartowskiego, przerznięta wartką rzeką Mininą, która tu obraca 5 młynów i tartak i przyjmuje z lew. strony strumień Jabłonkę w ogrodzie dworskim S. W gm. jest jeden kościół paraf. murowany w Krasieninie. Wsi S. i Syry należą do par. Kamionka, inne do par. Krasienin, Garbów i Rudno. Ogólny ob szar gminy wynosi 12, 900 mr. W skład gmi ny wchodzą 1 dobra Samoklęski 3 fol i la sy; 2 wś S. , z której częśó stanowi os. Lu cyanów, os. 44 mr. 567; we wsi urząd gmin ny; 3 wś Syry os. 38, mr. 601; szkoła elem. ; 4 dobra Starościn 2 fol. i las, par. Staro ścin; 5 wś Starościn os. 28, mr. 338, szkoła elem. ; 0 wś Zofijan os. 21, mr. 325; 7 wś Biadaczka os. 17, mr. 171; 8 wś Kruk os. 12, mr. 77; 9 fol. Krasienin, ziemi orn. mr. 160, lasu mr. 30; 10 fol Krasienin Podu chowny mr. 92; 11 fol Kawka ziemi orn. mr. 210, lasu mr. 30; 12 kol. Krasienin os. 9, mr. 489; 13 kol. Majdan Krasieniński os. 44, mr. 804; 14 kol Wólka Kras. os. 9, mr. 135; 15 kol. Ossówka os. 43, mr. 827; 16 fol. Maziarka os. 2, mr. 432; 17 kol Prysz czowa Góra os. 27, mr. 862; 18 wś Krasie nin os. 30, mr. 489, szkoła elem. ; 19 wś Wo la Krasienińska, os. 20, mr. 414; 20 wś Wólka Kras. os. 13, mr. 160; 21 wś Majdan Kras. os. 10, mr. 140; 22 fol Kierzkówka ziemi orn, mr. 261, lasu mr. 64; 23 wś Kierz kówka os. 15, mr. 256; 24 wś Rudka Go łębska os. 12, mr. 156; 25 wś Amelin os. 29, mr. 211. Folwarki te, wsi i kolonie przed r. 1864 należały do następnych całości 1 3 do dóbr Samoklęski, 4 8 do dóbr Starościn, 9 17 rozkolonizowane dobra Krasienin; 18 21 wsi do dóbr Krasienin; 2224 części dóbr lubartowskich; 25ta do dóbr Garbów. Lu dność gminy w r. 1886 wynosiła 4970 głów 2442 męż. , 2528 kob. ; podług wyznań ka tolików 4418, prawosł. 16, ewang. 453, ży dów 83. Gmina Samoklęski należy do I okr. sądow, w Kamionce. J. E. W. Samoklęski, w XVI w. Sowoklęski, wś, pow. jasielski, z os. Czekaj, leży nad Szczawą, dopł. Wisłoki z lew. brzegu, przy gościńcu z Gorlic do Żmigrodu 4, 5 klm. . Okolica jest pagórkowata, gliniasta, wznies. 317 mt. npm. Par, rz. kat. , młyn parowy i dwa stawy. Ze wsi odłącza się droga od gościńca na płn. do Osieka, przy której os. Czekaj 214 mt. Od płd. otacza wś las Gamracz ze szczytem Bucznik 519 mt. . Wraz z obszarem więk. pos. hr. Wilczka ma 170 dra. i 1041 mk. , 1020 rz. kat. i 21 izrael Par. należała dawniej do dyec. krakowskiej, założył ją według inwentarza z r. 1742 Jerzy Wandalin Mniszech w r. 1605. Teraźniejszy murowany kościół stanął w r. 1850. Do par. należała filia w Skalniku. Par. dek. żmigrodzki obejmuje Czekaj, Hutę Samoklęską, Pielgrzymkę

Samoklęski

Samoklęski