Rusini zamieszkiwali zdawna dzielnicę ruską koło dzisiejszej cerkwi. Z pisma wyntosowanego do rajców Samborskich przoz Bonę d. 16 maja 1553 r. Dodatek do Gaz. Lwow. 1872 r. , t. III, str. 189 i 190 pokazuje się, że nie było im wolno zakupywać domów w mieście, ani trudnić się rzemiosłami, ani teź budować cerkwi. Na prośbę biskupa Antoniego Radziłowskiego pozwala Zygmunt August 1553 r. mieszkańcom religii greckiej, za zgodą królowej Bony, wybudować cerkiew, pod warunkiem, że zostanie obwarowana i przez to wzmocni warownio miasta, pozwala im także wykonywać wszystkie rzemiosła po otrzymaniu świadectw od cechmistrzów, pozwala w końcu budować domy, ale tylko na ulicy Ruskiej, zdawna przoz nich zamieszkanej Arch. miejskie, Nr. 10. W r. 1554 wydała Bona przywilej przyznający cerkwi posiadanie dwu ogrodów. W r. 1564 Zygmunt August pozwolił biskupom stawiać w obrębie cerkiewnego obszaru domy dla rzemieślników i zawiązywać bractwa dla rzemieślników Zoria, Albom, 1860, str. 352. W r. 1570 potwierdza Zygmunt August przywilej Bony z r. 1554, a nadto nadaje biskupowi Radziłowskiemu większy sad, z powodu którego wszczął się proces między biskupom a przedmieszczanami, rozstrzygnięty ostatecznie na korzyść biskupa. Pod koniec XVI w. liczni mieszkańcy S. przyjmowali obrządek rzymskokatolicki za staraniem ks. Bargiela Rkp. Ossol, Nr. 2174. Jan III w r. 1691 wydał przywilej, potwierdzony także później przez Augusta II Archiw. miejskie, ks. I, Nr. 11, mocą którego uniaci, którzykolwiek znajdowaliby się capaces do urzędów tak burmistrzowskiego jako i radzieckiego assumowani byli, także w cechach aby cochmistrzami bywali. Żydzi zamieszkiwali dzielnicę zwaną Blech. Próbowali oni osiedlać się także w mieście, a gdy się mieszczanie na to żalili, nakazał Zygmunt I w r. 1542 wynieść się im z miasta; a ponieważ oni opłacali zł. 20, przeto mieszczanie musieli wnosić do skarbu kwotę 16 zł. na powetowanie ubytku Copiae jurium w archiw. parafialnem, str. 112 i 113. Tenże zakaz ponawia Ilona w r. 1551 i zabrania trudnić nię żydom handlem, w dnie targowe, pozwalając tylko uczęszczać na jarmarki. Dopiero w r. 1732 otrzymali oni od Augusta II przywilej, pozwalający im stawiać domy na gruncie zamkowym z drzewa i muru, towary w nich sprzedawać, trudnić się handlem i rzemiosłami. Ponieważ posiadali już bóżnicę i okopisko, pozwolono im także jatkę na mięso wystawić. Inwentarz pożytków ststwa Samborskiego, spisany w r. 1568 archiwum parafialne podaje, że w mieście jest domów 127 drewniane wszystkie a osiadłość miejska wynosi w rynku, w pierwszej pierzei od bramy Lwowskiej 10 mieszczan, w drugiej pierzei od dwora 20, w trzeciej pierzei od bramy Przemyskiej 11, w czwartej pierzei Zacharyaszowskiej 19; na ulicy Lwowskiej 6, na uliciy od fary 6, na ul Zatylnej od dworu za Kobiałczykiem 8, na ul Ruskiej 18 między niemi Feduszko malarz, na al. Przemyskiej 12, na ul za Kochańskim 14 między nimi Franek rurmistrz, na ul za Kaplikiem 7, na ul Zatylnej za Szymkiem szewcom 5. Przed bramą Lwowską 9, przed furtką 7, przed bramą Przemyską 10. Na przodmieściu Niżnem osadników 66, na przedmieściu Wyżnem 51; tak zwanych zamieszczan 21; na obszarach na Zwierzyńcu starym albo Wygonie 36 Byli jeszcze na przodmieściach zagrodnicy, którzy nabyli ogrody i place od przedmieszczan i na nich się pobudowali, ale tych nie wymieniono w inwentarzu. W ekstrakcie inwentarza ekonomii samborskiej z r. 1760 Rkp. Ossol, Nr. 1032, str. 183 i nn. podano liczbę domów in circulo miasta w czterech pierzejach 54. Po zatyłach i wałach miejskich domków 16, od południa na Starem dworzyszczu 9, od cerkwi ku bramie Przemyskiej 11, od północy 18, za bramą Lwowską domków 47, za bramą Przomyską 42 i 5 dworków różnych Ichmościów. Do jurysdykcyi dominikanów należało 23 dm, ; do jurysd. ks. misyonarzy fary samborskiej 25 dm. ; do jurysd. ks. jezuitów po różnych miejscach 9 dm. ; do jurysd. panien reguły św. Brygitty 13 dm. ; do cerkwi zabramskiej p. w. św. Filipa apostoła 6 dm. szkoła i szpital. Na str. 101 i nn. podana jest osiadłość przedmieść na łanach 50 cum expressione osób, które to przedmieścia zaczynają się od granicy wsi JKM. Strzałkowic a kończą się po folw. Kalinów i wś Babinę. Gromada Górna na łanach 11 1 4 liczyła osadn. 115; gromada Powodowa na łan. 10 1 4 osadn. 91; gromada Zamiejska na lan. 7 osadników 78; gromada Srednia na łan. 10 3 4 osadn. 94; gromada Dolna na lan. 10 3 4 osadnik. 107. W r. 1828 było 1231 dm. a 8616 mk, ; 1869 r, 1900 dm. a 11, 749 mk. ; 1880 r. 2057 dm. , 13, 586 mk. Jo do wyznania było 7049 rz. kat. , 2073 gr. . kat. 4427 izrael. , 37 innych wyznań; 12, 661 Polaków, 610 Rusinów, 276 Niemców, 11 innej narodowości. Parafie i świątynie, Dokument erekcyi par. rz. kat. zaginął. Akta paraf. oznaczają jej początek na 1370 rok a między uposażającymi ją wymieniają Spytka z Melsztyna i wdowę po nim Elżbietę r. 1402, Władysława Jagiełłę 1415, Władysława Warneńczyka 1442, Kazimierza Jagiellończyka 1470, Jana Olbrachta 1496, Zygmunta I 1539, Bonę 1542, Zygmunta Augusta 1549,

Sambor