kości i do 100 mr. obszaru. Dno piaszczystogliniaste. Jezioro to należy do łańcucha jezior spływających do rz. Szeszupy, który zaczyna się od jez. Gulbin i ciągnie się 7 w. Pobondzie, wś nad jeziorem t. n. , pow. suwalski, gm. Kadaryszki, par. Lubowo. Odl. od Suwałk 26 w. , ma 32 dm. , 283 mk. W 1827 było 19 dm. , 209 mk. Wchodziła w skład dóbr rządow. Kadaryszki. Poborce, ob. Pobórka. Pobordzie, wś, pow. rossieński, par. stulPobórka 1. al. Poborce, wś, pow. hajsyński, okr. pol. Teplik, gm. Sobolówka, par. kat. Ładyżyn, ma 237 osad, 129 mk. , 1479 dzies. ziemi włośc, młyn; cerkiew wzniesiona w 1763 r. i uposażona 69 dzies. ziemi, 1842 wier nych. Należy do klucza bubnowieokiego hr. Aleksandry Potockiej ob. Bubnówka. 2. P. , fol. dóbr Teplik, pow. hajsyński, 530 dzies. rozl. Lr. M. Poborka 1. Mała, niem. Schoenheim, dawniej Klein Poburke, wś, pow. wyrzyski, o 3 Mm, na południe od Wysokiej Wissek, przy trakcie bitym z Złotowa do Białośliwia, na wznies. 101, 8mt. npm. ; par. Koszutowo Kosztowo, poczta i st. dr. żel. w Białośliwiu o 5 kim. ; 12 dm. , 98 mk. 51 kat. i 47 prot. . 2. P. Wielka, niem. Gross Poburke, wś, domin. i okr. dom. , o 6 klm. na południe od Wysokiej, nad strumieniem, który w Wyrzysku wpada do Łobżonki, par. Koszutowo, poczta i st. dr. żel. o 4 klm. w Białośliwiu. Wś, przezwana w nowszych czasach Augustfelde, składa się z 2 dm. i 28 mk. 5. kat. i 23 prot. . Dominium ma 8 dm. , 175 mk. obszaru, wraz z fol. Józefowo i młynem Koczyk, 858, 57 ha, czyli 705, 39 roli, 106, 53 łąk, 14, 29 pastw. , 22, 00 nieuż. i 10, 36 wody; cegielnia; właścicielem jest Tadeusz Kierski, W skład okr. domin. wchodzą wspomniane Józefowo i Koczyk; cały okrąg ma 12 dm. i 229 mk. 177 kat. i 52 prot. . Poborowice, wś, pow. miechowski, gm. Kowala, par. Poborowice. Leży na prawo od drogi z Miechowa do Brzeska Nowego, posiada kościół par. drewniany, istniejący już w początku XV w. P. stanowią jedną całość dóbr ze wsią Dobranowice ob. . P. par. , dek. miechowski, 1093 dusz. Poborszowe, niem. Poborschau, 1532 r. Pobaschwitz i Poborissau, wś, pow. kozielski, odl. 1 milę od Koźla, par. Mechnice. W 1861 r. było tu 108 osad, 113 dm. , 701 mk. katol. , 1869 mr. 1302 mr. roli. Pożar zniszczył zupełnie wś w 1859 r. , poczem została nanowo odbudowana. Poborynie, zaśc. szl. , pow. wileński, w 3 okr. pol, o 54 w. od Wilna, 1 dm. , 11 mk. katolików. Poborz, wś i fol. , pow. kutnowski, gm. Oporów, par. Trębki, odl. 12 w. od Kutna, ma 11 dm. , 288 mk. Owczarnia negretti, mająca do 2000 sztuk. W 1827 r. było 17 dm. , 236 mk. W 1870 r. fol P. rozl. mr. 969 gr. or. i ogr. mr. 638, łąk mr, 32, lasu mr. 200, zarośli mr. 45, wody mr. 2, nieuż. mr. 52; bud, mur. 9, z drzewa 11; płodozmian 5 polowy; las nieurządzony, wiatrak. Wieś P. osad 13, z gr. mr. 13; kol. Skarzyn os. 11, z gr. mr. 171. Br. Ch. Poborzany, nazwa dawana przez ludność okoliczną mieszkańcom wyżyny zajmującej półn. wschodnią część pow. mławskiego i półn. zach. pow. przasnyskiego. Gleba urodzajna, obfitość źródeł, strumieni i obszernych zbiorni ków wód nieistniejących dziś jezior, ściągnę ła tu zdawna mieszkańców. O dawnem zalu dnieniu świadczą dość częste cmentarzyska z urnami. Przemysł leśny stanowił niewątpliwie główne zatrudnienie ludności. Dziś mie szkańcy tych okolic wyróżniają się swoim kon serwatyzmem w pojęciach, obyczajach i za jęciach. Br. Ch. Poborze, góra lesista w Karpatach dukielsko skolskich, na płd. od wsi Radoszyc, w pow. sanockim, nad granicą węgierską. Południo wowschodni stok opływa pot. Bystry, lewy dopływ Osławicy. Las na płd. od szczytu położony, zwie się Baranie. Wznies. 716 mt, szt. gen. . Br. G. Pobórze, niem. Poburzen, wś na pol. prus. Mazurach, na połud. od Ostródu, śród Zającz kowskich lasów, 4 klm. od st. poczt. Brzydo wa. Wś zdawna polska, istniała już w 1437 r. Melchior Kechler v. Schwansdorf, komt. ostródzki, nadaje Michałowi z Pobórza 7 wł. tamże. Dan 1 stycznia 1500 r. P. ma w 1621 r. tylko polskich mieszkańców. Ad. N. Pobręczyn, w dok. Pobraschin, Pobrancin i Pobrzanczyn, attyn. Góry św. Jana, pow. lima nowski. Należała w XV w. L. B. , II, 115 do par. w Górze św. Jana i składała się z 2 ła nów kmiecych, karczmy i zagrody, z których oddawano dziesięcinę klasztor. szczyrzyckiemu. Wzmianki o tej osadzie mamy w dyplomie Klemensa i Marka, synów Marka, wwody kra kowskiego, potwierdzającym nadanie dóbr cy stersom szczyrzyckim przez stryja ich Teodora, za pozwoleniem Bolesława Wstydliwego z 10 maja 1254 r. Kod. Małop. wyd. Piekosińskiego, str. 44 i w dyplomie Kazimierza Wielkie go z 19 czerwca 1368 r. ibid. , str. 354. We dług reg. pobor, pow. szczyrzyckiego z 1581 r. wś Pobrenczin, należąca do klasztoru szczy rzyckiego, miała 2 1 3 łan. km. , 2 komor. bez bydła, 1 rzem. Pawiński, Małop. , str. 52. Obecnie liczy ta osada 16 dm. i 162 mk. 89 męż. , 73 kob. rz. kat. Graniczy na płd, z Abramowicami, na wschód ze Mstowem a na półn. z Krasnem. Mac.

Pobondzie

Pobondzie

Poborce

Pobordzie

Pobórka

Poborka

Poborowice

Poborszowe

Poborynie

Poborz

Poborzany

Poborze

Pobórze

Pobręczyn