chorąży w. lit. 1760, ssta chełmski, nareszcie konfederat barski i feldmarszałlejtenant wojsk cesarskoaustryackich, umarł w P. d. 16 czerwca 1786 r. z rany w nodze odnowionej, którą przy zdobyciu Krakowa otrzymał. Zostawił on trzy córki Franciszkę za Janem Rdułtowskira, chorąż. nowogródz. , Teofilę za Ksawerym ks. Lubomirskim i Annę za Augustem Platerem, i dwóch synów Adama Wawrzeńca i Seweryna. Jeszcze za życia jego córki i synowie przyszli do posiadania dóbr macierzystych, których w 1875 r. dział pomiędzy sobą uczynili. I tak Teofila ks. Lubomirska wzięta klucz międzyrzecki i białozierski; Franciszka Rdułtowska otrzymała Bosówkę, z wsiami Uhłowatą, Paryskami, Ochrymową, Popudnią, Terlicą i Jurkową; Anna zaś Augustowa Platerowa, kasztelanowa trocka, wzięła Bereźnę Wielką, Morozówkę, Szapijówkę, Towstę, Rohaczów, Borkowce, Krupoderyńce, Porczyńce, Bosybród i Popowce; na schedę zaś brata Seweryna dostała się Hopczyca, Sachny, Leszczyńce, Buchny, Topory i Rzewucha, a na schedę Adama Wawrzeńca Pohrebyszcze, Pawłówka, Prycowa i Biłaszki. W 1788 r. chłopstwo ukraińskie zaczęło się buntami odgrażać. Zdarzyło się, że w tymże czasie poddani pohrebyscy napadli zuchwale na zamek tutejszy i ekonomicznego zawiadowcę czynnie znieważyli Dziennik handl. 1788, czerwiec, list z Ukrainy, str. 462. Z jednej strony wieść o morderstwie niewierkowskiem, z drugiej incydent ten pohrebyski sprawił niemiłą panikę pomiędzy szlachtą. Poczytywano to albowiem za zaród nowych rozruchów. Te dwa wypadki obiły się nawet donośnym echem i o sejm czteroletni. Szczęśliwie, że się to wszystko przecież na płonnych jeno skończyło postrachach. Adam Wawrzeniec Rzewuski, dziedzic P. , w 1789 r. przez sejm czteroletni wyznaczony został posłem do Danii; wróciwszy z tego poselstwa usunął się wkrótce w zacisze domowe do F. , gdzie 5 listopada 1790 r. otrzymał po Adamie Felkerzarabie kasztelanią witebską. Był to obywatel krajowi wysłużony, weteran walk sejmowych. Biegły na swój wiek mówca i poeta. Wiele posiadał nauki i oczytania się. Oprócz artykułów prozą i wierszem, umieszczonych w czasopiśmie Zabawy przyjemne i pożyteczne 1764 1779 i w Żniczu z r. 1834, wydał z druku 1 Myśl o refomie rządu republikańskiego Warsz. , 1790, t. I, część druga, więcej nie wyszło; 2 O proponowanej przez dwór londyński cesyi miasta Gdańska cum territorio, dla dworu berlińskiego uwagi bez miejsca druku i roku; 3 Mowa miana przy otwarciu gimnazyum w Kijowie Krzemieniec, 1812. Po upadku Rzplitej był Adam Wawrz. hr, Rzewuski marszałkiem gub. kijow. i senatorem państwa rossyjskiego. Kościół katolicki w P. , fundacyi ks. Radziwiłłów, zniweczony pożarem w 1817 r. , był troskliwością hr. Ada ma Wawrzeńca na nowo z muru odbudowany. Protokół archidyakonatu kijow. z 1819 r. mó wi Kościół w P. miał sumę 23000, przy tem intratę z altaryi przy tymże kościele W W. Kuczalskich złt. 350, i do tego futor z polem, tudzież z altaryi W W. Kwiatkow skich 350 złt. Obecnie kolator Adam Rzewuski senator; wikarya przy tem kościele, kolato rem jej Franciszek Szydłowski; altarya pierw sza, kolatorem jej Jozef Grabowski, altarya druga, kolatorem Antoni Piątkowski. W 1803 roku proboszczem tego kościoła był ksiądz Józef Malinowski, altarzystą ksiądz Stani sław Łaganowski, a w 1819 r. proboszczem ks. Bazyli Palej Beregowicz. Adam Wawrz. hr. Rzewuski umarł 1825 r. Zostawił on z Ju styny Rdułtowskiej liczne potomstwo, t. j. cztery córki i trzech synów hr. Henryka, dziedzica Cudnowszczyzny, znanego w litera turze naszej pisarza; hr. Ernesta, właściciela Dziunkowa, i hr. Adama, generała lejtenanta wojsk cesarskorossyjskich, obecnego dziedzi ca m. Pohrebyszcz z przyległościami. Rezydencyą dziedziców stanowi ozdobny dworzec staroświecki, murowany, jednopiętrowy, ze skrzydłami w podkowę, otoczony klombami starych drzew. Obok starego dworca wznosi się pałacyk w stylu ostrołukowym, śród zie leni pięknego ogrodu. W starym dworcu mieszczą się zabytki po przodkach, portrety, archiwum, galerya obrazów, w której znajdu ją się z ważniejszych dzieł Tycyana Kobieta na wpół leżąca; Murilla N. Panna z dzieciąt kiem Jezus i św. Magdalena; portret Angeliki Kauffman, jej pędzla; dwa portrety Adama Wawrz. Rzewuskiego, kaszt. witebskiego, je den przez Lawrenc a, drugi przez Lampiego; Greuzego Familia Saska; kilka płócien Smu glewicza; rysunki Orłowskiego etc. Do klucza pohrebyskiego, oprócz P. , należy miastecz ko Dziuńków i wsie Nakazne, Rozkopana, Adamówka, Nizgórce Małe i Jarosławka, w ogóle 17459 dzies. ziemi przed uwłaszcze niem. Edward Rulikowski. Pohren niem. 1. dobra ryc. z fol. Diedersdorf, Kaul, Rejothen, pow. świętosiekierski, odl. 5 klm. od st. p. , tel. i kol. ż. Ludwigsort. 2. P. , leśn. , tamże, st. p. Hermsdorf. 3. P. , wś, tamże, st. p. Zinten. Pohulajówka, wś, pow. klimowicki, gm. Zahustyn, ma 29 dm. i 79 mk. Pohulanka, nazwa rzki Kirsna ob. . Pohulanka 1. os. , pow. warszawski, gm. Zaborów, par. Borzęcin. 2. P. , os. , pow. nowomiński, gm. i par. Mińsk. 3. P. , wś, pow. nowomiński, gm. i par. Wiązowna, ma 205 mk. , 248 mr. ziemi dwors. , 75 mr. włośc.

Pohren

Pohren

Pohulajówka

Pohulanka