Pohorylec, strumień górski, powstaje w obrębie gminy Żabiego, w pow. kosowskim, w paśmie Czarnohory, w głębokim jarze nad granicą węgierską, na wysokości 1650 mt. , po płn. wsch. stronie Czarnejhory 2026 mt. , między nią od płd. a Smotreżem od płn. , 1901 mt. . Płynie głębokim jarem leśnym kn płd. , a przyjąwszy z praw. brzegu pot. Szuzeń wpada z lew. brz. do Szybenego potoku. Ujście leży 925 mt. Długość biegu 9 klm. Br. G. Pohorylec 1. wzgórze nad rz. Maniówką, w pow. bohorodczańskim, na obszarze gm. Maniawy; . wznies. 483 mt. 2. P. , szczyt górski w pow. dolińskim, nad pot. Czutą, wznies. 867 mt. Por. Pohar. Pohoryła 1. urzęd. Pohorełoje, dawniej Romówka, wś nad dopływem rz. Udycza, pow. humański, na pograniczu gub. podolskiej, o 25 w. na zachód od Humania, par. kat. Humań, ma 194 osad, 1091 mk. prawosł. , 24 katol. , 41 żydów, 3128 dzies. ziemi. Większą połowę mieszkańców stanowi dawna szlachta polska. We wsi jest cerkiew drewniana Pokrowska, wzniesiona w 1769 r. i uposażona 114 dzies. ziemi. Własność Lipkowskich. 2. P. , mylnie Pohoreła, wś nad rz. Jesówką, dopł. Bohu, pow. lityński, okr. pol, , gm. i par. kat. Nowy Konstantynów, st. poczt. Latyczów, o 24 w. od Lityna, ma 40 osad, i wraz z wioską Berezowką 468 mk. , 779 dzies. ziemi włośc; cerkiew wzniesiona w 1877 r. i uposażona 57 dzies. ziemi, ma 777 parafian. Własność niegdyś Czesława Jankowskiego, b. marszałka pow. Winnickiego, dziś należy do klucza konstantynowskiego, hr. Koczubejów. 3. P. , wś nad rz. Krajcem Karajcem, dopł. Dniestru, pow. mohylowski, gm. Kukawka, par. Jaryszów, o 33 w. od Mohylewa, ma 178 osad, 844 mk. , 1185 dzies. ziemi włośc, 700 dzies. dworskiej. Cerkiew wzniesiona w 1730 r. i uposażona 39 dzies. ziemi, ma 1070 par. Grunt suchy, miejscami kamienisty, posiada kamień wapienny. Należała do Iżyckich, dziś Sierakowskich. 4. P. , Pogoreła osada, pow. nowogradwołyński, gm. Baranówka, ma 23 dusz włośc; była tu huta szklana. Należy do dóbr baranowieckich, niegdyś Lubomirskich, później Walewskich, Gagarynów, obecnie Strogonowych. 5. P. Wyższa i Niższa, sioło i wś nad rz. Ikwą Ikawą, pow. starokonstantynowski, na płd. od St. Konstantynowa a na płd. wschód od mka Kuźmina, par. kat. St. Konstantynów, dawniej we włości kuźmińskiej, następnie konstantynowskiej; należały do ordynacyi Ostrogskiej. Obydwie mają cerkwie; w 1867 r. było w P. Wyższej 63, a w P. Niższej 110 dm. Ob. Pamiat. Kij. Arch. Kom. , t. IV, cz. 2 228; Arch. J. Z. R. , cz. III, t. 2 703, 704; cz. VI, t. 1 290. 6. P. , wś, pow. uszycki, w 2 okr. pol. Zwańczyk, gm. i par. kat. Kitajgród, praw. Wychwatniowce, leży przy drodze z Wychwatniowiec do Huty Czarnej Słobódki Jackowieckiej, ma 12 dm. , 62 dusz męż. , 40 dzies. ziemi włośc. i 67 dzies. dworskiej. Własność Zaleskich. Do P, należy część wielkiego lasu Gnilaki. 7. P. , wś nad rz. Rudą, dopł. Wytekły, pow. Winnicki, gm. Kutyszcze, par. katol. Ostróżok, prawowł. Kropiwna, ma 46 osad, 146 dusz męz. , 332 dzies. ziemi włośc. 1214 dzies. dworskiej wraz ze wsią Stupnik. Należała do kluczą glińskiego dawniej Seweryna Orłowskiego, później Rzewuskich, dziś Kornelowskich. Dr. M. J. Krz. Pohoryłówka, wś, pow. rówieński. Podług taryfy podymnego z r. 1629 należała do dóbr Hubków ob. Stanisława Daniłowicza, ssty czerwonogródzkiego, i miała 97 dymów; w 1683 r. wraz z Mokwinem ob. należy do Anny z Daniłowiczów 1 voto Centnerowej, sściny lwowskiej, 2 voto Dąbskiej, wwodziny brzeskiej; przy końcu zeszłego wieku należała do dóbr Niewirków al. Niewierków. Polioryłówka al. Pohorołowce, niem. Pohorloutz al. Pohorleutz, Pohoriloutz, rus. Pokoreliwka, Pohoriłki, wś parafialna w pow. kocmańskim, graniczy od płn. wsch. z Oknami i Czarnym Potokiem, od wsch. z Dobronowcami, od płd. z Jurkowcami, Bojanczukiem i Horoszowcami a od zach. z Doroszowcami. W 1869 r. było 316 dm. , 1573 mk 795 męż. , 778 kob. ; w 1880 r. 1678 mk. Obszar wynosił 1531 ha. Z płd. wschodniego obszaru, Pryhnyj zwanego, i z płn. zach. spływają wody do rozległych stawów, na płd. wsch. krańcu wsi rozlanych. Z nich wypływa potężny strumień Czarny Potok, który podąża na płn. wsch. i na obsz. gm. Czarnego Potoku łączy się z Białym Pot. , tworząc rz. Onut, prawy dopływ Dniestru. Nad wsią od strony płn. wznosi się góra Sobtura 279 mt. , na zach. granicy góra Koło 283 mt. . W okolicznych wzgórzach, według Bendelli ego, dobywają alabaster. Mieszkańcy wyzn. rz. kat. mają swą parafię w Zastawnie, jest ich 150 szem. dyec. łac lwowskiej, 1884. W miejscu znajduje się cerkiew par. grkat. p. w. św. Mikołaja, licząca w miejscu 1201 dusz szem. dyec. gr. kat. lwowskiej z r. 1885, oprócz tego cerkiew murowana gr. orm. p. w św. Mikołaja, zbudowana w 1870 1881 r. staraniem gminy, liczy 311 rodzin, 1098 dusz 551 męż. , 547 kob. . Szkoła ludowa jednoklasowa o jednym naucz. Należy do sądu pow. w Zastawnie; st. p. Okna odl. 3, 7 klm. , st. tel. Zastawna. Gospodarstwo dworskie wzorowe; folwark, leśniczówka i młyny. Właścicielka Helena bar. Szymonowicz 1880. Br. G. Pohorynie, Pohoryń al. Pokoryńszczyzna, miejscowość wzdłuż biegu Horynia, mianowicie w średniej jego części, t. j. w pow. łuckim; ob. Pamiat. Kij Arch. Kom. , t. I, cz. 3 190;

Pohorylec

Pohorylec

Pohoryła

Pohoryłówka

Pohorynie