dwa małe potoki do Wisły, z których jeden pły nie od zachodu z pod Rączny, drugi z północy z pod śmierdzącej. Jest tu szkoła ludowa i przewóz przez Wisłę. Wś ma 81 dm. i 495 mk. 237 męż. i 258 kob. , 493 rz. kat. i 3 izr. Na obszarze więk. pos. Alf. Mileskiego z fol. Pod Skałą i Przewozem jest 10 dm. i 96 mk. 53 męż. , 43 kob. , 93 rz. kat. , 2 gr. kat. i 1 protestant. Obszar większ. ma 291 mr. roli, 36 mr. łąk i ogr. , 21 mr. , past, i 25 mr. lasu; pos. mn. 221 mr. roli, 63 mr. łąk i ogr. i 105 mr. past. Za Długosza L. B. , II, 123 należały P. do klasztoru tynieckiego i miały 6 większych zagrodników, mających każdy po trzy staje roli, 4 mniejszych zagrodników i karczmę z dobrym gruntem. Podług reg. pobor. pow. szczyrzyckiego z r. 1581 wś P. , należąca do opactwa tynieckiego, miała 2 łan. km. , 1 zagr. z rolą, 4 zagr. bez roli, 2 kom. z bydł. , 1 kom. bez bydła, 1 rzem. Pawiński, Małop. , 42. P. graniczą na płd. zach. ze Ściejowicami, na zach. z Rączną a północ z Liszkami i Śmierdzącą; od południa i wschodu oblewa je Wisła. Mac. Piekary 1. domin. , pow. gnieźnieński, tuż pod Gnieznem, par. św. Wawrzyńca, poczta i st. dr. żel. w Gnieźnie; 10 dm. , 123 mk. , 104 kat. 19 prot. ; obszaru 326, 28 ha. Było daw niej własnością dominikanek gnieźnieńskich. 2. P. , wś i fol. , pow. poznański, o 7 klm. na płd. wsch. od Buku, par. Słupia, poczta i st. dr. żel. o 6 klm. w Otuszu. P. istniały przed r. 1580; należały przy schyłku zeszłego wie ku do Bielickich. Wś ma 9 dm. , 87 mk. kat. Fol. wchodzi w skład okr. domin. Jeziorki, ma 9 dm. , 74 mk. ; przeszedł z rąk Moszczeńskich do Niemców. 3. P. , przedmieście niegdyś Poznania, w miejscu dzisiejszej ulicy, zwanej także Piekarami. E. Cal. Piekary I. Niemieckie al. Wielkie, niem. Deutsch Piekar, w 1332 Peccari theutonicale, wś kościelna i dobra ryc, pow. bytomski, odl. 3 4 mili od Bytomia. Jest tu kościół par. murowany, z cudownym obrazem N. M. Panny, szkoła kat. , drukarnia, księgarnia i do 6000 mk W 1861 r. było 3193 mk 217 ew. i 59 żyd. . Wś P. wraz z kol. Josephsthal, młynem Kuna i kopalnią Szarlej ma 14l0 mr. obszaru; dobra ryc. z fol. Neuhof i Nowy Szarlej mają 3796 mr. obszaru. Tu w 1697 r. August II po swym obiorze, został powitany jako król przed wjazdem do Krakowa i tu zaprzysiągł Pacta conventa. W 1277 roku Paweł, biskup krakowski, przekazuje należących do kościoła św. Małgorzaty w Bytomiu mieszkańców Piekar i innych osad kościołowi kamieńskiemu. W 1420 r. Konrad, książę na Koźlu, zastawia P. a r. 1480 Mikołaj Synowiec, bur grabia krakowski, i Jan Synowiec, podkomorzy, odstępują ten zastaw Mrokotowi de Luznicze. Kościół tutejszy wzniesiony pierwotnie z drzewa w 1303 r. Obecna okazała murowana świątynia zbudowaną została w 1846 r. , głównie za staraniem kanonika Fieczeka. W czasie od 1 lipca do 1 listopada odbywają się liczne pielgrzymki do tutejszego cudownego obrazu. A. Stablik opisał 1849 r. Cud najnowszy spełniony w N. P. a ks. Pressfreund wydał w 1846 r. kazanie miane na poświęcenie nowego kościoła piekarskiego i J. A. Fietcek Wiadomość o tym kościele i obrazie Najśw. Maryi Panny. J. Łepkowski około 1850 r. wydawał tu Tygodnik Górnoszląski. , a od 1868 do 1871 roku wychodził tu Zwiastun Górnoszląski. 2. P. , dokum. Bekar, niem. Gross i Klein Beckern, wieś nad rzeką Kacbachą, pow. lignicki, odległa pół mili od Lignicy. W 1842 r. P. Wielkie miały 91 dm. , 637 mk. 6 kat. , P. Małe al. Stare 42 dm. , 247 mk. 7 kat. . Do P. należały dwa młyny Górny i Dolny. P. istniały już w r. 1292. W 1364 r. opat Jan z Krosny nabył dziesięciny miejscowe dla swego klasztoru N. M. Panny w Wrocławiu. 8. P. , dok. z 1228 Peccar, niem. Beckern, wś, pow. trzebnicki, odl, 1 milę od Trzebnicy, par. Scymerowo, ludność przeważnie katolicka. W 1218 r. ks. Henryk zamienił część P. partem Tille pistorum meorum i inne posiadłości na Borkowice, a, drugi tegoż imienia książę zakładając kollegiatę św. Krzyża w Wrocławiu, przekazał jej całą wieś P. i inne. Piekary, dziś Bekerzyce, niem. Beckersitz, wś, pow. świecki, st. p. , par. kat. i ew. Świe cie. W 1868 r. 8 bud. , 4 dm. , 13 mk. kat. , 20 ew. P. leżą nad Czarną Wodą i nad bitym trak tem z świecia do Bydgoszcźy. Należą do Przechówka. Kś. Fr. Piekarzew, wś i fol. nad rz. Ner dopływ Prosny, pow. pleszewski, o 5 klm. na zach. płn. od Pleszewa, w okolicy wznoszącej się 126, 27 do 130, 47 mt. npm. , par. Kowalew, poczta w Pleszewie, st. dr. żel. w Kotlinie i Pleszewie. W r. 1368 Sułko z Zawidowic sprzedaje P. Wincentemu z Kępy, podkomo rzemu kaliskiemu. W 1579 r. posiada tę wieś Wojciech Skrzypiński, a r. 1618 Adam Czam kowski, wojewoda łęczycki. Wś ma 25 dm. i 200 mk 172 kat. i 28 prot. . Fol. 1dm. , 9 mk. wchodzi w skład okręgu dominialnego Malinie. E. Cal. Piekarzyszki, wś włośc, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowo Daugieliszki, o 3 w. od gminy, 11 dusz rewiz. Piekielany, wś rząd. nad rz. Wierchnią, pow. trocki, 3 okr. pol. o 47 w. od Trok, 23 dm. , 220 mk. , w tej liczbie 218 katol. i 2 żydów. Piekieliszki, fol. , pow. wileński, własność Rudolfa Pisanki, 750 dzies. ziemi. Piekary Piekary Piekarzew Piekarzyszki Piekielany Piekieliszki