Pogoń, os. na obszarze wiek. pos. wsi So kolnik, pow. tarnobrzeski, w równinie, na lew. brzegu Łęgu, na półn. krańcu boru zwanego Wycielówką. Najbliżej na płn. leży os. Orliska. P. ma 5 dm. i 24 mk. Mac. Pogona, rzeczka, lewy dopływ Obry, bie rze początek w półn. stronie miasta Pogorzeli, w pow. krotoszyńskim; płynie od południa ku półn. , oblewa Siedmiorogów, Cielmice, Zdzież, Skoków, Skokówko i Stawiszyn; uchodzi do Obry między Jaworami a Niedźwiadami, o 7 1 2 klm. na zach. od Jaraczewa; z prawego brze gu przyjmuje pod Cielmicami strugę płynącą od Zimnej Wody, a z lewego, w Stawiszynie, strumyk jeżewski. Długość biegu jej około 20 klm. E. Cal. Pogonia al. Pogoń, wś i fol. nad rz. Czarną Przemszą, pow. będziński, gm. Gzichów, par. Czeladź. Wś część I ma 49 dm. , 1063 mk. , 342 mr. ziemi włośc; część II 29 dm. , 288 mk. , 185 mr. ; fol. I 3 dm. , 25 mk. , 250 mr. dwors. ; fol. II 1 dm. , 43 mk. , 68 mr. W 1827 r. było 72 dm. , 378 mk. P. wchodziła w skład dóbr Gzichów. Wś Pogonią, w par. Mysłowice, wła sność Kowacza h. Wąż, płaciła z łanów kmie cych po 8 groszy plebanowi w Mysłowicach Długosz, L. B. , II, 190. Według reg. pobor. księstwa siewierskiego z r. 1667 wś Pogoń al. Pogonią miała 6 kmieci Pawiński, Małop. , 453. Część obszaru P. weszła w skład osady Sosnowice. Br. Ch. Pogonów 1. wś, pow. nowoaleksandryjski puławski, gm. Baranów, par. Żyżyn. W 1827 r. było 29 dm. 239 mk. Według reg. pobor. pow. lubelskiego z r. 1531 wś Pogonów, w pa rafii Końskowola, wraz z Niebrzegowem. Boryszowem i Żyrzynem, miały 20 łanów i młyn Pawiński, Małop. 359. 2. P. , wś, pow. siedlecki, gm. Królowa Niwa, par. Zbuczyn, ma 30 dm. , 148 mk. , 326 mr. ziemi. W 1827 r. było 31 dm. , 161 mk. Według reg. pobor. pow. łukowskiego z r. 1531, wś szlach. P. mia ła 1 łan. W r. 1580 ze wsi Pogonów, w par. i Zbuczyn, płacił Wawrzyniec Pogonowski wraz z sąsiadami z 8 włók, które sami orzą, 4 flor. , od 4 zagrod. bez roli gr. 16, od komornicy bez bydła gr. 2, od 2 włók Jakub Liskowicz i Ja kub Plewka z uczestniki swymi fi. 1, od 2 za gród bez ról gr. 8. Summa fl. 5 gr. 26. Pa wiński, Małop. , str. 383, 418. Br. Ch. Pogórce, wś, pow. lityński, ma 350 dusz męs. , ziemi włośc. 907 dz. , ziemi dwors. 737 dz. ; należała do Gnatowskich, dziś Obedzińskich. Pogorenda, uroczysko, pow. grodzieński, w 5 okr. pol. , gm. Berszty, o 59 w. od Grodna. Pogórniki, wś, pow. słonimski, w 4 okr. pol. , gm. Rogotna, o 37 w. od Słonima. Pogorsch, niem. , ob. Pogórze. Pogórska al. Podgórska Wola z Pośklem i Wielkiem Polem, w XVI w. Pogórza, wś, pow. tarnowski, ma kościół drewniany fil. par. Skrzyszów, zbudowany w 1778 r. przez Mikoła ja i Józefa Siedleckich. Wieś rozciąga się przy gościńcu z Tarnowa do Pilzna 236 mt. npm. , na półn. stoku lesistego wzgórza GórskiLas 256 mt. . Przys. Pośkle leży na płd. od wsi a Wielkie Pole na płn. , między borem Wyrębiskami a Gołębinem. Potok Chotowski, do pływ Wisłoki z lewego brzegu, przecina wieś. We wsi jest szkoła ludowa, st. poczt. między Tarnowem a Pilznem, 266 dm. , 1427 mk. 707 męż. , 720 kob. , 1401 rz. kat. i 26 izrael. Z te go przypada na Pośkle 54 dm. i 258 mk. , a na Wielkie Pole 96 dm. i 515 mk. Obszar wiek. pos. dzieli się na dwa fol. Wolę Pogórską i Żurawenice, ma 4 dm. , 49 mk. 27 męż. , 22 kob. . Z całego obszaru 3459 mr. ma pos. większa Aleksander Łysek 1137 mr. 432 mr. roli, 255 mr. łąk i ogr. , 73 mr. past. i 365 mr. la su; pos. mn. 2322 mr. 1350 mr. roli, 446 mr. łąk i ogr. , 359 mr. past. i 167 mr. lasu. Oko lica jest równa, z niewielkiemi wzniesieniami, gleba piaszczysta. Lasy sosnowe przecina tor kolei Karola Ludwika między st. Czarna i Tar nów. P. graniczy na zachód z Ładną i Skrzyszowem, na płd. z Szynwałdem i Łękami Górnemi, na wschód z Machową a na północ z Jodłowką. Wś ta zapewne objęła w swoim obszarze dawniejszą wś Pogorze al. Pogorza, która według reg. pob. pow. pilzeńskiego z r. 1508 należała wraz z innemi do Hieronima Dambickiego, płaciła poboru 2 grzyw. 37 gr. W r. 1536 wś szlach, Pogorza, w par. Skrzy szów, własność Hieronima Dambickiego i Re giny Bidlowskiej, miała 6 kmieci, płacących 2 grzyw, a z pasiek 12 gr. Pawiński, Małop. , 465, 545. Mac. Pogorszewo, niem. Puggerschow, dok. 1411 Pogrisschow, dobra ryc, pow. lęborski, st, p. i tel. Wielki Janowiec 3, 2 klm. odl. , st. kol. Lębork 7, 5 klm. odl. ; 625 73 ha roli orn. i ogr. , 15, 58 łąk, 34, 35 past. , 57, 58 lasu, 1, 73 wody, razem 734, 97 ha; czysty dochód z gruntu 5953 mrk. W 1363 r. nadaje komtur gdański Giselbrecht von Dudelsheim wiernemu Wojciechowi Woiczech Pizen połowę Pogorszewa Pogrisschow z 21 wł. na prawie magd. Zato ma czynić zbrojną służbę w lekkiej zbroi, pomagać przy budowli zamków i zamiast dotychczasowych pol. ciężarów na św. Marcin płacić 2 grzywny ob. Gesch. d. Lande Lauenburg und Buetow von Gramer, II, 233. Ale r. 1437 mają te dobra znów pol. prawo i od połowy dostawiano stąd, jako podatki, krowę, prowod i kozę od 1 1 2 włóki hoken; tamże, str. 292. W 1392 r. występuje w kopenhadzkich tablicach woskowych Woiczech von Pogrisschow, zaś w 1411 r. Jeskow v. P. ob. Zeitschr. d. W. Pr. G. Ver. , IV, 75. Za czasów Rzpltej

Pogoń

Pogona

Pogonia

Pogonów

Pogórce

Pogorenda

Pogórniki

Pogorsch

Pogorszewo