dóbr Łuczyniec, dawniej Uruskich, następnie Sobańskich, dziś Laszkiewicza. 7. P. , wś, pow. Ostrogski, o 20 w. na zach. od Ostroga, położona na pochyłości i w dolinie okolonej wzgórzami i po części lasera. Posiada cerkiew parafialna. Gleba czarnoziemna; włościanie trudnią się rolnictwem, chodowlą koni, bydła rogatego i trzody chlewnej a nadto niektórzy tkaniem płótna i grubego sukna. Są w ogóle zamożni i moralni. Wś ta należała pierwotnie do dóbr ks. Ostrogskich, działu ks. Janusza, kasztelana krakowskiego. Na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej w 1753 r. darowana przez ks. Janusza Sanguszkę w liczbie innych kanclerzowi w. koron. Małachowskiemu; w 1794 r. zajęta na skarb i przez cesarzowę Katarzynę darowana gen. Ferzenowi za odznaczenie się przy wzięciu Pragi. Przez syna jego w 1802 r sprzedana Józefowi hr. Ilińskiemu, od którego w 1825 r. nabyta przez ks. Czetwertyńskiego, przeszła w 1827 r. prawem sukcesy i do jego syna ks. Eustachego w ręku którego do dziś dnia pozostaje. Ks. Eustachy zbudował tu pałac nad stawem przy lesie, który został zamieniony na wielki park, gustownie urządzony. 8. P. , urzęd. Płosko, wś nad bezim. dopł. rzki Ujście i ogromnym stawem, pow. Ostrogski, o 40 w. na płn. zachód od Ostroga, na samej granicy pow. zasławskie go, posiada cerkiew drewnianą, gorzelnię i karczmę. Położenie równe, gleba czarnoziem z przymieszką gliny, urodzajna. Włościanie zamożni, dobrze uposażeni ziemią, trudnią się rolnictwem, chodowlą bydła, koni, owiec, trzody chlewnej i drobiu. Wś ta należała niegdyś do ks. Ostrogskich, działu ks. Aleksandra, na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej darowana ks. Jabłonowskiemu, w 1822 r. drogą kupna przeszła do doktora Wysockiego, który dał ją w posagu za jedyną swą córką, wydaną za Hornowskiego, nabyta w końcu na publicznej licytacyi przez Myszlajewskiego, b. prezesa i sędziego pokoju pow. ostrogskiego. Ob. Arch. J. Z R. , cz. I, t. 4 307. 9. P. , wś nad rzką Stubłem, dopł. Horynia, pow. rówieński, pow. Klewań, ma kaplicę kat. par. klewańskiej. 10. P. , wś nad rz. Rastawicą, pow. skwirski, o 6 w. poniżej mka Rużyna par. kat. , na płaszczyźnie położona, otoczona od wschodu i południa lasami, ma 83 dm. i 685 mk. prawosł. , 15 kat. i 12 żyd. Cerkiew Pokrowska, niewiadomej erekcyi, wzniesiona jednak po 1746 r. , w 1811 r. odbudowana, uposażona 70 dz. ziemi z zapisu ks. Stanisława Lubomirskiego z 1761 r. W 1737 r. było w P. 20 chałup i zaliczała się wówczas do parafii w Jahniatynie. W pobliżu wsi ciągnie się starożytny wał, zaczynający się w Jahnia tynie a kończący się w Nizgórcach. Należy do klucza rużyńskiego, dawniej Lubomirskich. 11. P. Ruda, uroczysko w włości Słobodyszcze, t. j. w południowe części pow. żytomier skiego lub w przyległej części berdyczowskiego, wspomniane w Arch. J. Z. R. , oz. VI, t. 1 228. 12. P. , ob. Płoskie. 13. P. Dolina, ob. Ploskie. Dr. M. Z. Róż. J. Krz. . Płoska 1. góra w obr. Seletyna, pow. radowiecki, na granicy Płoski Prywatne, pod 47 53 25 płn. szer. g. a 42 51 wsch. dłg. g. F. Miejsce znaku triang. Wznies. 1132 mt. npm. szt. gen. . Od strony płn. rozpościera się las Wibczynka, w którym wytryska potok Lostyn, dopł. Putyłówki. 2. P. , góra w gm. Siemakowce, pow. horodoński, na wschód od wsi, a na płd. od Dniestru, pod 43 13 30 wsch. dłg. g. F. , a 48 45 płn. sz. g. Po zachodnim stoku ciągnie gościniec bity z Horodenki do Uścieczka, ponad dolinką pot. Deneczenki, dopływu Dniestru. Połud. czubek 333 mt. , półn. 326 mt. szt. gen. . 3. P. , szczyt w granicznym paśmie Karpat wsch. , w dziale skolskodelatyńskim, w obr. gm. Zielonej, pow. nadworniański, pod 41 57 7 wsch. dłg. g. F. a 48 24 płn. sz. g. Od tego szczytu wybiega ku płn. dział górski, tworzący rozdział między pot. Douszyńcem od wsch. a Bystrzycą Nadworniańską od zach. . Wznies. 1355 mt. npm. , półn. zaś kończyna tego działu górskiego, nad ujściem Douszyńca do Bystrzycy, 928 mt. npm. szt. gen. . Por. Ploska Br. G. Płoska 1. górski potok, mylnie Plaszy potok Kummersberga mapa Galicyi, sekc. 48, wypływa w obr. gm. Kryczki, w pow. bohorod czańskim, z jaru leśnego, na północnym stoku grzbietu Czortki 1271 mt. ; płynie na płn. , tworząc granicę między Porohami i Kryczką, poczem zmieniwszy bieg na płnwsch. przecho dzi na obszar Jabłonki, gdzie od praw. brzegu wpada do Bystrzycy Sołotwińskiej. Długość biegu 11 klm. Źródło leży na wys. 1100 mi, . ujście 502 mt. W wodach jego żyje pstrąg. Po stronie zach. jogo doliny wznoszą się dzia ły górskie Szczyworys 1078 mt. i Lipniki, a od wsch Malinowiszcze 1059 mt i Worożny 823 mt. . 2. P. , potok górski, w gm. Płoska Prywatna, pow. wyżnicki; płynie na płn. wsch. i ubiegłszy 2 1 2 klm. wpada do Pu tyłówki z praw. brzegu w tejże wsi. Od płd. zach. wznosi się dział górski Demeń 1105 mt. , a od płn. wsch Płaj 1074 mt. . Nad pot. legły porozrzucane chaty wsi Płoski. Por. Ploska. Br. G. Płoski, rozległe polne wzgórze w gm. Ciężów, pow. stanisławowski, pod 49 45 płn. sz. g. a 42 18 41 wsch. dłg. g. F. ; miejsce znaku triang. Wznies. 353 mt. szt. gen. . Płoski, grupa domów koło Lubeczki Wołochowej, pow bóbrecki. Płoski Las 1. uroczysko w płn. zach. stronie Kijowa, około monasteru św. Kiryła.

Płoska

Płoska

Płoski