mr, ziemi włośc. W 1827 r. było 34 dm. , 172 mk. Według Lib. Ben. Łask. II, 263 265 była to wś należąca do dóbr stołowych arcyb. gnieźnieńskich, w par. Łowicz. Gdy w 1445 r. Wincenty Kot, arcyb. , założył parafią w Kompinie, wtedy P. z kilku wsiami sąsiedniemi odłączył od par. Łowicz, dla utworzenia no wej parafii. Łany kmiece dawały plebanowi tylko kolędę po korcu owsa, dziesięcinę zape wne na stół arcybiskupi, zaś łany wójtowskie po 5 gr. za dziesięcinę. W 1829 r. , gdy z dóbr rządowych utworzono tak zwane księstwo ło wickie, P. wszedł w skład tych dóbr i należał do klucza Jeziorko. Br. Ch. Płasków, w XVI w. Plasskow, wś, pow, ra domski, gm. i par. Jedlińsk, odl. od Radomia 14 w. , ma 19 dm. , 141 mk. , 293 mr. ziemi włośc. w 1827 r. było 12 dm. , 100 mk. W XV wś P. , w par. Goryń, był własnością Mikołaja Wosczyńskiego h. Habdank, miał Mika łanów kmiecych, z których płacono dziesięcinę snopową po cztery pęki konopi soholastryi sandomierskiej, lecz takową przy właszczył sobie arcyb. gnieźnieński Długosz L. B. , I, 337. Według Lib. Ben. Łask. I, 671 wś należała do par. Goryń. Był tu je den łan z łąką nadany kościołowi w Lisowie przez Mikołaja Woszczyńskiego. Według reg. pobor. pow. radomskiego z 1569 r. wś P. , w par. Jedleńsko, własność Stanisława Bębnowskiego, miała 2 1 2 łan 7 Pawiński, Małop, , str. 303. Br. Ch. Piaskowce, wś nad Niemnem, pow. augu stowski, gm. Balia Wielka, par. Hoża Sylwanowce, odl. od Augustowa 59 w. Część P, lit. A. ma 10 dm. , 90 mk. , pokłady kamienia wapiennego. W 1827 r. było 9 dm. , 53 mk. Część 2ga P. Ławcewicza ma 14 mk. Część 3cia P. Szymborskiego ma 1 dm. , 13 mk. W 1827 r. było 13 dm. , 75 mk, W 1886 r. fol. P. lit. B. rozl. mr. 405 gr. or. i ogr. mr. 276, łąk mr. 10, pastw. mr. 11, lasu mr. 10, zarośli mr. 17, wody mr. 40, nieuż. mr. 41; bud. z drzewa 10; płodozmian 8 polowy. Wś P. os. U, z gr. mr. 52. Br. Ch. Płaskowicze, wś i fol. nad bezim. dopł. Łani, pow. słucki, w 2 okr. pol. kleckim, gm. hrycewicka. Wś ma 15 osad i kapl. kat. par. kleckiej. Miejscowość dość równa, małoleśna, grunta urodzajne, łąk obficie; w pobliżu przechodzi dawna szosa bobrujskobrzeska. A. Jel. Piaskowiec, bagniste jeziorko w pow. bobruj skim, w kotlinie Berezyny, na przeciwko wsi Kasio, w gm. świsłockiej, ma około 3 mr. Płaskunka, rzeczka w pow. święciańskim, przepływa pod fol. Lasunowo. Płaskuńska Buda, wś, pow. trocki, w 2 okr. pol. , gm. Kronie, okr. wiejski Domejko wo, 6 dusz rewiz. Płaskuny 1. wś, pow. trocki. w 2 okr. pol. , gm. Kronie, okr. wiejski Kowale, o 42 w. od Trok, ma 6 dm. , 85 mk. , w tej liczbie 4 prawosł. os. wielkoross. w 1864 r. 35 dusz rewiz. ; własność, Chrapowieckich. 2. P. , zaśc. szlach. , tamże, o 41 w. od Trok, ma 1 dm. , 19 mk. katol. Płaśny Wierch, szczyt w połn. rozgałęzie niach Magóry spiskiej, pod 37 59 50 wsch. dłg. g. F. , a 49 18 15 płn. sz. g, , na obsza rze gm. Jezierska, w pow. magórzańskim, w hr. spiskiem; wznies. 1043 mt. npm. szt. gen. . Br. G. Płasówka, rzeczka w pow. trockim, przepływa pod fol. t. n. i okolicą szlach. Klidzie. Płasówka 1. fol. nad pot. t. n. , pow. trocki, w 3 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Butrymańce, o 56 w. od Trok, ma 2 dm. i 16 mk. ; kapl. , kat. par. Punie. Własność Porcyanków. W 1850 r. było 437 dzies. rozległości. 2. P, , wś, pow. kowieński, w 1686 r. , za przywilejem króla Jana III, nadana małżonkom Giejsztorom, w 1765 r. zaś Rejżowskiemu, Tatarowi; płaciła 100 złp. hyberny. Giejsztor. Płasowniki, wś i dobra nad pot. Płasówką, pow. trocki, w 3 okr. pol. , gm. i okr. wiejski Butrymańce, par. Punie, o 2 w od gminy a 56 w. od Trok, ma 29 dm. , 257 mk. , w tej liczbie 245 katol. , 7 machomet. i 5 żydów w 1864 r. 82 dusz rewiz. ; własność Rejźewskich. W 1850 r. miały 498 dzies. rozl. Płastok, wś poleska, pow. bobrujski, w 3 okr. pol. hłuskim, gm. Osowiec, ma 22 osad pełnonadziałowych; miejscowość małoludna, ponura, grunta piaszczyste, włościanie hodują pszczoły po lasach. A. Jel. Płastoniwszczyzna, uroczysko w mku Bohusławiu, w pow. kaniowskim Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 2 452. Płastonowski, kureń w Zaporożu, wspomiany w dokum. ogłoszonych w Arch. J. Z. R. cz. III, t. 3 161, 162, 260, 261, 302, 380. Płasza, al. Plasza, szczyt w granicznym grzbiecie Karpat wschodnich, w dziale dukielsko skolskim, na połudn. wschodniej granicy gm. Smereka, w pow. lisieckim Lisko, pod 49 6 55 płn. sz. g. , a 40 4 18 wsch. dłg. g. F. , wznies. 1163 m. szt. gen. . W lasach pokrywających półn. wschodni stok P. wytryskują liczne potoki, zasilające pot. Smerek i je go dopływ Chomiwski pot. Br. G. Płasiczyce 1. niem. Platzig, dobra nad rz. Brdą, pow. człuchowski, st. poczt. i par. kat. Przechlewo, 5 klm. odl. , ew. Sampolno, najbliższa st. kol. Człachowo 14, 7 klm. odl. ; 543, 44 ha roli or. i ogr. , 26, 3 łąk, 6, 13 łąk torfowych, 150 lasu, 919 nieuż. , 71, 23 wody, razem 806, 29 ha; czysty dochód z gruntu 7275 mrk; hodowla świń. W 1868 r. było tu 14 bud. , 6 dm. , 97 mk. , 40 kat. , 57 ew. Według wizyt. Trebnica z r. 1653 P. należały do

Płasków

Płasków

Płaskowicze

Płaskunka

Płaskuńska Buda

Płaskuny

Płaśny Wierch

Płasówka

Płasownik

Płastok

Płastoniwszczyzna

Płastonowski

Płasza

Płasiczyce