T. 1400 Pawłowi Junker i jego pasierbowi Andrzejowi na prawie pruskiem 4 włóki wolne od dziesięcin i tłoki w polu Salpkeim, z obowiązkiem jednej pruskiej służby. List ten nadawczy zatwierdza r. 1430 Jan v. Beenhausen, wójt rastemborski, Andrzejowi z Salpiku. R. 1490 nadaje Rudolf v. Diepoltskirchen, komtur ryński, Janowi Kurczątko 3 mr. roli i 1 mr. łąk nad jez. Laxdoj i lecką granicą. Bez przywileju mieszkali tu r. 1538 Bartek Zandro, Spil, Nowosad i Krokuska, z których każdy posiadał 4 włóki; zaś 1539 r. znajdujemy tu samych Polaków. 2. S. Środkowy, wybud. , tamże, 2 dm. , 23 mk. 3. S. Niższy, wybud. , tamże, 2 dm, 39 mk. Ad N, Salseniken, ob. Soleczniki. Salten, wś, pow. pilkałowski, blisko Pilkał st. p. i tel. ; 13 dm. , 70 mk. Saltnicken niem. , wś, pow. rybacki, blisko Fyszhuzy st. p. i tel. ; 7 dm. , 65 mk Saltschuetz, 1433 Zalischicz, wś i fol, pow. górski Szląsk, par. ew. Góra Guhrau. W 1842 r. S. Szlacheckie miały 27 dm. , fol, 179 mk. kat, , gorzelnię, wiatrak; S. Miejskie 13 dm. , 98 mk. 2 kat. , 2 wiatraki, gorzelnię. Saluck, ob. Załuski. Salusin 1. fol, pow. sokołowski, gm. Repki, par. Skrzeszew, odl. 14 w. od Sokołowa, ma 4 dm. , 14 mk. Fol. ten, w r. 1867 oddzielony od dóbr Skrzeszew, rozl mr. 210 gr. or. i ogr. wr. 155, łąk mr. 15, past. mr. 5, lasu mr. 32, nieuż. mr. 3; bud. mur. 3, z drzewa 3, 2. S. , fol dóbr Cieleśnica, w pow. konstantynowskim. Salusken niem. , ob. Załuski, Salutyna, fol szl, pow. wileński, w 3 okr. pol, o 42 w. od Wilna, 1 dm. , 17 mk. kat. Salwa, zaśc, pow. poniewieski, w 1 okr. pol, o 40 w. od Poniewieża. Salwa, niem. Salwe, rzka w gub. kurlandzkiej, dopływ rz. Sussej dopł. rz. Aa. Salwen 1. Groiss, dobra prywatne, w okr, zelburskim, pow. frydrychsztacki, par. nereteńska Kurlandya z kościołem ewang. Do dóbr należą folw, Berghof, Holmhof i Peterhof. 2. S. Klein, dobra koronne, tamże. Salweregina, karczma w Płaszowie, pow. wielicki. Br. G. Salwin, pow. bydgoski, ob. Czersk Polski i Żółwin. Salwis, rzka w gub. kowieńskiej, prawy dopływ rzki Kiemsret lewego dopł. Laudy. Salwonki, częśó wsi Hrebionki, w pow. wasylkowskim, ob. Saliwonki. Salza, ob. Zalec. Salzbach 1. wś, pow. rastemborski, st. poczt. Dryfort, 24 dm. , 104 mk. 2. S. , lit. A B i C, fol. i dobra, tamże, 49 dm. , 324 mk. SalzBerg, szczyt górski, wznies. 451 mt. , na obszarze wsi Rothwasser, pow. frywałdzki. Salzbrunn Neu, Nieder i Ober, w dokum. z 1316 r. Salzborn, 1333 Salczburn, 1352 Nedir Salczborn, kol, dwie wsi i zdrojowisko z zakładem leczniczym, nad rzką Salzbach, pow. walbrzyski Szląsk, par. ewang. w miejscu, katol Freiburg. Leży w górzystej okolicy, w wesołej dolinie rzki Salzbach, wznies. 1238 stóp npm. Rzeczka ta, wypływając ze stoków Hochwaldu Hirschborn, poniżej S. , w Fuerstenstein łączy się z Hellebachą i tworzy Pełcznicę. S. posiada st. drogi źelaz. linii WrocławHalbstadt, odl 71 klm. od Wrocławia, od świdnicy 2 1 2 mil, od Wałbrzycha około mili. Posiada głośne zdroje, szczawy alkalicznosolne, przy których urządzono odpowiednie zakłady i domy mieszkalne dla przybywających tu licznych chorych. Stała ludność zakładu i wsi dochodzi do 4000 w 1873 r. 3232 mk. . Kościół par. ewang. i kościół katol w miejscu. Położenie osady w długiej dolinie rzeczki 3 godziny drogi sprzyjało urządzeniu rozległych przechadzek dla bawiących tu gości. Sąsiednie miejscowości AltWasser StaraWoda, Fuerstenstein, okolice Wałbrzychu Waldenburga dostarczają miłych wycieczek. Z ośmiu istniejących tu źródeł dwa Salzbrunn i Muehlbrunn dostarczają wody do picia, której także rozsyła się corocznie około 200, 000 butelek. Z innych sześciu woda bywa używaną do kąpieli Wody te stosowane bywają najskuteczniej w cierpieniach płuc i narzędzi jamy brzusznej. Obok górskiego powietrza środkiem leczniczym jest także wyrabiana tu serwatka. Źródła i zakład kąpielowy leżą w OberSalzbrunn. Główne źródło, od którego osada otrzymała nazwę, znane już w XIV w. , tryska na wznies. 1210 st. npm. , o kilkadziesiąt kroków od łożyska rzeczki; Muehlbrunn odkryte w 1790 r. przez krowy młynarza, chciwie pijące ztąd wodę, tryska w samem łożysku rzeczki. Temperatura źródeł 5 do 6 Reaumura. Od 1812 r. zaczęli zjeżdżać tu chorzy na kuracyą. Stopniowo urządzano różne zakłady i domy gościnne. Już w 1816 r. rozesłano 16, 000 butelek wody. W 1820 r. powstał zakład do wyrobu serwatki. Około 1840 r. liczba chorych gości dochodziła średnio do 1000; około 1860 r. wzrosła do 2000. W 1842 r. S. Neu, kolonia, założona w 1820 r. , miał 39 dm. , 340 mk. U kat. , kopalnie węgli, cegielnię, warsztaty płócienne. S. Nieder, wś, 84 dm. , 759 mk. 34 kat. , sołtystwo, kościół ew. od 1742 r. z wieżą, szkołę ew. od 1742 r. , kościół kat. filialny, fundowany w XIV w. , zabrany przez protestantów do 1650, spalony od pioruna 1816, odbudowany 1821 r. S. Ober miało 207 dm. , 1602 mk.

Salseniken

Salseniken

Salten

Saltnicken

Saltschuetz

Salusin

Salusken

Salutyna

Salwa

Salwen

Salweregina

Salwin

Salwis

Salwonki

Salza

Salzbach 1

Salz

Salzbrunn