Rzepki 1. wś włośc. , pow. sochaczewski, gm. i par. Iłów, ma 106 mk. , 217 mr. W 1827 r. było 3 dm. , 22 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Iłów. 2. Rz. , wś, i fol. , Rz. Cząstkowe, kol. i Rz. al. Wydma, młyn, pow. łódzki, gm. Żeromin, par. Srocko, odl. 28 w. od Łodzi; wś 4 dm. , 42 mk. , 16 mr. ; fol. 3 dm. , 9 mk. W 1886 r. fol ten rozl. mr. 752 gr. or. i ogr. mr. 206, łąk mr. 67, lasu mr. 116, past. wspól nych mr. 360, nieuż. mr. 3; bud. mr. 2, z drze wa 4; las nieurządzony. Rz. Cząstkowe, kol. , ma 51 dm. , 457 mk. , 579 mr. W 1827 r. 42 dm. , 315 mk. Rz. , os. młyn. , 1 dm. , 20 mr. dwor. W XVI w. dziesięcina z łanów kmie cych i części szlach. szła dla pleb. w Srocku, który też brał kolędę po gr. z łanu Łaski, L. B. , II, 170. W 1552 r. wś Rz. miała 20 właścicieli, posiadających od 1 12 do 1 2 łanu Pawiński, Wielkp. , II, 264. 3. Rz. , wś i fol. , pow. sokołowski, ob. Repki. 4. Rz. Sta re i Rz. Nowe, wś, pow. mazowiecki, gm. i par. Piekuty. Mieszka tu drobna szlachta. W 1827 r. Rz. Stare miały 26 dm. , 152 mk. , Rz. Nowe 7 dm. , 70 mk. Br. Ch. Rzepki, Rjepki 1. wś, pow. słonimski, w 4 okr. pol. , gm. Dworzec, o 37 1 2 w. od Słonima. 2. Rz. , wś, pow. rohaczewski, gm. Łuki, ma 29 dm. i 365 mk. Rzepki, Rjepki, mko w pow. horodnickim gub. czernihowskiej, nad rzką Mohnuzą, przy szosie kijowskiej, o 40 w. od mta powiat. , ma 150 dm. , 1442 mk. , cerkiew, dom modlitwy żydowski, st. poczt. , gorzelnię, 3 jarmarki. Pod mkiem wydobywają wyborową glinę na kafle. W XVIII w. Rz. były siołem roj skiej sotni pułku czernihowskiego. Rzepki, wyb. na pol. prus. Mazurach, pow. niborski, przy dobrach Grazymy, st. p. Rychnowo, 4 dm. , 41 mk. Rzeplin, w 1198 r. Replic, u Długosza Rzeplycze, ws i fol. , pow. olkuski, gm. Cianowice, par. Minoga; leży przy drodze ze Skały do Iwanowic. W 1827 r. 29 dm. , 224 mk. Dobra Rz. składały się w 1866 r. z fol. Rz. i Stoki, rozl. mr. 834 gr. or. i ogr. mr. 622, lasu mr. 131, past. mr. 22, nieuż. mr. 89. Wś Rz. os. 35, z gr. mr. 241; wś Stoki os. 10, z gr. mr. 98. Jakkolwiek wydawca Kod. Małop. uważa Rzeplin i Rzeplice za dwie odrębne wsi i sądzi, że druga z nich zaginęła, jednak prawdopodobnie jestto jedna i ta sama wieś, może tylko przeniesiona z doliny Szreniawy nieco opodal na wynioślejsze miejsce. Patryarcha jerozolimski wyliczając w akcie z 1198 r. nadania klasztoru miechowskiego podaje wieś Replic, którą wraz z Jaksicami nadał comes Nicholaus palatinus Kod. Małop. , II, 17. W 1287 r. toczy się spór o pewną część w tej wsi między Fabianem miles i Piotrem, przełożonym klasztoru Kod, Małop. , II, 166. W połowie XV w. klasztor wieś tę utracił alienata a monasterio. Były wtedy łany kmiece, karczma, zagrodnicy, folw. , młyn. W drugiem miejscu podaje Długosz jako właściciela Andrzeja z Wojsławic. Dziesięcinę, wartości do 10 grzyw. , pobierał pleban w Minodze L. B. , II, 42; III, 6, 27, W 1490 r. wś Rzeplin miała 12 łan. W r. 1581 w części Bernata Rzeplińskiego 1 łan. ; Krzysztof Rzepliński 1 łan ziem. ; Stan. Rzepliński 1 łan. Część należąca do Miszowskiego, dzierżawiona przez Płaczka, miała 4 1 2 łan. km. , 3 zagr. z rolą, 1 zagr. bez roli, 1 komor. z bydł. , 1 rzem. , 1 4 karczm. Pawiński, Małop. , 24, 437. 2. Rz. , wś i fol, pow. tomaszowski, gm. Telatyn, par. Rzeplin, odl 25 w. od Tomaszowa. Leży Bród lesistej i wzgórkowatej wyżyny tomaszowskiej, na granicy od Galicyi. Z obszaru Rz. plynie strumień uchodzący pod Zimnem do Huczwy z praw. brzegu. We wsi kościół par. katol. murowany i cerkiew filialna par. Posadów, 582 mk. 411 prawosł, i 1012 mr. ziemi włośc; cegielnia na folwarku. W 1827 r. 59 dm. , 408 mk. Fol. Rz. w 1873 r. rozl. mr. 557 gr. or. i ogr. mr. 248, łąk mr. 53, lasu mr. 145, nieuż. mr. 11; bud. z drzewa 13; las nieurządzony. W lesie niedaleko od wsi znajduje się 10 mogił w krąg ustawionych. Miejscowość przy mogiłach od wschodu nazywa się Okopy a na zachód Żałobnia, gdzie też są mogiłki. Miał tu stać obóz turecki. Przy kopaniu pagórka w 1879 r. znaleziono kości, a na kostce palca obrączkę z drutu srebrnego. Całą tę przestrzeń pokrywają lasy dębowe. Obecny kościół par. p. w. św. Jana Chrzc. wzniesiony z muru w 1797 r. przez kś. Siekierzyńskiego, dziekana tyszowieckiego a konsekrowany przez bisk. Gołaszewskiego. Wielki ołtarz bez obrazu przeniesiony tu z Radecznicy w 1869 r. Parafię i kościół założyć mieli w 1403 r. bracia Prandotowie z Radzanowa, dziedzice Rz. i okolicznych wsi; kościół ton podobno w XVI w. był zajęty na zbór aryański. Dopiero około 1600 r. czterej bracia Lipscy, po śmierci rodziców swoich socynianów, przywrócili go katolikom. W 1770 r. uległ rabunkowi Przy kościele jest dzwon ofiarowany 1654 r. przez Jana Lipińskiego, dziedzica wsi a zarazem i proboszcza miejscowego. Rz. przeszło 300 lat był w rękach Lipskich h. Grabie z Lipego; z czterech braci, którzy kościół przywrócili katolikom, dwóch było księźmiproboszczami Andrzej, biskup łucki a potem krakowski 1681 i Jan archidyakon płocki; trzeci z nich Adam, pułkownik Lisowczyków; czwarty Kacper zginął pod Cecorą. Dobra Rz. należą dziś do Komarnickich. Gleba dobra, czarnoziemna. Lud tutejszy zachował swe odwieczne zwyczaje. Przy pogrzebach np. płaczliwym a

Rzepki

Rzepki

Rzeplin