lulickich h. Grzymała, którzy posiadali tu do bra złotowskie, sępolnickie i więcborskie. Głośniejsi członkowie tego rodu są Piotr, ka sztelan przemęcki i wojewoda płocki, brzeski i kaliski; był protestantem; w 1577 r. wysiał go król jako pełnomocnika do stanów pruskich; żona jego z domu Ostroróg, była katoliczką. Syn Jan kształcił się w Padwie i napisał dzie ło p. t. Theoremata philosophiae naturalis, Jan Jakub F. , ssta borzechowski, wydał r. 1701 dzieło p. t. ,, Historya rewolucyi królestwa szwedzkiego i duńskiego. W połowie XVI w. należał i Chodzież do nich, dla tego rozróżnia no dwie linie chodzieską i złotowską. Zofia P. , z domu Zbąska, h. Nałęcz, fundowała na początku XVII w. klasztor benedyktynek w Sierpcu. Marya Teresa P. zaś, z rodu Tar łów, wdowa po woj. czernichowskim Józefie Potulickim sprzyjała protestantyzmowi. Józef umarł r. 1734. Aleksander Hilary P. , ssta borzechowski, umarł 1780 r. , Michał P. syn je go r. 1806. Kaspar P. , nie był przy śmierci ojca jeszcze pełnoletnim; wszystkie dobra trzymała matka jego Elżbieta P. , z domu Wodzicka. Potem objął je Kaspar, który r. 1821 dobra więcborskie i złotowskie ustąpił król, bankowi pruskiemu, mającemu na kilku do brach zahypotekowane znaczne sumy. Potuliccy byli spokrewnieni z Grudzińskimi, Tarłami, Wodzickimi, Działyńskimi, Szołdrskimi, Dąbakimi, Przebendowskimi i Weyberami ob, Gesch des Kr. Fiatów von Schmitt, str. 96 98. Jeszcze na początku bieżącego stu lecia istniał w P. kościół p. w. św. Stanisła wa, prywatnego patronatu; stawiany był z drzewa, miał wieżę, zakrystyę i kruchtę i był przyłączony jako filia do Zakrzewa. Wewnątrz stały trzy ołtarze. Dla proboszcza była przeznaczona włóka roli z przynależnemi łąkami i ogrodami. Nabożeństwo odprawiało się w każdą drugą niedzielę miesiąca. Główny odpust przypadał w dzień św. Stanisława. Nazajutrz po odpuście była msza żałobna, fun dowana za duszę Pawła Działyńskiego, z procesyą i stacyami. Uroczyste nabożeństwo Bo żego Ciała odbywało się w poniedziałek wśród oktawy. Oprócz Potulic zobowiązani byli uezestniczyć w tem nabożeństwie mieszkańcy ze wsi Łąkiego. Na początku bieżącego stule cia kościół, pozbawiony opieki, podupadł, aż w końcu r. 1827 na rozkaz władzy świeckiej został rozebrany. Ówczesny biskup Mathy zastrzegł sobie jednak prawo odbudowania ob. Utracone kościoły przez ks. Fankidejskiego, str. 299. Kś. Fr. Potulickie Holendry al. Potulice, niem. Potulitz Hauland holendry i okr. wiejski, w pow. wągrowieckim, o 3 1 2 klm. na płn. od Rogoźna, na lewym brzegu Rudki, w pobliżu jej ujścia do Wełny; par. Potulice, st. poczta dr. żel. w Rogoźnie; liczą 74 mk. w 9 dm. W skład okręgu wiejskiego wchodzi młyn potulicki 20 mk. i 2 dm. ; cały okrąg ma 11 dm. , 94 mk. 20 kat. i 74 prot. . E, Cal Potulin, fol. , pow, pińczowski, gm, Opatowiec, par. Rogów. Potulin, dobra, pow. święciański, ob. Niestantszki 1. Potulin, Potulinek na mapie Chrzanowskiego, dawniej Potulinek, wś i domin. , pow. wągrowiecki, o 5 kim na północ od Golańczy; par. Chojna, poczta w Gołańezy, st. dr. żel. w O sieku o 15 kim. P. istniał przed r. 1460, w tym bowiem roku sądził się Tomasz, pleban chojeński, z dziedzicami P. o dziesięcinę, którą poprzednicy jego od dawien dawna pobierali. Łaski, Lib. Ben. I, 119, przyp. 3. Około r. 1618 posiadał część wsi Jan Smogulecki; w końcu zeszłego wieku należał P. do Maksymiliana Mielżyńskiego, w. pisarza koronnego, dziedzica dóbr smoguleckich. Wś ma 19 dm. , 165 mk. 142 kat. i 23 prot. Domin, 3 dm. , 64 mk. 46 kat. i 18 prot. , obszaru ma 401 40 ha; czy st. doch. 3259 mrk; cegielnia, chów bydła i koni; właścicielem jest Bogdan hr. Czapski, dziedzic dóbr Bogdanowskich. Potopie, fol. , pow. maryampolski, gm. Pogiermoń, par. Preny. Nie zamieszczony w ostatnich spisach urzędowych. Potupy al. Potopy, wś, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Zaleś, okr, wiejski Nowydwór, o 6 w. od gminy a 48 w. od Dzisny, ma 6 dm. , 58 mk. prawosł. 34 dusz rewiz. . Poturze, wś, fol. i dobra nad rz. Tnrejką, pow. lidzki, w 2 okr. pol. , gm. Ejszyszki, okr. wiejski Nowydwór, o 5 w. od gminy a 49 w. od Lidy; fol. ma 12 mk. katol. , wś zaś 4 dm. , 31 mk. katol. 15 dusz rewiz. ; własność Kuncewiczów. Poturzyca, z Bendiuchą Poturzycką i Wólką Poturzycką, wś, pow. sokalski, 4 kim, na płd. od sąd. pow. , urz. poczt. , st. kol. i tel. w Sokalu. Na płn. leżą Sokal i Horbków, na wsch. Tartaków, Komarów i Poździmierz, na płd. Wołowin, na zach. Parchacz, Krystyaopol, Kłusów, Dobraczyn i Zawisznia. Wzdłuż granicy zach. płynie Bug od płd. na płn. W obrębie wsi wpadają do Bugu małe dopływy od praw. brz. , z tych najznaczniejszy Białystok, płynący od wsch. z Komarowa, rozlewający się w Wólce Po turzy cki ej w staw, i Wołswinka, dotykająca granicy płd. w swym biegu zach. Zabudowania wiejskie Poturzycy zajmują płn. zach. róg obszaru. Na wschód i. płd. od nich leżą orne pola, łąki i pastwiska, a wśród nich wzgórze Czarna góra 238 mt. . Na płd. wschód od zabudowań Wilczy las środkową część obszaru zajmuje Wólka Poturzyoka. Zabudowania jej leżą na płd. zach. od stawu, na płn. od stawu leży las, , Borek i

Potulice

Potulickie

Potulin

Poturze

Poturzyca