odorowi Michałowiczowi Czartoryskiemu, z zastrzeżeniem że nie wolno jemu ani jego następ com zbywać jej ani nowych czynić rozporzą dzeń, bez wiedzy i zezwolenia panującego. Niewiadomo kiedy został ufundowany tutej szy monaster, istniał on już jednak w 1490 r. Pod koniec XVI w. należała P. do Jerzego Czartoryskiego, który w 1595 r. nadaje ma jętność peresopnicką monasterowi, pod wa runkiem utrzymania szpitala dla ubogich, na stępnie wbrew zastrzeżeniu, sprzedaje mona ster siostrze swej Helenie Hornostajowej i kollacyą na nią przelewa. Zygmunt III uwa żając sprzedaż takową za nieprawną, przeciwną chwale bożej i woli przodków, uznał ją za nieważną i kollacyą przywrócił Mikołajowi Czartoryskiemu, synowi Jerzego. Przychyla jąc się następnie do prośby Mikołaja pod d. 20 czerwca 1630 r. wciela P. z gruntami i budynkami do mansyonaryi klewańskiej na wieczne czasy. Odtąd P. zostawała w posia daniu proboszczów klewańskich aż do 1848 r. , w którym przyłączoną została do dóbr skar bowych. Z liczby ihumenów monasteru peresopnickiego wymieniają źródła Iłariona Laurentego i Symeona. Do dóbr monasterskich na leżały wsie Czemeryn, Dziatkowicze Diadkowiczy, Grabowo i Makoterty. O P. znaj dują się wzmianki w dokum. ogłoszonych w Pamiat. Kij. Arch. Kora. , t. I, cz. 2 2. ; t. IV, cz. 2 188; Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 1 3, 4, 473 477, 490 499. Poró. też artykuł Sendulskiego w Wołyńskich eparch. wiedom. z 1880 r. J. Krz. Perespa al. P. Majdan, wś i fol. nad rz. Jarochą, dopływem Huczwy, pow. tomaszow ski, gm. Kotlice, par. Tyszowce wsch. obrz. Perespa, odl. 35 w. od Tomaszowa a 7 w. od Tyszowiec. Posiada cerkiew par. pounicką, erekcyi niewiadomej. Istniała przed 1674 r. W 1805 r. nową wzniósł Rafał Horodyński, dziedzic P. Po pogorzeli w 1877 r. nowa mu rowana. We wsi jest szkoła początkowa ogól na, 82 dm. , 825 mk. , z nich 232 rz. kat. , grun tu 740 mr. , łąk 431, lasu 143 mr. Gleba gli niasta. Ludność rolnicza. Fol. P. M. ma 329 mr. gruntu, 336 mr. łąk, 1356 mr. lasu. Do niego też należy fol. Marysiu, 380 mr. gruntu, 142 mr. łąk. Na fol. P. jest dwór, ogród, gle ba żyzna, borowina, łąki torfowe, wapniak niewydobywany. Było to niegdyś dziedzic two Horodyńskich, Dobrzelewskich. W 1827 r. było 101 dm. i 807 mk. X S. S. Perespa 1. rzka w gub. mohylewskiej, lewy dopływ Dniepru, do którego uchodzi pomiędzy Stołbnią i Sożem. 2. P. , niegdyś rzka pod Mińskiem litew. wypływająca z Komarowego Błota i pod miastem wpadająca do Swisłoczy. Obecnie w skutek osuszenia bagna Komarowskiego pozostał zaledwo ślad strumyka, sączący się przez Perospę przedmieście Miń ska. D. 10 września 1592 r. król Zygmunt III dozwolił na zbudowanie na rzece Pereśpie która idzie z Komarowego błota młyna i papierni ob. Teka Wileńska z 1857 r. , No 2, str. 150. A. Jel. Perespa 1. jedno z przedmieść Mińska, od sir. płn. zach. , za Świsłoczą, obok cmentarza prawosławnego zwanego Stróżówka; przy dawnym trakcie pocztowym wileńskim. Mieszkańcy, przeważnie chrześcianie, trudnią się gospodarstwem i pielęgnowaniem ogrodów warzywnych. 2. P, Wielka, , wś, pow. sieński, gm. Ulanowicze, ma 9 dm. i 72 mk. , z których i zajmuje się stolarstwem. Perespa, wś, pow. łucki, na płn. zach. od mka Rożyszcze; ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI t. 1, dodatki 141, 143. Perespa, lesista góra, ze szczytem 752 mt. wys. , między pot. Borysławskim od wsch. , Opaczką od płn. i Zwirczykiem od zach. , w płd. stronie Opaki, w pow. drohobyckim. Perespa, wś, pow. sokalski, 15 klm. na płd. wsch. od sądu pow. i st. kol. jarosławsko sokalskiej w Sokalu, a 8 klm. od urzędu poczt. w Tartakowie. Na płn. i płn. wsch. leży Spassów, na wsch. Byszów, na płd. Rozdziałów, na płd. zach. i zach. Zubków, na płn. zach. Tartaków. Wieś leży w dorzeczu Wisły. Wchodzi tu mały potok od płn. zach. z Zubkowa i płynie pod nazwą Młynówki znowu do Zubkowa, gdzie przybiera nazwę ostrowa i wpada do Białegostoku, dopływu Bugu. Wzdłuż granicy płd. płynie od wsch. na zach. drugi potok, zwany też Młynówką i wchodzi do Rozdziałowa, gdzie wpada również do Białegostoku Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru, na lew. brzegu Młynówki al. Ostrowa. Część wsi zwie się Chatki. Na płn. zach. od nich, nad tymże potokiem, leży dwór i część wsi Okopy al. dwór w Okopach. Na płn. wsch. od zabudowań wiejskich wznosi się wzgórze Perespa do 237 mt. znak triang. . Płn. wsch. część obszaru zajmują lasy Brzezina i Bohaczówka. Na płd. wsch. leżą niwy Kurczun, młyn nad Ostrowem 208 mt. , t. zw. młyn w łąkach od Rozdziałowa. Płd. część obszaru moczarzysta. Własn. więk. ma roli or. 450, łąk i ogr. 166, past. 13, lasów 667 mr. ; własn. mn. roli or. 856, łąk i ogr. 259, past. 125 mr. W r. 1880 było 686 mk. w gm. , 155 na obsz. dwor. , między nimi 210 obrz. rz. kat. Par. rzkat. w Tartakowie, gr. kat. w Zubkowie. Z dawnych ksiąg metrykalnych wiadomo, że w r. 1807 była tu osobna parafia, podobnie jak i w Wolicy Komarowej. W r. 1824 jednakże połączono obie te wsie z parafią w Zubkowie. We wsi jest cerkiew p. w. Wzniesienia Krzyża św. , szkoła etat. 1klas. , wiatrak i gorzelnia. Według

Perespa

Perespa