kowo, Słupię, Januszewice, Zemsko, Duszniki, Podrzewie, Koszanowo, Wilczyn, Młynkowe i I miasto Buk; pszczewski Wojciechowo Święty Wojciech, Swięchoein, Łowin, Głaźewo Głożewo, Zielomyśl, Stoki, Szarcz, Stołuń, Dormowo, Silną, Kuligowe, Trzebiszewo Trze bieszów i miasto Pszczew; wielichowski Lubnicę, Gradowicę, Trzcinicę, Dębsko i miasto Wieliohowę; krobski Chumiętki, Żychlewo, Potarzycę, Posadowa, Sułkowice, Rębowo, Domaohów, Bukownicę, Sikorzyn, Grabianowo, Starą Krobię, Kościelną Wieś i miasto Krobię; solecki Solec, Witowo, Pięczkowo, Krzykosy, Rogusko, Mądre, Pętkowo, Nadziejowo, Winną Górę, Brzezie, Zajezierze, Ołaczewo i Chrustów; ciążyński Oiąźyń, Policko, Szamarzewo, Gałęzewo, Wierzb ocice, Skarboszewo, Kąty, Kotunie; Bziedzice, Gółków, Wólkę, Uscięcin, Młodojewo, Dręźno, Marczewo, Koszewo, Kosowo, miasta Ślesin i Słupcę; dolski Księginki, Ostro wieczno, Ostrów, Grodnicę, Górę, Kuno wo i miasto Dolsk. Między r. 1719 i 1774 przekazano niektóre z tych wsi na utrzymanie seminaryum duchownego. Do kapituły należały przedmieścia poznańskie na prawym braegu Warty Chwaliszew, Ostrów, Piotrów, Zagórze i Zawady i z młynem Nadolnikiem, cały klucz wielichowski z folwarkiem Mokrzec, dobra głuchowskie pod Stęszewem z wsiami Gołuski, Lisówki, Skrzynki, Trzcielin, , Jnnikowo, Puszczykowo, Puszczykówko, Rogalinek, Fabianowo i Swierczewo, dobra mrowińskie między Poznaniem a Szamotułami z wsiami Kobylniki, KokoszGzyn, Przy broda i Zmysłowo, tudzież dobra konojadzkie między Kościanem a Grodziskiem. Wsiami prestymonialnemi były Binkowo, Górka, Tworzykowo, Niesłabin i Połczyn pod Szremem, Berdychowo, Chartowo, Garaszewo, Minikowo, Glinienko, Koziegłowy i Myehowo pod Poznaniem, Gortatowo i Sarbinowo pod Swarzędzem, Góra, Stęszewko i Stęszewskia Holendry pod Pobiedziskami, Taniborz pod Kostrzynem, Laskowo i Żołędzin pod Rogoźnem, Starczano wo i Trój ano wo pod Gośliną Murowaną. Do wsi prebendalnych liczyły się Łttsowo z Polityką, Kicin, Czerwonak, Janikowo, karczma Zjawieniec. Kliny z holendrami, młynem i karczmą Darmosz pod Poznaniem, Paczkowo i Glinka Duchowna pod Kostrzynem, Janków i Jerzykowo pod Pobieiziskami, Szewce pod Swarzędzem, Środka pod Kurnikiem, Szymanowo pod Szremem, Żegowo pod Bukiem, przedmieście św. Marcina w Po znaniu, Kaczanów pod Wrześnią, Staniszewo i Mączniki pod Środą, Giecz z Poświętnem. Dobra te zabrał rząd pruski rozkazem w 1796 r. Z ustanowionego na podstawie taksy dochodu odtrącono 50 na kontrybucye i podatki, 10 na administracyą, 5 na inwentarz i budynki, 5 na opłatę danin i ciężarów, a resztę przeznaczono kapitule. Suma ta wynosiła pierwotnie 7139 tal. 22 sgr. 5 fen. ; w 1832 r. 7478 tal. 12 sgr. 1 fen. ; a po uregulowaniu ostatecznem stosunków przez bullę De salute animarum 14, 441 tal. 13 sgr. 5 fen. Katedra poznańska, str. 85 6. O innych dochodach biskupich z r. 1564 podaje szczegóły J. Jabczyński Rys hist. Dolska, 1857. Biskup poznański za Rzpltej zajmował w senacie drugie, potem trzeciej a w końcu piąte miejsce na przemian z biskupem wileńskim. Poczet bisk. poznańskich nie jest dotąd opracowany krytycznie; najdokładniej podaje go przywiedziona powyżej, , Katedra poznańska. Z duchowieństwa katedralnego wymieniamy tu pierwszych tylko, znanych przedstawicieli każdej kategoryi archidyakon Gerhard r. 1210, dziekan Witosław r. 1218, kanclerz Boguchwał r. 1327, kanonicy Lambert, Maciej i inni r. 1211, kantor S. .. . r. 1211, kapelan Smaragdus r. 1218, kleryk Garsilius r. 1218, kustosz Wit r. 1210, oficyał Thilo r. 1305, proboszcz Bernard r. 1143, scholastyk Boguchwał r. 1218, skarbnik Baszko r. 1252 i syndyk procurator Jakub w r. 1302. Dyecezya poznańska przy zakładaniu biskupstwa w r. 968 obejmowała całą Polskę ówczesną i graniczyła na zachodzie z biskupstwem braniborskiem. Po utworzeniu arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w r. 1000 i następnie bisk. wrocławskiego, lubuskiego i kamieńskiego na Pomorzu ścieśniły się granice dyecezyi i ustaliły z biegiem czasu. W końcu XIII w. przedstawiają się one w sposób następujący na południu prawy brzeg Odry od Szydłowa Schidelow przy ujściu Nisy, do ujścia Baryczy i Barycz aż do Baryczki; na wschodzie osady Wysocko, Ostrów, Raszków, Głogowa, Dobrzyca, Witaszyce, Wilkowyja, Ciążyń, Opatówko, Nekla, Brzeźno, Iwno, Swarzędz, Goślina, Skoki, Lechlin, Łęgowo, Margonin, Szamocin, Ujście, Piła, Kramsk i Jastrowie po pod Szczecinek NeuStettin; na północy starostwo drahimskie; na zachodzie Falkenburg, Melno, Sławęcin, Rudna, Pliszka Pilsza, prawy dopływ Odry, i Rzeczyca po pod Szydłów Mapa do Kod. Wielkop. . Obszar ten zagarniał jakoby wyspę należące do archidyecezyi gnieźnieńskiej; Krotoszyn i Zduny z odnośnymi okręgami. W r. 1298 bisk. Andrzej ustanowił trzy archidyakonaty poznański, szremski i pszczewski. Archidyakonat poznański rozciągał się na lewem pobrzeżu Warty i mieścił w sobie parafie Mosina, Łódź, Mo drze, Granowo, Drożyn, Słupia, Niepruszewo, Kazimierz, Szamotuły, Obrzycko i wszystkie inne ku Poznaniowi; szremski liczył parafie Książ, Szrem, Brodnica, Boro wo, Głuchowo i wszystkie inne, które leżały za rzeką Obrą aż pod

Poznań