wodami kilku bezimiennych strug, wpadającf cych do niej obustronnie. Br. G. Ponikwa Wielka al. Ponikwa, rus. Ponykwa Wełyka, wś, pow. brodzki, 14 klm. na płd. od Brodów. Na pln. zach. lezą Suchodoły z Ga jami Suchodolskimi, na płn. Brody i Gaje Starobrodzkie, na płn. wsch. Boratyny, na wsch. Czernica na płd. Hucisko Brodzkie i Wołochy, na płd. zach. Dubie, na zach. Hołoskowice. Wś leży na płn. zachodnim stoku WoroDiaków, w dorzeczu Dniepru za pośrednictwem Ponikwy, tworzącej jedno z ramion Styru. Płynie ona naprzód wzdłuż granicy połud. wschodniej na płn. zachód a potem wchodzi w środek obszaru i tworzy staw, z którego wypłynąwszy podąża na płn. zach. do Suchodołów. Od płd. i wsch. wznoszą się wysokie, lesiste wzgórza góra 434 mt. . Zabudowania wiejskie leżą na praw. brzegu Ponikwy, głó wnie na płn. od stawu. Do wsi należą grupy domów Kopani i Lisowiki, wólki; Osady pod lasem, Osady pod lasem od granicy Dubia, Wydra z karczmą tej nazwy, i osady Gondówka i Dębinka. W stronie zach. , w pobliżu stawu, wznosi się piękny pałac z wieżyczką, z rozległym parkiem, który przyozdabiają licz ne zbiorniki wody. Krótki opis pałacu i par ku wraz z ryciną, podał Przyjaciel Luda 1849, str. 36 i 37. W zbiorze rycin Pawli kowskiego znajdują się widoki pałacu i ogrodu Nr. 4587 do 4590. Własn. więk. Olgi hr. Borkowskiej ma roli or. 1009, łąk i ogr. 221, past. 100, lasu 814 mr. ; wł. mn. roli or. 1174, łąk i ogr. 444, past. 40, lasu 3 mr. Gleba ezarnoziemnaj urodzajna, rodzi wszystkie ga tunki zboża i roślin okopowych. W r. 1880 było 164 dm. , 1148 mk. w gminie, a 31 dm. , 220 mk. na obszarze dwor. , w tej liczbie 196 rz. kat. , 1064 gr. kat. , 108 izrael; 113 Pola ków, 1123 Rusinów, 117 Niemców. Ekspozytura rz. kat. w miejscu, dek. brodzki, ery gowana w r. 1865 przez Seweryna i Olgę hr. Borkowskich. Nabożeństwo odprawia się w kaplicy pałacowej, kościół zaczęto budować w r. 1864. Do ekspozytury należą wsie Boratyn, Duble, Hołoskowice, Hucisko Brodzkie, Suchodoły, Wołochy z Hutą Nową i Wysocko. Par. gr. kat. w miejscu, dek. brodzki. We wsi jest cerkiew drewniana p. w. św. Parcewii. Szkoła etat. 1klas. od 1847 r. z ję zykiem wykładowym rusińskim, posiada ogród szkolny 4, 3 ara. Mieszkańcy zajmują się prawie wyłącznie rolnictwem. ,, We wsi jest gorzelnia, browar, dwa młyny Średni i Osta tni nad Ponikwą, kowal, mosiężnik i 3 rzezników. W górach obfite kamieniołomy. Kasa pożycz. ma kapitału 100 złr. Lu. Lz. Ponikwa al. Punikwa, dok. Poniqua, zepsute Pufonket i Tarnakal, rzeka, lewy dopływ Obry dopływu Warty. Powstają pod Grochowem, o 12 klm. na wsch. od Sulęcina Zielentzig w Brandenburgii, płynie ku płn. , wchodzi do pow. międzychodzkiego poniżej Grochowa, oblewa Nową Wieś, dawniej Poni kwą i Maszkowem zwaną, obraca młyn Nowo wiejski; odgranicza na przestrzeni 2 klm. pow. międzyrzecki. Poniżej fol. Struznegci skręca ku wsch. , pędzi Tylny młyn Biedzewski, mija Bledzew i chodzi do Obry; długość biegu Jej wynosi około 15 klm. Władysław Odonicz sprowadziwszy z Dobrego Ługu łużyckiego cystersów, przekazał im w Dąbrowie Sokolej tak zwano niegdyś okolicę Bledzewa, gdzie później stanęła osada tejże nazwy, przełożoną na Falkenwalde, Fafold, Fafołdy i t. p. 500 łanów ziemia rozciągających się nad Ponikwą. Bolesław, syn Odonieza, i Przemysław II po twierdzili to nadanie w r. 1259 odnośnie 1267 r. . E. Cal. , Ponikwa, os. nad rz. Ponikwą, znana już w r. 1293. Składała w r. 1309 dziesięciny klasztorowi zemskiemu, przeniionemii następnie do Bledzewa, i odtąd przrawaną została Nową Wsią No a Filia in Teutonico. Ten sam los spotkał przyległą os. Maszków Masco o i obie, po obu brzegach Ponikw, zlawszy się w jednę całość, znane są tylko pod nazwą Nowe Wsi ob. Nowa Wieś, t. VII, 206. Ponikwica al. Byczynka rzeczka, powstaje w półn. części wsi Byczyny, w pow. chrzanowskim, z bagnisk tworzących niegdyś staw. Płynie zrazu ku płd. zach. , minąwszy górę Biskupią 312 mt. i wśród łąk dopływa do wsi Byczyny. Tu zabiera z lew. brzegu dwa źródła, płynące z wapienia małżowego. Poniżej w łąkach Byczyny zabiera wody ze stawu, następnie ścieki z mokradeł, dalej strugę z łąk byczyńskich. Koryto z namulisk otaczają brzegi popodrywane, pokryte łąką. Poniżej lasu Korzeńca tworzy błotniska. Cokolwiek powyżej Ogierni przyjmuje z lew. brzegu strugę napływającą z powyższego lasu. W dalszym swym biegu przybrawszy kierunek więcej zachodni, gubi się w obszernych mokradłach. Wypłynąwszy z lasu Korzeńca podąża łąkami wzdłuż granicy Jelenia z Dębem w kie runku zachod, do Przemszy. Koryto w ogóle płytkie. Brzegi dla licznych mokradeł trudna do przebycia. Woda ma smak torfowy. Br. G. Ponikwy, wś, pow. krasnystawski, gm. Zakrzew, par. Targowisko. W 1827 r. było 37 dm. , 222 mk. , par. Batorz. Ponikwy L wś kościelna, pow. brzeski gub. grodzieńskiej, w 5 okr. pol. , gm. Wołiayn, o 35 w. od Brześcia. 2. P. , wś kościelaaj tamże, o 39 w. od Brześcia. Poilin, dok, Punyn, , wś i fol. , pow. kościański, o 5 klm. na płd. zach. od Kościana, ma bitym trakcie poznańskolesaayńakim w oko1 licy wznoszącej się od 72 do 88 mi. npm, ; par

Ponikwa

Ponikwa

Ponikwica al