Januszewskich. 3. P. , wś, pow. wileński, w 2 okr. pol. , gm. Mejszagoła, okr. wiejski Bobrykowszezyzna, o 5 w. od gminy, 26 dusz rewiz. ; należy do dóbr Bobrykowszczyzna, Macylewiczów. 4. P. , wś włośc, pow. wileń ski, w 3 okr. pol. , o 49 w. od Wilna, 3 dm. , 29 mk. kat. J. Krz, Poużomiana, wś włośc, nad rz. Żejmiana, pow. wileńąki, w 3 okr. pol. , o 82 w. od Wilna, 2 dm. , 47 mk. kat. Poużupie, wś, pow. rossieński, par. rossieńska. Powa, rzką, ob. Pokrzywnica, Powabelksna, rzka w pow. maryampolskim, ma początek pod Grygaluniszkami, płynie w kierunku zach. płn. przez Szynkowiszki, Pobelksnie, Mikołajewo; stąd skręca ku zachodowij przerzyna plant dr. żel. war8z. pe tersb. i za Trakiszkami wpada z lewego brzegu do Pilwy. Długa około 2 mil. J. Bltz. Powajłokie, dwór, własność Krasowskich, i wś, pow. rossieński, par. widuklewska. Powalczyn 1. wś na pols. prus. Mazurach, pow. szczycieński, nad jeziorkiem t. n. , śród pupskich lasów, 10 kim. na płn. wsch. od st. poczt. Rańska, blisko granicy pow. rastemborskiego. 2. P. , osada leśna tamże, pow. ządzborski, st. p. Piecki. Ad. N. Powalina, ob. Klwatka 1. . Powałki wś, pow. wileński, w 6 okr. pol. , gm. Rudomino, o 15 w. od Wilna, 6 dm. , 39 mk. 9 prawosł. , 30 katol. . Powałki, niem. Powalken, dobra ryc, pow. chojnicki, st. p. , tel. i kol. , par, kat. i ew. Chojnice, 7 kim. odl. W 1867 r. 100 mk. , 57 kat. , 43 ew. ; 28248 la roli or. i ogr. , 26, 71 łąk, 12531 lasu, 45164 nieuż. , 0, 93 wody, razem 887, 07 ha; czysty doch, z gruntu 2792 mrk; owczarnia. Za czasów Rzpltej należały P. do pow. człnchowskiego. W 1648 r. ,, gdy uchwalono pobór podwójny, płaci tu Strzeszkowski z Kłodawy od 8 włók osiadł. , 4 ogr. 17 fi. 2 gr. ob. Rocz. Tow. Prz. Nauk w Pozn. , 1871, str. 190. Według taryfy na symplę z r. 1717 płaciły P. i połowa Kłodawy 8 gr. ob. Cod. Belnęnsis w Peplinie, str. 95. P. są starą siedzibą Powalskich. Dawniej był tu kościół katol. , prywatnego patronatu, który r. 1519 zburzyli Krzyżacy. Później jednak został. na nowo odbudowany i to w dość obszernych rozmiarach, gdyż przez cały czas, kiedy luteranie panowali w Chojnicach od r. 1555 do 1616, proboszcz choj ntcki mieszkał zwykle w P. , przez co kościół tutejszy, dawniej filialny, stał się parafialnym. W 1616 r. został napowrót przyłączony do fary. Odtąd coraz bardziej upadał. W r. 1653 pisze wizytator Trebnic, że na jego miejscu znajdowała się mała tylko kapliczka, w której nabożeństwo się nie odprawiało. Mesznego dawał dwór proboszczowi cbojn. 3 korce żyta, beczkę piwa i 2 fl. ob. str. 94 i Utracone kościoły przez kś. Fankidejskiego, str. 329. Ks. Fr. Powałkowice 1. wś, pow. błoński, gm. Radzików, ma 156 mk, 490 mr. dwor. , 70 mr. włośc. 2. P. , wś i fol, pow. nieszawski gm. Osięciny, par, Witowo. W 1886 r, fol. miał 577 mr. , wś 18 os. i 43 mr. W 1827 r. należały do par. Swierczyn, miały 6 dm. , 62 mk. Wś ta nosiła pierwotnie nazwę Powolowice. Przechował się akt rozgraniczenia w 1339 r. wsi Witowa, należącej do bisk kujawskiego z przyległą wsią Povolovicz, należąca do sześciu braci Slappow i Wyssoty. W 1349 roku powtórnie rozgranicza tę wieś Paweł Slapa z braćmi od Witowa. W 354 r. Paweł, biskup, nabywa od dwóch częściowych dziedziców z P. pewną część wsi. W 1356 r. zapada w grodzie brzeskim Brześć Kujawski wyroiv przysądzający biskupowi, wbrew pretensyom dwóch częściowych dziedziców z P. , pewne cząstki ról Kod. dypl. Maczk i Rżysz. , II, 263, 283, 300, 302. Według reg. pobor. pow. brzeskiego wś P. , w par. Dąbie, własność Wacława Tchorzewskiego, miała 2 łany, 1 zagrod. , 3 łany puste Pawiń. Wielkp. , II, 11. Powałny, potok, dopływ pot. Mełecinkij w pow. dolińskim ob. Lipowica, V, 284. Powały, wś i fol. , pow. łukowski, gm. Mysłów par. Wilczyska, odl. 28 w. od Łukowa mają 6 dm. , 118 mk. W 1827 r, było 7 dm. , 58 mk. Fol. P. w r. 1873 oddzielony został od dóbr Cfechomiu, marozl. mr. 324 gr. or. i ogr. mr. 207, łąk mr. 21, past mr. 60, lasu mr. 28, nieuż. mr. 4; bud. mur. 1, z drzewa 8; płodozmian 8polowy. Wś P. os. 11, 137 mr. Według reg. pobór. pow. stężyckiego z 1569 r. wś Powali, własn. Ciołka, miała 6 półłanów Pawiński, Małop. , 330. W 1648 i 1649 tenuta Stanisława Skorkowskiego, sędziego ziem. Według reg. podymn, z 1661 r. 20 dm. włośc, płaci 10 fior. ; w 1664 r. 88 poddanych obojga płci Akta Stęźyckie. Powangen, fol. , pow. labiewski, st, poczt, i tel. Laukischken. Powarben niem, , dobra ryc, pow. królewiecki, 4 kim, od st. p. Troempau. Obszar 404 ha. Powarczany, wś rząd. nad rz. Solczą, pow. lidzki, w 2 okr. pol. , o 54 w. od Lidy a 18 w. od Ejszyszek, 7 dm. , 81 mk. kat. Powarczyce, wś, pow. słucki, w 1 okr. pol. i gm. Starobin, przy drożynie ze Starobina do Wieliczkowicz, ma 29 osad. Od zach. i południa rozciągają się nieprzebyte błota, za siane t. z. ostrowami lesistemi; grunta piasz czyste, dużo siana błotnego. A. Jel. Powarki, wś, pow, wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Parafianowo, okr. wiejski Swirki, o 8 w, od gminy a 71 w. od Wilejki, w 1864 r. 10

Poużomiana

Poużomiana

Poużupie

Powa

Powabelksna

Powajłokie

Powalina

Powałki

Powałkowice

Powałny

Powały

Powangen

Powarben

Powarczany

Powarczyce

Powarki