czał w dzierżawę rzeźnikom krakowskim na wypas wołów. Prócz rozległych i wybornych łąk nadwiślańskich były tu gaje i lasy kla sztorne, obszary bagniste i jeziora. Do sołtysa należało jezioro, które mu przynosiło 4 grzy wien dzierżawy a pleban brał piątą Długosz, Lib. Ben. , II, 153, 154 i III, 64. Według reg, pobor. pow. proszowskiego z r. 1581 P. Mały i Wielki miały 12 półłanków, 1 czyn szowy, 13 zagr. bez roli, 2 komor. z bydłem, 7 komor. bez bydła, 1 rybitwę, 3 rzemieśl. , 1 piekarz, karczmę z 1 2 łanem roli Pawiński, Małop. , 7. P. Mały par. , dek. miechowski, ma 632 dusz. Dobra P. Wielki składały się w 1886 r. z fol. P. Wielki i Morgi, wsi P. Wielki, Morgi i P. Mały, rozl. dominialna mr. 775 fol. P. Wielki gr. or. i ogr. mr. 422, łąk mr. 32, past. mr. 57, nieuż. mr. 20, razem mr. 531; bud. mur. 2, z drzewa 14; fol. Morgi gr. or. i ogr. mr. 60, łąk mr. 38, past. mr. 54, lasu mr. 83, nieuż. mr. 8, razem mr. 244; bud. z drzewa 3. Br. Ch. Pobiedno, rus. Pobydno, wś, pow. sanocki, odl. 13, 2 klm. od Sanoka, na lewym brzegu Sano czka, przy drodze z Sanoka przez Dąbrówkę Ruską do Bukowska, 392 mt. npm, na dziale wodnym Sanoczka i Pielnicy dopływa Wisłoka. Poziom podnosi się ku połd. w szczycie Bukowicy do 541 mt. Osada zbudowana nad małym dopływem Sanoczka, ma 74 dm. i 476 mk. , nadto obszar dworski. 1 dm. i 11 mk. Z ogólnej ludności 487 246 męż. , 241 kob. jest 445 rz. kat. , 34 gr. kat. i 8 izrael. Pos. wiek. ma 316 mr. roli, 34 mr. łąk i ogr. , 11 mr. past. i 80 mr. lasu; mn. pos. 420 mr. roli, 24 mr. łąk i 88 mr. past. Należy do par. rzym. kat. w Dudyńcach, a gr. kat. w Pielni. P. stało się pamiętnem przez to, że jego dziedziczka Magdalena Pobiedzinska poślubiła Marcina. Krowickiego proboszcza w Sądowej Wiszni 1550 r. Był to jeden z głośniejszych objawów postępu protestantyzmu. Przed tem był tu parafialny kościół, niewiadomej erekcyi, o którym wspominają akta biskupie 1529 r. Zapewne Krowieki zamienił go wówczas na zbór dysydencki i zabrał uposażenie, gdyż taki sam los spotkał w owym czasie kaplicę w Dudyńcach, oddaną katolikom przez Wojciecha z Leszna Leszczyńskiego dopiero 1677 r. ob. Jędruszkowice. P. graniczy na płd. z Wolicą, na zach. z Dudyńcami, na płn. z Markowcami, a na wschód z Prusiekiem. Mac. Pobiedr, ob. Pobiódr. Pobiedzińska Wola, wś, pow. rawski, gra. Góra, par. NoweMiasto, ma 32 dm. , 260 mk. , ziemi włośc. 570 mr. Wchodziła w skład dóbr NoweMiasto. Pobiedzińszczyzna, futor szl. , pow. oszmiański, w 1 okr. pol. , o 12 w. od Oszmiany, 11 dm. , 129 mk. katol. Pobiedziska, mylnie Pobiedzisko, niem. Pudewitz, mto, okr. miejski i st. dr. żel. poznańskotoruńsko bydgoakiej, odl. 27 klm. od Poznania, pow. sredzki. Leży wśród równiny, nad jez. Piestrachowem i niedaleko jez. Lednickie go, między Główną i Cybiną, dopływami Warty, w okolicy pagórkowatej. Miasto ma 2255 mk. , kościół paraf. katolicki, kościół protestancki, synagogę, urz. poczt. trzeciorzędny, telegr. , sąd okręgowy, komisarza policyjnego, lekarza, aptekę i 4 jarmarki do roku. Pieczęć miasta z XVII w. przedstawia herb Łodzia złotą łódź w czerwonem polu. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem i handlem ziemiopłodów. Czysty dochód z ha roli oblicza się na 9 mrk. Przy schyłku zeszłego stulecia liczyły P. 144 dm. i 796 mk. 84 żydów; w 1811 r. 194 dm. , 1071 mk. ; 1837 r. 1517 mk. ; 1843 r. 140 dm. , 1450 mk. 720 kat. , 399 prot. i 331 żyd. ; 1858 r. 1735 mk. , a w 1871. r. 180 dm. i 1907 mk. Kościół paraf. , p. w. św. Michała, istniał już przed r. 1331. W miejsce starego, drewnianego, stanął dzisiejszy kościół z cegły palonej, odnowiony po zgorzeniu i konsekrowany 1596 r. przez Jana Gniazdowskiego, sufrag. gnieźnieńskiego, opata mogilnickiego. Tenże dostojnik rekoncyliował też cmentarz pobiedziski, sprofanowany przez rozlew krwi. W ścianie, po lewej stronie ołtarza, umieszczony jest pomnik marmurowy Stanisława Grota, doktora obojga praw, kanonika gnieźnieńskiego, plebana miejscowego 1634 r. . Altarya p. w. N. M. Panny i św. Jana, erygowana r. 1479 przez arcyb. Jakuba Sienieńskiego, uposażoną była dochodami z dóbr Zbąszyńskich; altarya p. w. św. Michała, uposaźoną była, prawdopodobnie, przez dziedziców Prądna Promno; prócz tego istniała w 1608 r. trzecia jeszcze altarya p. w. Wniebowzięcia N. M. Panny. W XVI w. składały parafią P. Gołuń, Górka Kociałkowa, Jezierce, Nadrożny młyn, Pobiedziska, Polska Wieś, Pomarzanowice, Prądno, Sanniki, Wagowo i Zberkowo; prócz tych osad dostarczały jeszcze Pomarzany i Pomarzanki plebanowi rożnych danin. W skład dzisiejszej parafii dekanat św. Trójcy w Gnieźnie wchodzą Bociniec, Borówki, Czachórki, Główna, Głowienka, Grołuń, Gołuńskie Holendry, Góreckie Holendry, Górka Kociałkowa, Gruenhof, Kaczyna, Kapalica, Kocanowa, Kuracz, Nadrożny młyn, Olszak, Pobiedziska, Polska Wieś, Pomarzanki, Pomarzanowice, Prądno, Sannickie Holendry, Sanniki, Wagowo, Wiśniewo, Wójtostwo, i Zberkowo czyli Zbierkowo. W 1873 r. par. miała 2373 dusz. Drugi kościół, p. w. św. Ducha, fundowany przez Władysława Jagiełłę, uposażony na nowo przez dziedziców Górki Kociałkowej i mieszczan pobiedziskich, po zgorzeniu odbudowany z drzewa i w r. 1596 Pobiedr Pobiedno Pobiedno Pobiedzińska Pobiedzińszczyzna