lego wojska niemieckiego. W 1599 r. Zygmunt III pomnożył fundusze probostwa rumszyskiego. W tym czasie R. zaliczały się do dóbr stołowych królewskich; następnie zamienione zostały na ststwo niegrodowe, zwane też ekonomią kowieńską i obejmujące mko R. z przyległościami. W 1766 r. ststwo to posiadał Brunoff, opłacając kwarty 3531 złp. 2 gr. a hyberny 2058 złp. Na sejmie warszawskim z 1773 75 r. Stany Rzpltej nadały te dobra narodowe w emfiteutyczne posiadanie Mateuszowi Zyniewowi, stście berznickicmu, pod warunkami w konstytucyi wyrażonemi. Poniżej R. , naprzeciw wsi Szylany w król. polskiem znajduje się w Niemnie rapa, zwana Biczeniata Biczęta. Stanowią ją głazy podwodne ciągnące się kilkaset kroków z obu stron rzeki. Mniej więcej środkiem Niemna idzie wąska droga, którą statki przepływają. O pół mili poniżej R. naprzeciwko fol. Dworaliszki w król. polskiem znajduje się największa ze wszystkich rap niemnowych, t. z. Most dyabelski al. Bicze. Rapy te nie są utworzone przez pojedyncze olbrzymie głazy, lecz składają się z wielu mniejszych i większych, częścią zanurzonych w wodzie, częścią wystających nad jej powierzchnią. Nazwa przeto nadawana tym rapom Rumszyski Olbrzym jest niewłaściwą i powstała na podstawie ustępu z Grażyny A. Mickiewicza Tak ojciec Niemen, mnogich piastun łodzi, Gdy Rumszyskiego napotka olbrzyma i t. d. . Wedle podania ludowego głazy te rzucili w Niemen dyabli w celu zatamowania rzeki, i ztąd nazwa Dyabełskiego Mostu. Inne podanie głosi, że gdy dyabeł niósł wielki głaz dla rozwalenia nim pewnego klasztoru nienawistnych sobie jezuitów, kur zapiał, a szatan upuścił kamień w wodę i zawalił rzekę. Oddawna starano się o usunięcie głazów, tamujących żeglugę na Niemnie. Pierwszych prób dokonał za Zygmunta Augusta Mikołaj Tarło ze Szczekarzowic, chorąży przemyski i dworzanin królewski. Następnie Stanisław August, zachęcony przez podskarbiego lit. Tyzenhauza, polecił około 1775 r. komisyi skarbowej litewskiej zająć się zupełnem oczyszczeniem rzeki. Robotę poruczono biegłemu matematykowi i mechanikowi Franciszkowi Narwojszowi, z jezuity proboszczowi grodzieńskiemu i kanonikowi katedralnemu wileńs. , późniejszemu profesorowi akademii wileńskiej. Narwojsz w ciągu trzech lat usunął wiele rap na Niemnie, ale niektórych głazów pod Rumszyszkami nawet przy pomocy sprowadzonych z Anglii nurków, nie zdołał uprzątnąć. W skutek tego nie stanął w R. zamierzony dla niego pomnik z wydobytych skał, z napisem przygotowanym już przez Krasickiego. Później w latach 1805 6 i 1820 25 znowu usunięto nieco głazów, ale nie więcej od Narwojsza. Wszystkie te bezskuteczne usiłowania utwier dziły lud litewski w przekonaniu o niemożliwości usunięcia tych przeszkód w żegludze. Obszerniejszą wiadomość o rapach pod Rumszyszkami podał Gloger w art. Podróż Nie mnem Wisła, IL str. 289 292. 3. R. , wś, pow. telszewski, w 4 okr. pol. , o 37 w. od Telsz. J. Krz. Rumunek i Rumunki z niem. raumen opróżniać są to osady zakładane po wyciętych lasach. Nazwę tę roznieśli niewątpliwie koloniści niemieccy lub zostający pod wpływem niemieckim włościanie wielkopolscy. Spotykamy ją też w zachodnich głównie powiatach królestwa gostyński, lip. nowski, rypiński. Rumunek Stopiński, pow. sierpecki, ob. Stopin. Rumunki 1. Nowej Wsi, wś wlośc. , pow sochaczewski, gm. Iłów, mają 88 dm. , 93 mr. 2. R. , wś włośc, pow. gostyński, gm. Dobrzyków, ma 87 mk. , 251 mr. 3. R, Zadworskie, wś włośc. pow. gostyński, gm. Łąck, par. Gombin, ma 135 mk. , 216 mr. 4 R. , wś włośc, pow. gostyński, gm. Rataje, 48 mk. , 84 mr. 5. R. Nowe wś włośc, pow. gostyński, gm. Łąck, ma 101 mk. , 131 mr. 6. R. , Chojeńskie, z os. Huta Chojeńska i Ławy, pow. rypiński, gm. Chrostkowo, par. Ruże Lożą nad jez. Chojno, mają 17 os, , 13 dm. , 200 mk. , 323 mr. 7. R. Likieckie, ob. Likiec. 8. R. Nadroż, ob. Nadroż, 9. R. PolskoNiemieckie, ob. Pląskowizna. 10. R. Trombińskie, os. włościan. , pow. rypiński, gm. Płonne, odl. 7 w. od Rypina, ma 96 mr. obszaru. Br. Ch. Rumunki Brzezińskie, niem. BresinerRaum land, wybud. , pow. świecki, gm. Brzeziny. W 1868 r. 18 bud. , 13 dm. , 76 mk. , 10 kat. , 66 ew. ; 1885 r. 32 dm. , 200 mk. Rumuszajcie, wś, pow. szawelski, gm. Gruździe, o 33 w. od Szawel. Rumy 1. wś na pol. prus. Mazurach, pow. szczycieński, nad granicą polskiej Warmii, przy trakcie z Biskupca do Szczytna, w dawnym pow. ryńskim, o 6 klm. od Dżwierzut st. p. , 10 klm. od Biskupca par. kat. . Par. ew. w Kobultach. Wś ma 138 dm, 717 mk. 150 kat. , 1211 ha. Ks. Olbracht podaje do wiadomości, że Paweł Kosak z Mikosz, w powiecie ryńskim, podjął się r. 1557 osadzić ludźmi 100 włok boru za Łupowem i że na ten cel otrzymał 10 włók sołeckich na prawie magdeburskiem. Dan w Królewcu r. 1565. R. posiadają r. 1602 przeważnie polską ludność, r. zaś 1677 tylko polskich mieszkańców, oto ich nazwiska Czeladła, Naroska, Raczek, Jabłonka, Czajka, Kocielik, Grzywacz, Spychała, Gburek, Zaraza; Fryderyk Januta i Jerzy Grzeszczyk byli karczmarza

Rumunek

Rumunek

Rumunki

Rumuszajcie

Rumy