emfiteutycznem Raczimiński, sędzia gnieźnień ski. Okręg pobiedziski miał w 1871 r. 189 dm. , 2002 mk. 1189 kat. , 578 prot. i 235 żyd. , a co do płci 954 męzkiej. i 1048 żeńsklej. W skład okręgu wchodzą młyny Główienka i Kopalica, tudzież osady Gruenhof i Kaczyna. E. Cal. Pobiedziszki, zaśc. szlach. nad jez. Dudajce, pow. wileński, w 3 okr. pol. , o 46 w. od Wilna, 3 dm. , 19 mk. kat. Pobieg, w dok. Pobeg, nazwa dawnego koryta Warty pod Koziegłowami, na północ od Poznania Kod. Wielkp. pod r. 1365. Pobiegów, niem. Pobiehof, pow. raciborski. Nie istnieje obecnie. W 1415 r. pisał się Marcin z P. Pobielno, pow. sanocki ob. Markowce 1. , mylnie, zamiast Pobiedno. Pobierz, ob. Iłłkuszta. Pobierże, rzeczka w pow. wileńskim, przepływa pod zaśc. Nacze. Pobieźniaki 1. wś włośc. nad jeziorem t. n. , pow. trocki, w 4 okr. pol. , gm. Orany, okr. wiejski i dobra skarbowe Jakańce, o 10 w. od gminy a 55 w. od Trok, ma 10 dm. i 59 mk. kat. 28 dusz rewiz. . 2. P. , wś włośc. , tamże, w 1 okr. pol. , o 35 w. od Trok, 4 dm. , 50 mk. kat. Pobikry, mylnie Pobikrów, dawniej Pobikrowy, wś nad lewobocznym dopł. Nurca, pow. bielski gub. grodzieńskiej, o 13 w. od Grannego, przy drodze handlowej do Bielska. Posiada kościół par. p. w. św. Stanisława Biskupa, wzniesiony z drzewa w 1504 r. , przez Pobikrowskich a w 1864 r. z muru, przebudowany przez dziedzica Stefana Ciecierskiego. Jest to piękna budowla w stylu gotyckim ob, Tyg. Ilustr. z 1866 r. , t. III, 195 r. . Par. kat. , dekanatu bielskiego, ma 1301 wiernych. W par. zamieszkuje dużo szlachty zagonowej. Pobiódr, w XV w, Pobydor, wś kościelna, pow. wadowicki, dziś stanowi jednę całość z wsią Paszkówka ob. . Pobirża, zaśc. włośc. pow. wileński, w 3 okr. pol. , gm. Malaty, okr. wiejski Widziniszki, o 8 w. od gminy a 65 w. od Wilna, 1 dm, , 7 mk kat. 2 dusz rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Białydwór. Pobirże, zaśc. nad jez. Łuszą, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. i dobra skarbowe Łyngmiany, okr. wiejski Antołkiena, o 7 w. od gminy a 29 w. od Święcian, 3 dm. , 35 mk. kat. 22 dusz rewiz. . Pobiś, dwór, pow. rossieński, par. teneńska, własność Wołłowicza. Pobitna z Załężem, wś, pow. rzeszowski, leży na płn. wsch. od Rzeszowa, na prawym brzegu Wisłoka, między gościńcem z Rzeszowa do Łańcutu i torami kolei arcyks. Karola Ludwika st. Rzeszów i przyst. Strażów. Otoczona od wsch, lasem, od płn. łożyskiem starem Wisłoka, od płd. gościniec a od płd. zach. miasto Rzeszów. Tory kolei rozdzielają wś od przysiołka. Jest tu szkoła ludowa niezorganizowana. Wś F. ma 117 dm. , 666 mk. a Załęże 52 dm. , 269 mk. , z nich rz. kat. 885, gr. kat. 4 a izrael. 34. Par. rz. kat. w Rzeszowie. P. ma w ogóle 603 mr. obszaru, z tych 94 mr. przypada na większą pos. 84 roli i 10 mr. past. a 509 na pos. mniejszą 508 roli, 36 łąk i ogr. , 62 past. i 3 lasu. Wś nazywała się pierwotnie Powitna, a zmiana nazwy nastąpiła podobno dopiero w r. 1769 po nieszczęśliwej utarczce konfederatów barskich pod wodzą ks. Marcina Lubomirskiego, Bojanieckiego i Chojnackiego, niosących pomoc Rzeszowowi obleganemu przez 3000 piechoty, 3 sotnie kozaków i kilka armat pod wodzą Blomberga i majora Karmaszewa Solimaka. Tradycya miejscowa przypisuje zwycięztwo Rossyan zemście skrzywdzonego przez rządcę zamku rzeszowskiego młynarza, nazwiskiem Ludera, który miał w chwili natarcia konfederatów na most na Wisłoku spowodować zawalenie się mostu. Zginęło w utarczce 42 konfederatów i jeden wieśniak. Pochowano ich około kościoła parafialnego w Rzeszowie, o czem świadczy notatka w księdze mortuorum parafii rzeszowskiej Anno Domini 1769 die 13 mensis Augusti ad radicem montis dziś Na górce versus Povitnam in certamine a Moscis occisi quidam; quidam gravissime vulnerati obierunt; milites confederati omnes catholici, numero quadraginta duo, ac unus rusticus laboriosus Kruczek de Słocina. Qui omnes sepulti sunt, non prope a turri triginta duo, reliqui vero undecim ex altera parte ecclesiae ad partem septemtrionalem versus Zakrystiam. Sunt sepulti magno cum dolore totius populi Christiani Ressoviensis. Ciała poległych Rossyan pochowano nad Wisłokiem, gdzie jeszcze długo potem pokazywano i ch mogiły. Na tle tego zdarzenia osnuł Szczęsny Morawski powieść Pobitna pod Rzeszowem, Kraków 1864. Mac, Poblin, dwie pobliskie wsie nad rz. Ptyczą, pow. bobruj ski, w 3 okr. pol. i gm. hłuskiej. P. Górny ma 28 osad pełnonadziałowych, cerkiew par. p. w. Wniebowstąpienia Pańskiego, liczy przeszło 1080 parafian i ma z dawnych zapisów piękne uposażenie, mianowicie 1 mr. ziemi ogrodowej, 5 włók i 27 mr. ziemi ornej i 10 mr. łąk. Do par. należą filie św. Paraskiewii w Piacionce, fundacyi Józefa Tyszkiewicza 1835 r. , Opieki N. P. w Usterkach, św. Mikołaja w Kosarzyczach, do której z dawnych zapisów należy 3 włóki i 11 mr. gruntu. P. Dolny, zwany inaczej Podłuże, ma 22 osad. Miejscowość poleska, bogata we wszystkie dary natury; łąk obfitość, rybołów Pobiedziszki Pobiedziszki Pobieg Pobiegów Pobielno Pobierz Pobierże Pobieźniaki Pobikry Pobiódr Pobirża Pobirże Pobiś Pobitna Poblin