kon z Borowa, nad Slężą, w pobliżu Strzelina. Jarosław, biskup wrocławski, przekazał kościołowi w Pozarzycach HochPoseritz pod Świdnicą wsie Jaworów Jauernin, Cisek Tissech, Tschechen, Tscheschen i Piotrowice Peterwitz w okolicy Strzygłowa i Świdnicy, w miejsce innych wsi, jako to Osiek Ossig pod Kostomłotami, Włostowice Losswitz pod Wołowem, Scharino, Łopiennica Laubnitz i Kamieniec Vstebcha, GrunauCamenz pod Ząbkowicami. Tenże biskup sprowadziwszy do Szląska mnichów porteńskich Pforta, nadał im między Głogówkiem a Głupczycami wieś Jarosław, następnie Kazimierzem zwaną i darowaną klasztorowi lubiązkiemu; przed śmiercią 1201 zapisał biskupstwu wrocławskiemu ziemię niszańską Nissensis terra. Około tego czasu założyła św. Jadwiga kościół w Sadlnie Zadel pod Ząbkowicami, a jakiś wątpliwy Masław, ks. na Oświęcimiu, wystawić miał kościół w Kętach z nad Soły. Bo posiadłości klasztoru lubiązkiego przybyły około 1201 r. Rataje Rathau i Zagórzyce Sagritz pod Lubiążem, Rusko Rauske na zachodopółnoc od Nowego Targu, Ujazd Oyas pod Lignicą, Andrzejów Andersdorf pod Głogową, Kliszów graniczący z Węgrzynowem Pflaumendorf pod Trzebnicą, Oporowo Opperau pod Wrocławiem, Łąka Schoenfeld pod Strzelinem i nienazwana wieś pod Brzożcem 1175. Klasztor św. Wincentego w Wrocławiu nabył w tym czasie kościoły N. Maryi Panny w Łozinie Lossen pod Trzebnicą, św. Piotra w Toszku Tost, św. Jakuba w Żukowie Zu ckau pod Gdańskiem, na Pomorzu i św. Maryi Magdaleny w Trzcinicy, w ziemi wieluńskiej, z przynależnościami, tudzież osady Kowale Kowalewo, Kawallen i Widawę pod Wrocławiem, Golegin Ottwitz nad Ślężą pod Strzelinem, Dobre Doeberle pod Oleśnicą, Repty Repten pod Górami Tarnowskiemi, niezbadane Comasovo i nieznane nam bliżej Strzelce i Vosglovec Węgłowiec, a następnie ziemię między rzekami Osobłogą Hotzen plotz a Stradomią Stradune aż do ich ujścia do Odry. Tegoż roku 1201 zmarł Bolesław Wysoki w Leśnicy Lissa nad Bystrzycą, w pobliżu Wrocławia, Za panowania jego otrzymał kmieć Glambo kawał karczowiska, naktórem później stanęły Głębowice Glambach pod Ziębicami. Po Bolesławie Wysokim nastąpił Henryk Brodaty, zapalony niemczyciel Szląska. W miejsce grodów słowiańskich powstają pod jego opieką miasta, rządzące się prawem niemieckiem. Sprowadzanych do kraju osadników niemieckich obdarzano ziemią i zwalniano od cię żarów państwowych, pozostawiając im samorząd, który w osadach z ludnością polską zamieniał się stopniowo na niewolę. Zachodniopółnocna połać Szląska tracić zaczęła swe znamiona słowiańskie, ustępując przed niemczyzną, szerzoną przez klasztory i popieraną przez ks. Henryka i następców jego. Z biegiem czasu odpadł Szląsk od Polski i stracił charakter kraju polskiego; południowa tylko część jego i połać wschodnia, pograniczna, przechowały dotąd ludność polską, zmieszaną gęsto z NiemcamiPo śmierci Mieszka Starego 1202 nie korzystają następcy jego z zwierzchnictwa nad Szląskiem, który rozczłonkowany z czasem na drobne księstwa, dobijał się udzielności. Klasztorowi lubiązkiemu składały w tym czasie dziesięciny Gliniany Uglinav, Gleinau na prawym brzegu Odry, pod Lubiążem, Sławków Zlaveove po lewym brzegu, w tejże okolicy, Stuchowo Schuetzendorf, Lasowice Laeswitz, Kierz NaKesru, Kzer i Umasna Mazen, Maserwitz w Nowotarszczyźnie, Konary Kunern, Moczydlnica Moenchmotschelnitz, Panki Pantken i Białek Belkawę pod Wieńcem wołowskim, Wołów Stary i Krzywy Alt Wohlau i Krumm Wohlau. Miączyce Mondschuetz i Grodzanów Grossen pod Wołowem, Duninów Dohnau, Janowice GrossJaenowitz i Bielowice Bolkowice Bellwitzhof; pod Lignicą, Malice Malitsch, Chełmiec Kolbnitz i Brochłowice Brechelshof pod Jaworem, Rusinowice Ruschdorf i Kwiatkowice Uquatka, Altlaest pod Parchowicami, Gałowice Gallowitz nad Ślężą, pod Wrocławiem, Ugódka Brzuchatego i inne. Nieco później darował Wilczek, kasztelan lubiązki, klasztorowi część Osiecznicy Guentersberg und Muenochsdorf na Sarbii Zarbia, w okolicy Krośna z nad Odry, którą odgraniczyli Stefan, kasztelan żegański, i Mirosław, wojski krośnieński. Prócz wspomnionych Wilczka i Stefana występują w odnośnym przywileju kasztelanowie Głogowy, Bolesławia Bunzlau, Lignicy, Nowego Grodu Naumburg i Sądowej Woli Sandewalde. Następnego roku 1203 Cypryan, biskup wrocławski, przekazał kościołowi w Trzcinicy 1149 dziesięcinę z Komorzna Reinersdorf pod Byczyną. Jako świadkowie aktu tego piszą się Mikołaj z Kochłów w Ostrzeszowskiem i Sławosz z nieznanego nam bliżej Opola Opul, Podrobiony dokument Konrada Mazowieckiego z r. 1203 wylicza posiadłości biskupów płockich, które im nadane były przy fundacyi lub wkrótce po założeniu biskupstwa. Najnowsze w tej mierze poszukiwania Dra Kętrzyńskiego Castellaniae Ecel. Piocensis stwierdzają istnienie tych osad długo przed r. 1203. Według dokumentu tego rozciągała się kasztęlania pułtuska po obu brzegach Narwi, öd

Polska