wznosi się, , Kilowa góra 211 mt. a na płd. las Stawisko i Bażantarnia 224 mt. , na płd. zach. od Bażantarni leżą zabudowania wiejskie Bendiuohy Poturzyckiej. Własn, wiek hr. Włodzimierz Bziedu ycki ma roli or. 409, łąk i ogr. 148, past. 88, lasu 2785 mr. ; wl. mu. roli ornej 998j łąk i ogr, 362, past 184, lasu 58 mr. W r, 1880 było 177 dm. , 990 mk. w gminie, a 17 dm. , 133 mk. na obsz. dwór. ; 119 rzym. kat. , 956 gr. kat. , 48 Izrael; 193 Polaków 930 Rusinów. Par. rzym. i gr. kat. w Sokalu. We wsi Jest cerkiew p. w. Przemienienia Pańskiego i szkoła etat. jednokl. Za czasów Rzpltej należała wś do dóbr koronnych, do sstwa sokalskiego w woj. bełzkiem. W lustr, z r. 1765 Rkp, Ossoliń. , No2835, str. 165 czytamy, , Wieś Poturzyca z Wólką i Bindiuhą. We wsi Poturzycy jest łan wybraniecki, na którym siedzą uczciwi Semen i Michał Hudymowieze, Teodor Adamowicz, Jan Tychowiecki i Bazyli Carykiewicz, którzy reproduxerent przywilej Augusta III w Warszawie d. . 30 listopada r. 1754 wzwyż wyrażonym wybrańcom dany i osobom ich słuaicy do akt grodu Bełza 1755 podany. Przychylając się do tegoż przywileju jakoteź i prawa zak ującego więcej nad 4 gospodarstwa na łanie zostawać Semena i Michałka HudymowiczóWj T. Adamowicza i J. Tychowieckiego za pierwszych w przywileju tymże wyrażonych przy łanie sołtyskim i prawach im służących zachowujemy i płacenia łanowego corocznie po złp. sto zaczynając od raty marcowej przy kwarcie dwoma ratami po zł. 50 nakazujemy, a zaś Bazylego Carykiewicza za piątego w przywileju wyrażonego a nad opis prawa zostającego w poddaństwo JOO. Księstwa Podkomorzych Koronnych Starostów Sokakkich podajemy, Osiadłość i powinności poddanych W tych wsiach łanów jest pod poddaństwem amp; 11, , to j t ćwierci 33 w Potu rzycy, w Wólce ćwierci 3, a w Bindiuże 7. Zagród w P, 8, w W, i B. jedna, osiadłych Pola dworskiego z ćwierci gromadzkich na obszary dworskie obróconego na pługów 220. Łak na dwór koszywanych na kossarzy 460. Reszta zaś pól, łąk pustych, na pastwiska obróconych i wnajem idących. Poddanych z Tywonem. Gajowym i Mielnikami jest 54, t, j. Powinności ich są te Poddany na ćwierciach siedzący odbywa pociężny ciągłem, pieszy pieszą, , latem od św. Wojciecha do św. Marci na przez niedziel 29 na tydzień po dni 3, a od św. Marcina do św. Wojciecha przez niedziel 23 zimą w tydzień po dni 2 pańszczyzny. Owsa po ćwierci 1. Czynszyku po 7 1 2 grosza i po kur 2 dają. Motków z pańskiego włókna po 6 przędą. Zagrodnicy zaś latem jako wy żej przez niedziel 29 po dni 2, zimą przez niedziel 23 po dniu jednym pańszczyzny odbywająj po kurze jednej dają i po motków 3 przędą. Rybacy od więcierza płacą po zł. 3 od niewoda zł. 10, od złomki gr. 10. Szarwarku latem po dni 2 od św. Wojciecha do św. Marcina, a zimą po dniu do św. Wojciecha na miesiąc odrabiają. Powabu dni No 7 idą, zakos, obkos zaźyn, obżyn i tłok 3 na rok robią. Do reparacyi mostów, grobel oprócz szarwarków wychodzić powinni. Kapustę pańską rozsadą swą sadzą, polewają, konopie moczą, międlą, proso na jagły tłuką albo krupy hreezane robią bez pańszczyzny. Młócą za dzień pańszczyzny, oziminy kopę jedną, jarzyny snopów 70. Mielnicy od jednego kamienia po zł. 10 czynszu dają i po dwa dni siekierą na tydzień, czego każą, odbywają. Pola na dwór siane, łąki są których nie koszą, ale tylko na pastwiska obrócone, może być na kosarzów 300 i więcej. Lasy i chaszcze dworskie Las czyli zapust dębowy i brzozowy na koły zdatny. Lasku tego jest wzdłuż na pół miii, a wszerz na ćwierć mili; przypiera z jednej strony do granicy tartakowskiej, z drugiej strony do Wolicy, a z trzeciej do pól poturzyckich. Chrusty łozowe na Bindiuże na kilkoro staj ciągnące się. Prowent Poturzycy, Wólki i Bindiuhy in Anno 1762 wymieniony szczegółowo wynosi 4715 zł. 25 gr. ; prowent z r. 1763 wymieniony szczegółowo wynosił 4511 zł. , a w r. 1764 wymieniony szczegółowo 6021 zł. 22 1 2 gr W P. chował niegdy ks. Poniatowski, starosta, liczne stada wyborowych koni i wystawił ujeżdżalnię, której już nie ma Rkp. Siarczyńskiego w Bibl. Ossol. , No 1829. ojciec dzisiejszego właściciela hr. Józef Dzieduszycki, znany w swoim czasie jako opiekun kształcącej się młodzieży i skrzętny zbieracz piśmiennych zabytków narodowych, założył tu bibliotekę. Gromadził on przeważnie polskie dzieła, rękopisy, dokumenta, ryciny i t. p. , ale nabywał także współczesne utwory literatury francuzkiej, niemieckiej a nawet włoskiej. Umarł w 1847 r. , a syn jego Włodzimierz zajął się skatalogowaniem zbiorów. Znaczną część zwieziono ze Lwowa do P. i odtąd stanowi Biblioteka poturzycka nierozdzielną całość. W r. 1858 przewieziono ją do Lwowa i umieszczono w pałacu właściciela, który w 4 lata później otworzył ją na użytek ogółu. W r. 1870 umieścił hr. Dzieduszycki bibliotekę przy swojem muzeum przyrodniczem, wydzieliwszy z niej dzieła matematyczne i przyrodnicze na rzecz osobnego zbioru; nadto zaś utworzył biblioteczkę przyboczną, w której skład weszło wiele ksiąg ze zbioru ogólnego. Mimo te wszystkie uszczuplenia liczy biblioteka poturzycka około 30, 000 tomów druków, 338 rękopisów, 217 dokumentów 97 pergaminowych i około 2600 rycin. O autografach tej biblioteki po

Poturzyca