chy, wznies. 340 mt. n. p. m. , na wschodnim stoku lesistej Magórki 819 mt, , otoczona lesistymi wzgórzami, przerznięta potokami Ponikiewko, Przeporowiec i dwoma bezimien. dopływami Skawy. Graniczy na płn. z Gorzeniem Górnym, na zach. z Ponikwią a na płd. z Jamnikiem i Jaszczurową, ma 59 dm. i 327 mk. 164 męż. , 163 kob. rzym. kat. a na obszarze większej posiadłości Edwarda Schminke 4 dm. i 33 mk. , 19 rz. kat. i 19 izrael. Obszar wiek. pos. ma 127 mr. roli, 6 mr. łąk, 60 mr. past. i 40 mr. lasu; pos. mn. 194 mr. roli, 11 mr. łąk, 125 mr. past. i 17 mr. lasu. W r. 1581 była własnością Brandysa Pawiński, Małop. , 99 i wraz z przysiołkiem Kozińcem, istniejącym dotąd na zach. od wsi, miała 3 półłanki kmiece i 3 komorników z bydłem. 9. P. Spytkowska, w dok. Poramba spithconis, wś, pow. brzeski, nad potokiem wpadającym z lew. brzegu do Uszwicy, w położeniu falistem. Wschod, krańca wsi dotyka gościniec z Brzeska 8 3 kim. do Tymowy, zwany gościńcem słotwińskosądeckim, przez samę wś zaś prowadzi droga gminna do Wiśnicza Starego. Wznies. wynosi 335 mt. , las na zach. położony, zwany Gródkiem, dosięga w górze Królowy 342 mt. Jest tu parafia rzym. kat. , szkoła ludowa i kasa pożycz. gminna z kapitałem 662 złp. Wś ma 250 dm. i 1474 mk. 685 męż. , 789 kob. , między nimi 1460 rzym. kat. i 14 Izrael. Na obszarze więk. pos. , attynencyi klucza wiśnickiego Mar. hr. Zamoyskiej, znajduje się 3 dm. , 36 mk. 21 męż. , 15 kob. a to 31 rzym. kat. i 5 izral. Obszar więk. pos. wynosi 234 roli, 8 łąk i ogr. i 29 mr. past; pos. mn. 1590 roli, 178 łąk i ogr. , 192 past. i 292 mr. lasu. Gleba przeważnie glinka urodzajna i rędzina. W pobliżu gościńca znajduje się kamieniołom, w którym dobywają gruboziarnisty piaskowiec mieszany z krzemionką, używany na konserwacyą dróg bitych. Kościół mur. , nieznanej erekcyi, należy do dek. brzeskiego, przechowuje metryki od r. 1634. Parafia obejmuje sąsiednią Uszwicę. Wieś stanowiła część dóbr Spytków Melsztyńskich, następnie Jordanów i Lubomirskich a w końcu hr. Potockich. Długosz L. B. , II, 165 podaje, że był tu kościół mur. p. t. św. Bartłomieja, że włość należała do Melsztyńskich Leliwitów, miała łany kmiece a dziesięciny, w wartości 20 grzywien, oddawała proboszczowi z Niepołomic. W r. 1581 zapisano tę wś jako własność Jerzego Czernego a dzierżawił ją Cieszkowski; miała w tym czasie 17 łanów kmiecych, 11 czyn. , 4 zagrodników z rolą, 6 komorników z bydłem, 4 bez bydła i 1 rzemieślnika; zanotowano przytem, że 5 komorników, zjadłszy bydło, uciekło Pawiński, Małop. , 56. W tym roku parafia obejmowała także wś Okocim. P. graniczy na płn. z Pomianowa i Podjasieniem, na zach. przez lasy z Wiśniczem Małym, na płd. z Chronowem a na wschód z Okocimem. 10. P. Markowa, wś w pow. wadowickim, dziś Marcy Poręba. Według reg. pob. pow. szląskiego z r. 1581 wś Poręba Markowa należała w części do Ja na Inwaldzkiego 7 łan. km. . Część Michała Palczowskiego wynosiła sześć półłan km. , 2 zagr. z rolą, 1 zagr. bez roli, 3 kom. z byd. , 1 przekup. , 2 czyn Część Owsieńskiego 4 łan. km. , 3 zagr. bez roli, 1 kom. z byd. Pawiński, Małop. , 102. 11. P. al. Poremba, nazwa za budowań wiejskich w obr. gm. Łużny, pow. i obw. sąd. gorlicki. 12. P. , część Moszczeni cy, pow. i obw. sąd. gorlicki, na płd. zach. krańcu lasu Kamieńca, a na płn. drogi wiodą cej z Łużny do gościńca jasielskiego. 13. P. , grupa zabudowań wiejskich w obr. gm. Dą brówki Infułackiej, w pow. i obw. sąd. tar nowskim, na płd. wsch. od wsi. Mac, Poręba 1. mor. Poruba, wś, pow. opawski, obw. sąd. kimkowicki, na Szląsku austr. , na płn. od Klimkowic, przy gościńcu do Hulczyna. Na płd. leżą Polanka i Klimkowice, na zach. Wrzesina, na płn. zach. Krasne Pole Schoenfeld, na płn. Pustkowiec i Strzebowice, a na wsch. Świnów Schoenbrun. Od zach. płynie poi. Poręba, lewy dopływ Odry. Wznies, wsi 236 mt. P. ma 125 dm. , 840 mk. 367 męż. i 473 kob. ; rz. kat. 831, prot. 1, żyd, 8, Niemc. 15, Czechoszląz. 816. Par. łac. i szkoła ludowa w miejscu. St. poczt. Klimko wice. 2. P. , mor. Poruba, wś, pow. i obw. sąd. frysztadzki, na Szlązku austr. , na płn. zach. od Orłowa Orlau, nad pot. Strużką. Graniczy od płn. z Lutynią Polską, od zach. z Rychwałdem, od płd. z Peterswaldem a od wsch. z Orłowem. W 1880 r. 104 dm. , 811 mk. męz. 408, kob. 403; rz. kat. 773, prot. 32, żyd. 6; Niemc, 10, Czechoszląz. 10, Polak. 781. Par. łac. w Orłowie. Szkoła ludowa jednoklasowa. Kopalnie węgla. 3. P. , mor. Poruba, al. Pielgrzymów, mor. Pelhrzimowy, niem. MaehrischBilgersdorf, wś, pow. karniowski, obw. sąd. osoblaski, na granicy Szlązka austryackiego i pruskiego. Na płn. wsch. lezą Rudolczyce Rosswald, na płn. Wino Weine, na zach. Piskorzów Peischdorf a na płd. Pielgrzymów Pruski. W 1880 r. 58 dm. , 359 mk. rz. kat. ; Niemców 317. Par. łac. i st. pocz. w Rudolczycach. Por. Pielgrzymów. Br. G. Poręba 1. niem. Poremba, fol. do Łowęcic, pow. szremski, w pobliżu Jaraczewa; 2 dm. , 21 mk. ; powstał w nowszych czasach. 2. P. , łąki pod Wieleniem, pow. czarnkowski, pod Sowami, pow. krobski, pod Miksztatem, pow, ostrzeszowski, na Padniewie, pow. mogilnicki, w Zieleńcu, pow. wrzesiński, i inne. Porąba 1. fol. , pow. bytomski, należy do Zabrza. 2. P. , pust. , pow. lubliniecki, należy do Główczyc. 3. P. , potażarnia w Skrzydłowicach,

Poręba

Poręba

Porąba