zach. od Stryja, 30 na płd. wschód od sądu pow. i urz. tel. w Skolem, 6, 8 klm. na płd. od urz. poczt. w Koziowej. Na płn. zach. leży Orawa, na płn. wsch. Ryków, na wschód Hołowiecko, na płd. wschód Tarnawka, na płd. Kalne i Hutar, na płd. zach. i zach. Tuchołka. Wś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem Hołowczanki al. Ukiernika, dopływu Oporu, wpadającego do Stryja. Hołowczanka powstaje w Pławiu z połączenia dwóch pot. Tucholki al. Brynówki i Wadrówki. Tuchołka wchodzi tu ze wsi tej nazwy od płd. zach i niedaleko granicy łączy się z Wadrówką, nadpływającą od płd. z Hutaru. Oba te potoki przyjmują w obrębie wsi liczne strugi od praw. i lew. brzegu. Rzeka, utworzona przez ich połączenie, płynie na płn. wschód do Rykowa, gdzie przyjmuje nazwę Ukiernika, a od Hołowiecka nazwę Hołowczanki. Płd. wschód, części wsi przepływa jedno z ramion pot. Pszenicznego, prawobocznego dopływu Hołowczanki, powstającego na płn. wschod. narożniku wsi, na zach. stoku Trościana wznies. 1235 mt. , znak triang. a płynącego do Hołowiecka. Tuż na połd. zach. od tego potoku powstają małe strugi i płyną na płd. zach. do Tarnowca, lewobocznego dopływu Oporu. Zabudowania wiejskie leżą w dolinie Tucholki cerkiew 697 mk. i Wadrówki cerkiew 676 mk. . W płd. wsch. , lesistej stronie wsi wznoszą się na praw. brzegu Wadrówki Czerteż 1080 mt. , a na półn. od niego Horby 869 mt. ; na lew. brzegu Wadrówki Żomkła 800 mt. . Na płn. od Żomkły leżą niwy Wasiliwskie. W stronie płn. zach. wznosi się na lew. brzegu Tucholki Szczob, połd. wschod, kończyna pasma górskiego Dauszki. Zach. krawędź wsi przerzyna gościniec wiodący ze Stryja na Skole do granicy węgierskiej. Własn. więk. Eugeniusz hr. Kinski ma roli orn. 2, łąk i ogr. 94, lasu 106; wł. mn. roli orn. 2227, łąk i ogr. 481, pastw. 970, lasu 135 mr. W 1880 r. było 254 dm. w gm. , 1 na obsz. dwor. a 1335 mk. w gm. , 6 na obsz. dwor. , między nimi 1289 gr. kat, a 52 izrael. Par. gr. kat. w miejscu, dek. skolsaki, par. rz. kat. w Felicienthal. We wsi są dwie cerkwie pod w. św. Michała, szkoła etat. jednokl. i kasa pożycz, gminna z kapit. 3010 zł. Ludność tutejsza należy do górskiego rodu Tucholców. Gleba kamienista po części, sucha, sprzyja uprawie owsa. Kwitnie tu chów owiec i bydła rogatego. Znachodzą się tu ślady nafty Jahrb. der geol. Reichsan. , 1881, str. 157. Z hramoty Konstantego kniazia Ostrogskiego z r. 1552, danej sołtysowi Dmytrowi Kossowiczowi, wynika, że kniaź ten pozwolił na rzeczkach Pławie i Tucholce osiedlać się każdemu ktoby pragnął. Do tego też roku należy odnieść założenie lub rozszerzenie wsi. Według podania miał się znajdować niegdyś w pobliżu P. monaster bazyliański. Po Ostrogskich dziedziczyli P. Sieniawscy, a po nich Potoccy ob. Literaturnyj Sbornyk, Lwów 1870, str. 83. Lu. Dz. Pławin, domin. w pow. inowrocławskim o 5 klm. na wsch. płn. od Pakości, par. Kościelec, poczta w Jaksicach, st. dr. żel. o 7 klm. w Inowrocławiu i Złotnikach; 4 dm. , 113 mk. 89 kat. , 24 Prot. ; obszaru 305, 90 ha, czyli 294, 40 roli, 8, 60 łąk i 2, 90 nieuż. ; czysty doch. grun, 5430 mrk; chów owiec i bydła, uprawa buraków; właścicielem jest Edmund Mittelstaedt. W r. 1488 Piotr z Bnina, bisk. włocławski, nadał kolegiacie kościeleckiej dziesięciny z P. i innych osad. W 1583 r. siedział na P. Jan Pławiński. Wydawcy Kod. dypl. polsk. Muczk. i Rzyszcz. mylnie domyślają się P. we wsi Pławanów ob, , wspomnianej w dok. z XIV w. II, 157. E. Cal. Pławinek, domin. , pow. inowrocławski, o 8 klm. na wsch. płd. od Inowrocławia, par. Góra, poczta i st. dr. żel. w Inowrocławiu, 10 dm. , 147 mk. kat. ; obszaru 427, 45 ha, t. j. 391, 66 roli, 14, 30 łąk, 0, 17 past. , 5, 75 lasu i 15, 57 nieuż. ; chów bydła holenderskiego; właścicielka Kazimiera Łyskowska. E. Cal. Pławinka, rzeczka w pow. dzisieńskim, przepływa pod wsią Kozaczki. Pławio, duże jezioro na granicy pow. borysowskiego i lepelskiego, łączy się od płn. z jez. Bobowije i Olszycą al. Olszanicą, od płd. zaś z jez. Maniec; przez wszystkie te trzy jeziora przepływa rz, Surgut i właściwie stanowią one rozlewy tej rzeki. Z jeziora P. wyprowadzony jest kanał spławny na wsch, ku jez. Bereszcza Bereszta, na milę długi i posiadający aż trzy szluzy ob. Berezyński Kanał. Jezioro P. na 3 w. długie i przeszło na 1 w. szerokie, jest bardzo płytkie, porosłe sitowiem i trzciną, więc dla spławu niedogodne i tylko w czasie przyboru wód odbywa się tędy żegluga. Ryb znajduje się w niem obfitość; okoliczne bagna dają dużo ostrego siana. Na jeziorze znajdują się dwie wyspy i ma ono rozgałęzione zatoki w stronie zachodniej. Pławla, uroczysko około sioła Rużyna, pow. czehryński, przy przewozie przez Dniepr. Pławna z Zimnowódką, wś, pow. grybowski, należąca do par. rz. kat. w Zborowicach, 4, 5 klm. na płd. od Ciężkowic, leży na lew. brzegu Biały, przy linii kolei państwowej TarnówGrybów, między stacyami Bragoniowice Cięźkowice 37 klm. a Bobową 48 klm, , w okolicy podgórskiej 377 mt. npm. i lesistej. Sama wioska ma 54 dm. i 317 mk. 154 męż. , 163 kob. a nadto fol 1 dm. i 26 mk. Na prawym brzegu Biały leży wólka Zimnawódka, która ma 3 dm. , 29 mk. Pos. więk. T. Fiericha ma obszaru 194 roli, 9 łąk, 56 past. i 103 mr. lasu; pos. mn. 180 roli, 8 łąk, Pławin Pławin Pławinek Pławinka Pławio Pławla Pławna