24 m. , 25 kob. rz. katol. Gleba namulista, urodzajna; obszar wsi wystawiony na częste wylewy Wisły. Mac. Popia Góra, miejscowość pod Karsinem, pow. chojnicki, par. katol. Wiele Popiechynka, wś, pow. czerykowski, gm. dubrowicka, ma 23 dm. i 205 mk. , z których 1 zajmuje się kowalstwem. Popiecze, fol. i PStejderyskie, wś i fol. , pow. sejneński, gm. ŚwiętoJeziory, par. Łozdzieje, odl. od Sejn 25 w. , posiada gorzelnią, wiatrak, pokłady torfu i kamienia wapiennego, 12 dm. , 85 mk. W 1827 r. było 9 dm. , 102 mk. W 1885 r. fol. P. rozl 537 mr. gr, or. i ogr. 300 mr. , łąk 138 mr. , pastw. 48 mr. , lasu 39 mr. , nieuż. i place 13 mr. ; bud. mur. 6, z drzewa 9; płodozmian 4o polowy, las nieurządzony. W skład dóbr wchodziły dawniej. wś P. Stejderyskie os. 5, z gr. mr. 18; wś Stejderyszki os. 11, z gr. mr. , 271; wś Popiecze Nowlaskie os. 10, z r. mr. 47; wś Kamionka os. 6, z gr. mr. 184. Popiel, żmujdzkie Popilis od pilis nasyp, gród, mko i dobra nad rz. Rowieją, pow. nowoaleksandrowski, okr. polic. Ponedel, o 100 w. od Nowoaleksandrowska, o 3 mile na płd. od Birż; w 1859 r. w mku było 20 dm. i 100 mk. , na fol. zaś 34 mk. , gorzelnia i deptak. Kościół par. kat p. w. N. M. P. , wzniesiony z drzewa w 1764 r. przez ks. Jaksztowicza; zbór kalwiński murowany, fundacyi ks. Radziwiłłów linii birżańskiej. Duchowny pobierał pensyę i ordynaryą ze skarbu książęcego. W 1754 r. był tu pastorem Jakub Buchowski a nauczycielem Nieszkowski. Par. katol. , dek. abelskiego, ma 2717 wiernych i kaplicę na cmentarzu grzebalnym w Skrobszyszkach, Parafia ewang. reform. ma 1870 dusz. Podług Echarda grunta tutejsze wydają dobry len Własność niegdyś ks. Radziwiłłów, obecnie Kościałkowskich. Popielak, karczma i gajówka w Futomy, pow. rzeszowski. Br. G. Popielany 1. zaśc. szl. , pow. wileński, w 6 okr. pol. , o 7 w. od Wilna, 2 dm. , 19 mk. katol. 2. P. al. Popelanyk, żm. Popyle od pile, pilis, zamek, twierdza, stąd P. ,, pod zamkiem, mko rządowe nad Wentą al. Windawą, pow. szawelski, w płn. zach. części pow. , niedaleko granicy kurlandzkiej, przy dr. żel. lipawo romeńskiej, o 43 w. od Szawel, okr. pol. , gm. i par. katol. w miejscu, ma 349 mk. W 1859 r. było tutaj 2 dm. , 247 mk. , kościół katol, 2 domy modlitwy żydowskie, dom schronienia dla 8 biednych. Posiada kościół katol paraf. p. w. św. Ducha, z drzewa wzniesiony w 1490 r. przez Jana Olbrachta, kaplicę p. w. N. M. P. , zarząd okr. poi i gminy, szkolę ludową, do której w 1879 r. uczęszczało 62 chl. , st. dr. żelaznej i st. pocztową. Par. katol. dek. wiekszniańskiego, ma 6823 wiernych i filią w Szawdyniach. Gmina, należąca do 2 okr. po koju do spraw włośc. oraz 3 rewiru powoła nych do służby wojskowej z pow. szawelskiego, składa się z 3 okręgów wiejskich i obejmuje 56 wsi, zamieszkałych przez 1900 włościan w 1879 r. . Okręg policyjny popielański obejmuje 11 mczek, 341 wsi i 134 zaśc. St. P. dr. żel. lipaworomeńskiej, na przestrzeni Li pawaKoszedary, pomiędzy st. Dobikinia o 9 w. a Kurszany o 16 w. , odl. jest od Lipawy o, 119 w. a od Koszedar o 175 w. W pobliżu mka, na prawym brz. Wenty, wznoszą się ma ło wyniosłe wzgórza, składające się z wy chodni formacyi jurajskiej, żółtego piasku, sza rej al czarnej gliny i białego wapienia ze ska mieniałościami. Góra popielańska, wznosząca się bezpośrednio nad szeregiem pagórków, pod względem geologicznym zasługuje na uwagę, jako jedna z najwybitniejszych we wschodniej Europie przedstawicielek formacyi jurajskiej mianowicie zaś średniego jej pokładu, zwanego przez angielskich geologów Kellowayrock a przez francuskich grouppe Oxfordienne. Zawiera ona w sobie mnóstwo wybornie za chowanych skamieniałości Z pod góry tej wy pływa źródło wody mineralnej żelazistej, na wierzchołku zaś jej znajdują się szczątki wa łów, pochodzące, jak się zdaje, z czasów wojen szwedzkich. Skamieniałości tutejsze znane są dobrze od 1830 r. geologom europejskim i zjednały sobie u nich wielkie znaczenie równie z powodu wybornego zakonserwowania jako też że obejmują wiele nowych i nieznanych ga tunków. Odkryli je i rozpoznali podobno naj pierw około 1824 r. Ulmann i Ign. Emanuel Lachnicki. Po nich zwiedzał P. Dubois de Montpereux. Korzystając z tych odkryć uczony naturalista Eichwald podał w 1830 r. wiadomość o wielu skamieniałościach popielańskich, z których jednak wiele wziął mylnie za nowe gatunki. Po nim pisali o tutejszych ska mieniałościach Pasch w Polens Paleonthologie, Buch w Ueber Jura in Deutschland Ber lin, 1839; Alcide d Orbignyw Geologią de la Russie d Europe 1845; Zejszner, Agassiz i inni. Ze znajdujących się tu skamieniałości zasługuje zwłaszcza na uwagę Gryphaea dilatata, dalej wiele amonitów, pomiędzy nimi Ammonites Lamberti, A. Jason i inne, należą ce do familii Coronaria, Dentata i Ornata. oprócz tego znajdują się tu belemnity, terabratule zasługuje na uwagę Terabratulą varians, gryfeje, wiele dwuskorupowych, na leżących do rodzaju Goniomya i inne. O P. , pomiędzy innymi, pisał Baliński w Starożytnej Polsce t. III 581 2, Afanasief, Kowieńskaja gub. str. 47 50, 64. J. Krz. Popielany, rus. Popeliany, wś, pow. lwowski, 27 klm. na płd. płd. zach. ode Lwowa, 5 klm. na płd. wsch. od sądu pow. , st. kol. , urz. Popia Góra Popia Góra Popiechynka Popiecze Popiel Popielak Popielany