Pogorzany al. Podgórzany, wś, pow. lima nowski. Uzupełniając podano powyżej ob. Podgórzany, dodajemy, że w dok. Bolesława V z 10 maja 1254 r. , zatwierdzającym posiad łości cystersów szczyrzyckich, wymieniono tę wieś jako Pogorsany, nadaną klasztorowi przez comesa Teodora. W dok. Bolesława Wstydli wego z 1255 r. podrobionym, między wsiami wyjętemi od wszelakich dziesięcin, podano Pogorzanj Kod. małopolski Piekosiń. , str. 44, 49 i 354. Za Długosza L. B. , II, 16 nale żały P. do klasztoru szczyrzyckiego i składa ły się z dwóch łanów kmiecych, karczem i za gród, dających dziesięcinę snopową, cenioną na trzy grzywny, częścią klasztorowi w Szczyrzycu a częścią w Sieciechowie. Należały do par. w Górze. Według reg. pob. pow. szczy rzyckiego z r. 1581 wś P. , własność klasztoru szczyrzyckiego, miała 3 łany kmiece, 1 zagr. z rolą, 1 kom. z byd. , 2 kom. bez byd. , 1 duda Pawiński, Małop. , 52. Mac. Pogórze, przedmieście Hrubieszowa ob. . Pogórze, wś, pow. Słonimski, w 5 okr. pol. , gm. Byteń, o 27 w. od Słonima. Pogórze al. Pogórz, przysiółek Pogórskiej Woli i leśniczówka, w pow. tarnowskim. Pogórze al. Pogórz, wś, pow. bielski, obw. sąd. skoczowski, na wschód od Skoczowa, przy gościńcu skoczowskobielskim. Graniczy od zach. ze Skoczowem, od płn. z Kowalami i Biełowiczkiem Bielowitzko, od wschodu z Grodźcem a od płd. z Górkami Wielkiemi i Małemi. Przez płd. i zach. obszar płynie potok Kowali, Zabudowania wiejskie porozrzucane; stąd nazwy części wsi Dembina, Bajerka. Wznieś. zach. obszaru 297 mt, wsch. 354 mt. W 1880 r. 103 dm. , 890 mk. 415 męż. , 475 kob. , z których 650 rz. kat. , 232 prot. , 8 żyd. ; co do narodowości 848 Polak. , 42 Niemc. Obszar wynosi 1488 mr. Należy do par. łac. w Skoczowie. Szkoła ludowa w miejscu. Zamek na obszarze dworskim. St. p. Skoczów. Br. G. Pogórze, niem. Pogorsch, 1534 Pogortze, 1408 Pogros, wś, pow. prądnicki. W 1842 r. 78 dm. , sołtystwo dziedziczne, 839 mk. 10 ewang. , par. kat. Łącznik, szkoła katol. od 1828 r. , królewskie podleśnictwo. W 1383 r. przy podziale księstwa niemodlińskiego po śmierci Henryka, dostało się P. Władysławowi, ks. opolskiemu. Pogórze, niem. Pogorz al. Pogorsz, dok. Pogore 1245, Pogors, Pogoze 1253, wś włośc, powiat wejherowski, zawiera 9 gburs. posiadłości, 5 zagród, 72 włók i 6 mr. , st. p. Chylonia, szkoła w miejscu, par. kat. Oksywie 3 4 mili odl, ew. Rumia. W 1869 r. 276 mk. 256 kat. , 20 ew. , 24 dm. ; w 1871 r. 289 mk. P. leży mniej więcej w środku oksywskiej kępy, niedaleko zatoki Puckiej, 2 1 2 mili na wschód od Wejherowa, Jest to jedna z najstarszych osad w okolicy. W półn. stronie wsi na jednym z pagórków piaszczystych natrafiono na groby skrzynkowe. Trzy urny tu znalezione miesz czą się w dziale antropologicznym w muzeom przyrodników w Gdańsku ob, Objaśn. do ma py archeolog. Prus Zach. , przez Ossowskiego, str. 62. P. należy do tych wsi, które już w r. 1210 księżniczka Świnisława zapisała pannom norbertankom w Żukowie. Kiedy później pow stały spory między Oliwą a Żukowem o oksywską kępę, stanęła r. 1316 ostateczna ugo da, według której Oliwa zabrała większą część północną, zostawując pannom tylko 3 wioski na południu, Oksywie, Obluż i Pogórze. Gra nica między północną oliwską a południową żukowską częścią poczynała się od Kochowy nad morzem i szła środkiem przez kępę aż do drogi, wiodącej z Rumii do Pogórza ob. Klasz tory żeńskie, przez ks. Fankidejskiego, str. 56. Według wizyt. Szaniawskiego z r. 1706 po bierał stąd prob. oksywski 7 1 2 k. żyta i tyleż owsa str. 42. Ki. Fr. Pogorzel 1. wś i fol. , pow. nowomiński, gm. i par. Siennica, odl. 6 w. od Mińska, ma 243 mk. W 1827 r. było 21 dm. , 161 mk. W 1883 r. fol. P. rozl mr. 435 gr. or. i ogr. mr. 215, łąk mr. 14, lasu mr. 167, nieuż. mr. 39; bud. mur. 2, z drzewa 4; płodozmian 15polowy; pokłady torfu; las nieurządzony. Wś P. os. 36, z gr. mr. 349; wś Teklin os. 4, z gr. mr. 52. 2. P. , fol. i wś, pow. nowomiński, gm. otwock, par. Karczew, odl. 14 w. od Miń ska. Posiada kopalnią torfu. W 1827 r. 9 dm. , 78 mk. W 1875 r. fol. P. , oddzielony od dóbr otwock, rozl. mr. 3457 gr. or. i ogr. mr. 590, łąk mr. 12, past. mr. 99, lasu mr. 676, zarośli mr. 2025, wody mr, 2, nieuż. mr. 55; bud. mur. 1, z drzewa 4; płodozmian 4polowy; las nieu rządzony; cegielnia i smolarnia; pokłady torfu. 3. P. al. Pogorzele, kol. , pow. kolski, gmina Piotrkowice, par. Lubstów, odl. od Koła 25 w. , ma 10 dm. , 94 mk, 211 mr. Powstała na ob szarze dóbr Lubstów. 4. P. , wś, pow. garwoliński, gm. i par. Osieck, ma 48 dm. , 480 mk. , 68 osad, 944 mr. ziemi włośc. W 1827 r. było 41 dm. , 228 mk. Wchodziła w skład dóbr Osieck. 5. P. , wś, pow. sokołowski, gm. Dę be Nowe, par. Skibniew, ma 32 dm. , 213 mk. , 945 mr. ziemi. W 1827 r. należy do par. Kop cie, ma 18 dm. , 141 mk. 6. P. , wś nad rz. Orzyc, pow. mławski, gm. Mława, par, Wieczfnia Kościelna, odl. o 14 w. od Mławy, ma 15 dm. , 167 mk. , 589 mr. 7. P. , pow. łomżyń ski, ob. Grochy P. Br. Ch. Pogorzel 1. pole na Kaliszkowicach Ołobockich, pow. ostrzeszowski. 2 P, ob. Pogorzela, Pogorzel 1. Wielka i P. Mala, niem. Pogorzeliszken, Pogerzel, dwie wsie i młyn na pol. prus. Mazurach, pow. jańsborski. Wszystkie

Pogorzany

Pogorzany

Pogórze

Pogorzel