skopów dla poświęcenia popów i cerkwi nie posyłali, ale na poświęcenie do swego Epi skopa przemyskiego chodzili popów i czerńców z inszych episkopstw do cerkwi na popopostwa służyć nie przyjmowali, wy co żony macie, abyście w kontyneneyit in oastitate, w trzeźwości, w posłuszeństwie i we wszela kiej pobożności prezbyterskiej żyli. A w oł tarzach Cis o Boże abyście ochędożnie chowali, liturgię świętą na każdy tydzień i na każde święta, spowiedź uczyniwszy abyście odprawowali, a sukien pstrych abyście, na sobie nie nosili, ale w sukniach czarnych chodzili wi zytatorów eplskopskich uczciwie przyjmowali i onym zwyczajną statiją dawali. We wsi jest szkoła etat, lklas. Uchwała sejmowa z 1589 r. wymienia P. jako wieś zdawna Prze myślowi naznaczoną na podwody. Pewnie z uchyleniem pod wód i wieś odjęto. Widok cerkwi znajduje się w Muzeum Ossolińskich Widoki Galicyi, M 1757. Lu. Dz. Poździeń, w 1174 r. Besdin, Belgen, 1210 Besgen, u Długosza Beszdin, wś, pow. stopnicki, gm. Grabki, par. Gnojno, ma 11 os. , 139 mr. ; wchodziła w skład dóbr Grabki Wielkie. W 1827 r. było 14 dm. , 92 mk W akcie upo sażenia klasztoru jędrzejowskiego 1174 76 przez Jana, arcyb, gnieźn. i Gedka bisk. krak. , wymieniona jest wś Besdin w drugim odpi sie Beigen. W potwierdzeniu tego, nadania w 1210 r. przez bisk. Wincentego Kadłubka podano Besgen. Wieś ta dawała dziesięciny bisk krakowskim i takowe Gedko przekazał klasztorowi, była zaś własnością arcyb, gnie źnieńskich. W przywileju, którym Bolesław Wstydliwy w 1256 r. uwalnia wsie klasztoru jędrzejowskiego od daniny, , stan zwanej, wy mieniono Besgen Piekos. , Kod. Małop. , II, 8, 21. Długosz zwie ją Beszdin i powiada, że były tu łany kmiece, dające klasztorowi czynsz, jaja, koguty, ser ciążyła na kmie ciach powaba i osep, był folwark, karczma, młyn, zagrodnicy Lib. Ben. , III, 367. Opis jest niedokładny, nie podaje bowiem Długosz ani parafii, ani ilości czynszu i t. p. W opisie par. Gnojno nie wymienia też wcale tej wgi. Milcwi o niej regestra poborowe z XVI w. Małopolska, Pawińs. , w opisie par. Gnojno Wieś jednakże istnieje dotąd. Br. Ch. Pożdenice al. Pożdzenice, w XVI w. Pozenycze i Pozdzenycze, wś i kol. , pow. łaski, gm. Zelow, par. Wygiełzów. Leży na lewo od drogi z Widawy do Piotrkowa, posiada kościół katol, fil. , dom modlitwy ewang. , szkołę i cmentarz ewang. , 104 dm. , 771 mk. , 1134 mr. , a z kol. Nowa Wola 123 dm. , 985 mk. i 1832 mr. W 1827 r. było 16 dm. ,, i27 mk. Rozparcelowany fol. P. należał w 1866 r. do 92 częściowych właścicieli. Dawniej w skład dóbr wchodziły wsie Ignaców os. 29, z gr. mr. 320; Weronika os, 13, z gr. mr. 133. Według Lib. Ben. Łask. I, 450, 467 P. należały do par. Buczek, łany kmiece dawały dziesięcinę plebanowi w Sędziejowicach, a pleb. w Buczku kolędę, łany folw. dawały dziesięcinę do Buczka. Dziedzice P. mieli prawa patronatu nad altaryą w Buczku. Według reg. pobór. pow. Szadkowskiego z r. 1552 53 wś Posdzenycze w par. Buczek, miała 18 osad, 7 1 2 łan. Pawiński, Wielkop. JI, 239, W 1662 r. kś. Mikołaj ze Starzeniec Starzeński, infułat łaski poświęcił nowo wystawiony i kanonicznie erygowany kościół paraf. , będący dziś filią kościoła paraf, w Wygiełzowie. Br. Ch. Pozdziki, . wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 1 okr. poi. j gm. Dubiaźyn, o 28 w. od Bielska. Poździmierz. al. Podzimierz, rus. Pozdymir wś, pow. sokalskij 15 klm. na płd. od sądu pow. i st. kol. w, Sokal u, 7 kim. od urz. tel. w Krystynopolu, 4 kim. od urz. pocz. , w Jagtrzębicy. Na płn. leży Wolica Komarowa, na wschód Korczyn, na płd. Hobołów, Jastrzębiec i Wołowin, na zach. Bendiuha Poturzycka. Wody płd. strony obszaru płyną strugami na zach. do Bugu. Zabudowania wiejskie leżą w stronie płd. , na zach. od nich karczma Ła. pajówka, ua płn. karczma Wygoda, folwark, las Kanczag, Pogrzebiska, a na krańcu pła. Mogiła Poździmierska 220 mt. . W stronie zach. leży las łączący się z Bażantarnią, lasem Beudiuhy Poturzyckiej. Własn. wiek. hr. Włodzimierz Dzieduszycki ma roli or. 445, łąk i ogr. 385, pastw. 116, lasu 3283 mr. ; wł. mn. ma roli or. 776, łąk i ogr. 795, pastw. 17, lasu 22 mr. W r. 1880 było 119 dm. , 683 mk. gm. , 12 dm. , 69 mk. na obszarze dwors. Między mieszkańcami było 41 rzym. kat. , 657 gr. kat. , 54 izrael; 103 Polaków, 645 Rusinów. Par. rzym. kat. w Sokalu, gr. kat. w Jastrzębicy. We wsi jest cerkiew drewniana, stara i szkoła etat. jedaoklasowa. Za czasów Rzpltej należała wieś do dóbr koronnych, ststwa sokalskiego w pow. i woje w. bełzkiem. W lustracyi z r. 1765 Rkp. Ossol. , No 2835, str. 175 nu. czytamy W tej wsi jest łan wybraniecki, na którym siedzą Fedko Moczulski z Mikołajem ojcem i Józefem bratem, bezżennym, Jacek i Jakim Moczulski, Fedko Hadym, Petro Audraszów, Sawka Peczeny, Iwan Gawałko, którzy reproduxerunt przywilej Augusta III w Warszawie d. 26 maja R. P. 1755 na łan cały dany. Przychylając się do przywileju i prawa a. 1676, zakazującego więcej nad 4 sołtysów na łanie wybranieckim zostawać, Fedka Moczulskiego z Mikołajem ojcem latami obciążonym na jednej ćwierci, na drugiej Jacka Moczulskiego, na trzeciej Jakiraa M. , na czwartej Fedka Hudyma nn fandamencie przywilejów przy łanie zachowując 1 Poździeń Poździeń Pożdenice Pozdziki Poździmierz