Titatis S. R. Mtis Drohobycz atque villae Rychcice terrestris, accedente collateraltate bonorum Poczajowice, Wączowice et binos Gaje terrestrium, in loco Campestri differentiarum A. 1516 expeditum. Siarczyński rkp. Ossol. 1829 wspomina, że ztąd pochodzili Korytkowscy h. Jelita, Lu. Dz. Poczałkowo, wś i dobra, pow. nieszawski, gm. Służewo, par. Straszewo, odl. 16 w. od Nieszawy, ma 196 mk. , pokłady torfu. W 1827 r. było 17 dm. , 174 mk. Według reg. pobor. pow. brzeskiego z r. 1587 wś Poczałkowo, w par. Straszewo, własność Tadeusza Giemielskiego miała 9 półłanów i 2 rzemieśl. Pawiński, Wielkp. , II, 5. Fol. P. , z wsią Poczałkowo i Pinino al. Suć rozl. dominialna mr. 551 gr. or. i ogr. mr. 445, łąk mr. 50, past. mr. 28, nieuż. mr. 28; bud. mr. 15, z drzewa 3; płodozmian 5 i 11polowy; pokłady torfu. Wś P. os. 18, z gr, mr. 19; wś Pinino al. Suć os. 22, z gr. mr. 256. Br. Ch. Poczatkowo, ob. Stanisławowo. Poczapińce 1. mylnie Poczaplińce, wieś u zbiegu Jampolczyka ze Źwańcem, pow. kamieniecki, gm. i st. p. Lanckoroń, par. kat. Czercze, ma 120 osad, 817 mk. , 555 dz. ziemi włośc, 581 dz. dworskiej w części Strojnow, skich, 578 dz. w części Serwińskich. Cerkiew i p. w. N. M. P. , wzniesiona w 1868 r. i uposazona 40 dz. ziemi, ma 1148 parafian. P. należały dawniej do Miaskowskich. Wojciech Miaskowski, chorąży podolski, nadał je w 1772 r. kapitule kamienieckiej; cesarzowa Katarzyna darowała znów Al. Branickiej, hetmanowej i Littowej, które je sprzedały. 2. P. , wś rząd. , pow. lityński, gm. Owsianiki, par. kat. Brahiłów o 15 1 2 w. , o 20 w. od mta Lityna, ma wraz z Majdanem Poczapińskim 171 osad, 1534 mk. , 1694 dz. ziemi. Cerkiew p. w. Przemienienia Pańskiego, wzniesiona w 1881 r. i uposażona 75 dz. ziemi, ma 2078 parafian. Jestto bardzo stara osada, nadana jeszcze przez Witolda Bohdanowi Mikulińskiemu wraz z Mikulińcami, Nowosielicą i Bohem nie istnieje. Bohdan wkrótce poległ w bitwie z Tatarami pod Bracławiem a żona jego i syn Iwan dostali się do niewoli. Swidrygiełło wykupił go z niewoli i potwierdził nadania, a syn tego Iwana Suprun otrzymał jeszcze Suprunowce, zapewne przez niego założone, i połowę Miziakowa. W ostatnich czasach skonfiskowano P. sukcessorom Hieronima hr. Strutyńskiego. Była tu kaplica kat. par. Brahiłów. 3. P. , wś, pow. starokonstantynowski, niegdyś we włości zbaraskiej, pow. krzemienieckiego. Należała dawniej do klucza czechowieckiego ks. Wiszniowieckich, następnie drogą spadku przeszła do Wielhorskich, od których nabył ją Ignacy Centner, ostatni wwda bełski i w 1764 r. sprzedał Janowi Antoniemu hr, na Dolsku Słownik geograficzny Tom VIII. Zeszyt 89. Czarneckiemu, chorążemu w. lit. O P. znajduje się wzmianka w Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1 234 6. 4. P. , wś nad bezim. dopł. Gniłego Tykicza, pow. zwinogródzki, o 5 w. od Łysianki par. kat. a 22 w. od Zwinogródki st. poczt. i telegr. , na pograniczu pow. kaniowskiego, ma 1200 mk. i 2072 dz. ziemi. Cerkiew p. w. św. Parascewii, wzniesiona w 1726 r. , uposażona jest 36 dz. ziemi. Podług wizytacyi dziekana korsuńskiego z 1741 r. do parafii należało w P. 40 osad oraz 15 osad we wsi Wereszczaki. W połowie XVII w. P. należały do Konstantego Wyhowskiego, następnie wchodziły w skład sstwa korsuńskiego i łysiańskiego, obecnie są własnością Filipa Czetwierykowa. Tu w 1836 r. założona była druga po Orłowcu cukrownia na Ukrainie Wojejkow mylnie podaje r. 1848. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 3 387, 782. J. Krz. Poczapińce, wś, pow. tarnopolski, nad pot. b. n. , który między Kozłowem, Pokropiwną i Domamoryczem ma swe źródła, a pod Buczniowem wpada do Seretu. Granice wschod. Draganówka, połud. Chodaczków Wielki, zachodnia Zabój ki, półn. Dołżanka i Janówka. Obszar dwor. 7, włośc. 1006 mr. W 1870 r. 780 mk. ; w 1880 r. w gm. 898, na obszarze dwor. 54 mk. , rz. kat. 774, gr. kat. 104. Obydwie parafie w Draganówce. Przez P. przechodzi gościniec łączący Podwołoczyska ze st. kolei lwow. czerniow. w Chodorowie. We wsi jest szkoła etat. o 1 naucz, , kasa pożycz. gminna z kapit. 535 złr. , wszystkie urzędy oraz st. poczt. i tel. w Tarnopolu, odl. o 9, 8 klm. Posiadłość dwor. należy wraz z Draganówką do spadkobierców Parnasa. B. R. Poczapiniecki Majdan, wś, pow. lityński, par. rz. kat. Brahiłów, gm. Poczapińce; należała do wsi Poczapiniec ob. . W 1868 r. było tu 86 dm. Poczapów al. Poczapowo, wś i fol. nad za toką rz. Finy, pow. piński, w 1 okr. pol. , gm. Pieńkowicze, o 4 wiorsty od Pińska, wynio słem malowniczem wzgórzu, ma 15 osad, 48 mk. , 2297 dz. ziemi; miejscowość bogata w łą ki i rybę; grunta w wysokiej kulturze; lud flisacki i rybacki, mniej się trudni rolnictwem. Własność Swieżyńskiego. A. Jel. Poczapy, wś, pow. złoczowski, 9, 5 klm. na płn. zach. od sądu pow. w Złoczowie, 6 klm. na płd. od urz. poczt. i par. rz. kat. w Białymkamieniu, 6 klm. od st. kolei w Kniażu. Na płn. leży Białykamień, na płn. wsch. Żulice, na płd. wsch. Chilczyce, na płd. Boniszyn, na płd. zach. Kniaże, na płn. zach. Bełzec. Środkiem obszaru płynie z płd. wsch. ku płn. zach. Złoczówka, dopływ Bugu, rozlewająca się na wsch. krańcu zabudowań w staw. Z moczarów leżących na płd. wsi Żulic powstaje kilka strug, których wody zlewają się w obrębie 23

Poczałkowo

Poczałkowo

Poczatkowo

Poczapińce

Poczapiniecki Majdan

Poczapów

Poczapy