niom w skutek rozwoju przemysłu cukrowniczego. Główniejsze cukrownie są Sokołówka, Czeczelnik i. Opisy P. podał Tygo dnik Ilustr. z 1861 r. , t. III, str. 195 i Tyg. Powszechny z 1884 r. , 40. J. Krz. Pobereże z Branówką, wś, pow. stanisła wowski, na płd. brzegu Dniestru, o 4, 7 klm. na płd. wsch. od Jezupola. Granice wschod. Stryhańce, połudn. i zachod. Hanuszowce, płn. Dniestr a za nim Maryampol. Obszar dwor. 1288, włośc. 1985 mr. W 1870 r. 1582 mk. ; w 1880 r. w gm. 1885, na obsz. dwor. 79. Rz. kat 78, par. Jezupol; gr. kat. 1668, par. w miejscu, dek. Uście, dyec. Stanisławów; szkoła etat. o 1 naucz. , kasa pożycz. gm. z ka pitałem 2875 złr. Sąd pow. i notar. Halicz, . urz. poczt. Jezupol. Właśc. posiadł. dwor. Maryan Kozicki. Istnieją tu znaczne plantacye tytuniu. 2. P. , fol. na obsz. dwor. Połowiec, w pow. czortkowskim. 3. P. , część Świętego Stanisława, wsi pow. stanisławow skiego. B. R. Pobereźka, wś na praw. brzegu rzki Bojarki, pow. kaniowski, naprzeciw Krasnogródki, na lew. brzegu Bojarki leżącej, której właściwie stanowi przysiółek. Ma 940 mk. i 480 dzies. ziemi włośc. Należy do klucza bohusławskiego hr. Branickich. Poberkłonie, królewszczyzna w dawnym pow. kowieńskim, ob. Vol Leg. , VI, 368. Poberle, wś, pow. poniewieski, stanowiła niegdyś starostwo niegrodowe poberlańskie, położone w pow. upickim w wdztwa trockiego, płacące 180 złp. kwarty. Podług Dykc. Echarda było w posiadaniu emfiteutycznem gen. Schillinga. Należało niegdyś do Aleksandra Puciaty. Poberniki, wś, pow, rossieński, par. lidowiańska. Poberow 1. Gross niem. , dobra rycer. w Pomeranii, pow. kamieński, st. p. Gr. Justin. 2. P. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. miastkowski, st. p. i kol. Techlipp. Poberwałki, wś, pow. poniewieski. Poberż, zaśc, pow. wileński, gm. Sołeczniki. Poberże, rzeczka w gub. kowieńskiej, lewy dopływ Niemenka. Poberźe, fol. nad rz. Poberżanką, pow. wileński, w 5 okr. pol. , gm. i par. Sołeczniki, okr. wiejski Karolinowo, o 44 w. od Wilna, ma 1 dm. , 4 mk. kat, , 101 dz. ziemi używalnej, 281 dz. lasu; własność Czyżów. Poberżupie, wś, pow. władysławowski, gm. Leśnictwo, par. Władysławów, odl. od Władysławowa 8 w. , ma 9 dm. , 75 mk. Wcho dziła w skład dóbr rządowych Leśnictwo. Poberżyszki, dwór rządowy, pow. rossieński, gm. lidowiańska. Pębethen 1. terytoryum do ziemi sambijskiej należące, którego mieszkańcy odznaczali się oporem, jaki Krzyżakom stawiali. Kraj był gęsto zaludniony, bo jedna wieś do 500 zbroj nych stawiała. Nazwa ta utrzymała się tylko przy wsi a jako nazwa prowincyi znikła. 2. P. niem. , wś, dobra, os. młyn. , pow, ry backi, 31 klm. na płn. wsch. od Królewca, 9 klm. na płd. od brzegu morskiego, w okolicy pagórkowatej. Mieszkańcy, w liczbie 536, tru dnią się rolnictwem. Poczta i teleg. w miejscu. Za czasów krzyżackich znajdował się tu obron ny zamek, z którego dziś nieco ruin jeszcze pozostało. Ad. N. . Pobiarże, wś, pow. wileński, w 2 okr. pol. , gm. Muśniki, okr. wiejski i dobra Jasieńskich Narwidziszki, o 3 w. od gminy, 8 dusz rewiz. Pobici, ob. Pobocz. Pobledna, w XVI w, Pobyedna, wś nad rz. Pilicą, pow. rawski, gm. Góra, par. Nowe Miasto, leży na wyniosłym brzegu doliny rzeki, wznies. 300 st. nad poziom rzeki. Wś ma 40 dm. , 414 mk. ; 661 mr. ziemi włośc; 250 mr. ziemi dwor. ; os. młyn. 2 dm. , 11 mk. , należy do dóbr Góra. Wś P. wchodziła w skład dóbr Nowe Miasto. W 1827 r. było 26 dm. , 226 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 308 kmiecie dawali plebanowi w Górze tylko kolędę, zaś dziesięcinę kościołowi w Łęgonicach. Pobiednik Wielkie u Długosza Pobyednyky, wś i dobra, i P. Mały, wś nad rz. Wisłą, pow. miechowski, gm. Igołomia, par. Pobiednik Mały, odl. 40 w. od Miechowa. Wsie te leżą nad Wisłą, w najdalej na południe wysuniętym punkcie królestwa polskiego. Na obszarze wsi znajduje się małe jezioro 5 mr. , odpływające do Wisły. P. Mały ma kościół par. drewniany. W 1827 r. P. Wielki miał 24 dm. , 219 mk. a P. Mały 18 dm. , 117 mk. Kościół par. założony był podobno w XIV w. Znajduje się tu dzwon z datą 1327 r. ob. Małop. ,. t. VI, 69. Długosz podaje, iż wś należała do klasztoru zwierzynieckiego i posiadała kościół par. drewniany p. w. św. Wojciecha. Był tu folwark klasztorny, 8 łanów kmiecych, sołtystwo na 2 łanach, karczma z rolą, 6 ogrodziarzy z rolami. Dziesięcinę, wartości do 16 grzywien, pobierał pleban miejscowy. Pleban miał role i pastwiska, które oddawał na wypas wołów, biorąc po 6 denarów od wołu. Istniała już wtedy wś Pobiednik Mały, własność klasztoru; było w niej 8 ogrodziarzy płacących dziesięcinę plebanowi, który miał swego ogrodziarza, płacącego mu fertona czynszu i odrabiającego jeden dzień w tygodniu. Klasztorowi kmiecie dawali po 9 skotów czynszu, po 60 jaj, 4 koguty, 2 sery, prócz tego robociznę o ile tego była potrzeba, powabę, osepu 6 korcy owsa i 4 kor. żyta. Młyn dawał 4 grzywny czynszu, ogrodziarze płacili po grzywnie bez 6 groszy. Obszerne łąki klasztor wypusz

Poberże

Pobereże

Poberkłonie

Poberow

Poberwałki

Poberż

Poberże

Poberźe

Poberżupie

Poberżyszki

Pobiarże

Pobici

Pobledna

Pobiednik