folwarki rycerskie, 7 zagr. i role, płaciły dziesięcinę do Goszczy Długosz, L. B. , t. II, str. 52. Według reg. pob. pow. krakowskie go z r. 1581 wś P. , w par. Goszcza, własność ks. Konstantego Ostrogskiego, miała 6 łan km. , 5 zagr. z rolą, 3 kom. z byd. , 6 kom. bez byd. , 1 rzem. 1 4 roli, 1 czyn. , i duda Pawiński, Małop. , 22, 441. Br. Ch. Polanowice, niem. Polanowitz, kościół, do min. i okr. domin. , pow. inowrocławski, o 4 1 2 klm. na południozachód od Kruszwicy i o 3 klm. na zachód od Gopła, parafia w miejscu, poczta w Kruszwicy, st. dr. żel. o 17 klm. w Inowrocławiu, 13 dm. , 384 mk. , obszaru 867, 21 ha, t. j. 804 43 roli, 33, 21 łąk, 3, 54 past. , 24, 09 nieuż. i 1, 94 wody; czysty dochód 25871 mrk; cegielnia, chów i tucz bydła, ow czarnia, nabiał i uprawa buraków. Wymienio ne pod 1308 r. Polynowo Rzysz. Muczk. Kod. Dypl. , II, 185, które Władysław Łokietek zastawia biskupowi włocławskiemu, nie jest P. , jak objaśnia wydawca Kodeksu, lecz Pio łonowem z pod Osięcin, w pow. niegdyś ra dziejowskim na Kujawach. W 1318 r. pisał się Świętosław z P. , które zachodzą pod r. 1369 przy określaniu granic wsi Chrosna, nadanej Stefanowi z Kraszyc. Około 1420 r. król Jagiełło uprasza papieża Marcina V, aby zaniechał wyroku w sprawie Jaranda, schola styka kruszwickiego, z Dzierżysławem, Piotrem, Mikołajem i Klemensem, panami na P. , i zdał rozstrzygnięcie sporu tego prałatom królestwa polskiego Cod. Epist. Vitoldi, 1066. Około 1560 r. posiadał tę wieś Jan Sierakow ski, kaszt. lędzki, któremu przypadła także drobna część Jana Polanowskiego, składająca się z 1 2 łana i 2 zagród; część kasztelana zaj mowała 12 łanów, 5 zagród i 2 rzemieślników. O kościele miejscowym nie posiadamy żadnych szczegółów; parafią składały w XVI w, Ba ranowo, Cykowo, Giżewo, Janikowo, Książ, Łagiewniki, Racice, Rucewo, Sławęcin, Sokol niki, Starczewo, Sukowo, Świątniki, Polanowice, probostwo i grodztwo. Z biegiem czasu odpadły Łagiewniki i Świątniki do par. krusz wickiej, a przybyły Rechta i Kijewice, Star czewo zaś dziś już nie istnieje. Par. P. , w dek. kruszwickim, ma 1247 dusz 1873 r. i filialną kaplicę w Rechcie. W skład okręgu domin. wchodzi fol. Norge z 30 mk. ; cały okrąg ma 14 dm. , 414 mk. 324 katolików i 90 pro testantów. E. Cal. Polanowice 1. niem. Pohlanowitz, 1351 Polonowicz, 1360 Polanowicz, wś, pow. wrocławski, na północ od Wrocławia, na lewym brzegu Widawy, graniczy z wsią Widawą, niegdyś także Polanowicami zwaną. W 1842 r. 47 dm. , 351 mk. 94 ewang. , par. kat. we Wrocławiu u św. Michała. W 1245 r. papież Innocenty IV potwierdzając posiadłości biskupów wrocławskich, wymienia między niemi P. ; w 1250 r. Dymitr, syn Bartosza, zrzeka się wszelkich praw do dziedzictwa swego, graniczącego z P. , które był sprzedał kanonikowi Leonardowi. W 1251 r. potwierdza ks. Henryk posiadłość polanowicką i udziela niektórym częściom wsi prawo niemieckie; w 1268 r. odnawia to nadanie ks. Władysław, arcybiskup solnogrodzki Salzburg. W czasach późniejszych stale własność kapituły wrocławskiej, a wreszcie rządowa. 2. P. , niem. Polanowitz, 1405 Polemvicz, wś, pow. kluczborski. W 1842 r. kaplica ewangielicka, filia par. Byczyna, od 1588 r. , szkoła ewang. , 74 dm. , 533 mk. 2 katol. , 10 żyd. . Do P. należy kol. Birkenfeld. Polanówka 1. wś, fol. i dobra, pow. nowoaleksandryjski puławski, , gm. Rogów, par. Wilków, odl. 3 w. od rz. Wisły, posiada po kłady kamienia wapiennego, młyn wodny, tar tak, wyrób sera. W 1827 r. było 10 dm. , 50 mk. Dobra F. składały się w 1866 r. z fol. Polanówka, nomenklatur Dobre, Kępa al. Ko łek i Bażantarnia, wsi P. al. Rogów, Wólka, Wilków, Zastawie Polanowskie; rozl. domi nialna mr. 2491 gr. or. i ogr. mr. 614, łąk mr. 309, past. mr. 211, lasu mr. 1157, nieuż. mr. 200; bud. mur. 10, z drzewa 34; płodo zmian 6, 7 i 10polowy; las nieurządzony. Wś P. al. Rogów os. 68, z gr. mr. 1064; wś Wól ka os. 40, z gr. mr. 420 wś Wilków os. 10, z gr. mr. 61; wś Zastawie Polanowskie os. 54, z gr. mr. 256. 2. P. , fol. nad rz. Bystrzy cą, pow. lubelski, gm. Zemborzyce, par. Krężnica, odl, 14 w. od Lublina, ma pokłady wa pienia. Fol. ten w 1882 r. oddzielony został od dóbr Prawiedniki, rozl. mr. 816 gr. or. i ogr. mr. 549, łąk mr. 70, past. mr. 8, lasu mr. 138, odpadki mr. 37, nieuż. mr. 14; bud. mur. 4, z drzewa 7; płodozmian 11polowy; las nieurządzony. Br. Ch. Polanówka, karczma na obsz. dwor. Chocimierza, w pow. horodeńskim. Polanowo, fol. , pow. prużański, w 1 okr. pol. , gm. Dobuczyn, o 2 w. od Prużany. Polanowo, wś nad rzką Polanówką, lew. dopł. Osny lew. dopł. Dniepru, w gub. smoleńskiej. Była tu st. poczt. przy starej drodze ze Smoleńska do Moskwy, pomiędzy Dorohobużem a Wiaźmą, o 20 w. przed ostatnią. Dnia 27 maja 1634 r. w P. został zawarty traktat pomiędzy carem Michałem a królem Władysławem IV, mocą którego car odstąpił ziemie smoleńską, czernihowską i siewierską, zrzekł się wszelkich praw do Estonii i Inflant i przyrzekł wypłacić królowi 200000 rubli. Władysław natomiast miał się zrzec tytułu cara, a przy zaprzysięganiu pokoju zwrócić posłom rossyjskim dyplom elekcyi na carstwo, i który, jak się później okazało, gdzieś zaginął,

Polanowice

Polanowice

Polanówka

Polanowo