i ogr. 147, pastw. 167 mr. austr. 1869 r. . W r. 1869 było 881 mk. męż. 439, kob. 442, z tego na Pleszów 553 269 męż. i 284 kob. , na Kujawy 328 170 m. i 158 k przypadało; w r. 1880 zaś było mk. 908, z tego na obszarze dworskim 237, na obsz. włośc. 429, na Kujawy 242. W r. 1869 było 127 dm. , z tego na P. przypada 67, na K. 60. Wznosi się tu kościół parafialny murowany p. w. św. Wincentego. Rok erygowania niewiadomy. Pierwotny kościół był drewniany. Według podania poświęcać go miał św. Stanisław Szczepanowski, bisk. krakowski. Dzisiejszy kościół murowany stanął r. 1806, poświęcony zaś r. 1865. Przy kościele istnieje arcybractwo różańca, założone r. 1868. Na cmentarzu kaplica p. w. św. Wincentego z Ferrary, w której kilka razy do roku odprawia się msza św. Do parafii tutejszej należą Pleszów 667 dusz rz. katol. , Kujawy 266, Lubocza 537, Grębałów 239, Krzesławice 576, w całej zatem parafii jest dusz rz. katol. 2285, żydów 82. Należy do dekanatu bolechowic kiego. Właściciel Pinkes Atteslaender; przed nim należał P. do Kirchmajerów. Wzorowa gorzelnia i wzorowe gospodarstwo. St. poczt. w miejscu. Najdawniejszą wzmiankę o tej wsi spotykamy pod r. 1366 w dokum. sprzedaży Tomaszowa Domassow, wsi w woj. i pow. krakowskim par. Wawrzeńczyce, uskutecznionej przez zakonnice zwierzynieckie na rzecz klasztoru cystersów w Mogile. Czytamy tutaj de hereditae. .. dicta Domassow iacente inter Mohylam et Plessow. .. W r. 1401 klasztor mogilski sprzedaje znowu tę wś Imramomowi, właścicielowi Pleszewa. .. domino Imramo, heredi ibidem de Plessow. W r. 1375 klasztor mogilski objął prawem zastawu część nadbrzeża pleszowskiego, oraz zbiór żołędzi w lesie tamecznym. W r. 1424 Jakub z Pleszewa przedał wś PleszowskiBrzeg dziś Kujawy z trzema stawami zwanemi Nieciecza Wielka, Zaprzekopie i Klapecz Mikołajowi Wierzynkowi ze Śledziejowic za 400 grzywien communis monetae Cracoviensis. W r. 1442 Zbigniew Oleśnicki, bisk, krakowski, pozwolił księżom zakonnym w kościele parafialnym św. Bartłomieja w Mogile udzielać sakramentów chrztu i małżeństwa. Pozwolenie powyższe ponowił r. 1456 Tomasz Strzempiński, biskup krakowski, a Pius II papież 1460 r. potwierdził je z powodu sporu wszczętego w tej mierze przez Świętosława, plebana pleszowskiego, a załatwienie tego sporu z plebanem pleszowskim polecił Janowi z Pniowa, archidyakonowi krak. Z polecenia tedy Jana z Pniowa, Jan z Dąbrówki, profesor teologii, ponowił dawniejszy wyrok na rzecz klasztoru zapadły r. 1465. W połowie zatem XV w. istniał już tu kościół parafialny. Według reg. pobor. pow. proszowskiego z r. 1581 wś P. , dzierża wiona przez Łyczkę, miała 26 półłanków, 1 chałupnik na czynszu, 8 zagr. bez roli, 2 kom. z byd. , 6 kom. bez byd. , 3 4 roli karcz. , 1 duda Pawiński, Małop. , str. 6. W 1631 r. Paweł Piasecki, bisk. kamieniecki i opat mogilski, zapozwał sądownie księcia Ostrogskiego, dzie dzica dóbr P. , wnuka Janusza księcia Ostrogskiego, kasztelana krak. , a zarazem Bogusła wa Boxę Radoszewskiego, biskupa kijowskie go, Rafała Leszczyńskiego, wwodę bełzkiego, i Mikołaja Firleja z Dąbrowicy, sstę lubel skiego i kasztelana wojnickiego, jako opieku nów rzeczonego księcia, o szkody wyrządzone klasztorowi mogilskiemu na łąkach ostrow skich; szkodę tę podał klasztor na 2000 grzy wien. Wyrok zapadł na zapłacenie 20 stogów siana po 20 zł. i trzech grzywien kary w r. 1640. W r. 1540 dziedzicem P. był Jan Kościelecki, podkomorzy krakowski, ssta brzeski i dobrzyński. Br. G. Pleszów al. Plezów, podmokłe pastwisko 210 mt. wznies. , w płn. wsch. stronie Radwaniec, pow. sokalski, na płn, krawędzi lasu Wysoki Garb. Pleszowce, węg. Pelsoecz, niem. Pleschnitz, al. Pleissnitz, mczko, hr. goemoerskie Węgry. Ma st. węg. kol. północnej, st. poczt. i telegr. , kośc. katol. filialny, ew. parafialny. Obszerne i urodzajne grunta miejskie, kopalnie i kuźnice, lasy, 1595 mk. Składa się z dwóch krzyżujących się ulic. Miasteczko wspominane już w 1242 r. w dyplomie króla Beli IV. W XIV w. otrzymało od króla Karola prawo miecza, a od MaryiTeressy przywilej na jarmarki. Pleszowce, mylnie ob. t. V, 856 zamiast Pleszkowce. Pleszowice, rus. Pleszewyczi, w dokum. z XIV w. Plesewch a w XV Plysziewicze, wś, pow. przemyski, 13 klm. na płd. wsch. od sądu pow. w Przemyślu, 3, 75 klm. na płn. zach. od urz. poczt. w Hussakowie, 8 klm. od st. kol. żel. i urz. tel. w Medyce. Na wschód leżą Nowosiółki, na płd. i zach. Popowice, na płn. zach. Byków. Wś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem małego potoku Siarczyński, Rkp. Ossol. 1829 zwie go Bulanówką, wchodzącego tu z Nowosiółek, a płynącego na płd. zach. do Popowic i wpadającego tamże do Buchty al. Popowic, dopływu Wiara. Zabudowania wiejskie leżą w środku obszaru 230 m. . Na północ od nich wznosi się wzgórze, 281 mt. wys. , na płn. zach. do 275, na zachód do 290, na płd. do 265 mt. Własność większa ks. Adama Lubomirskiego ma roli or. 355, łąk i ogr. 88, pastw, 29, lasu 308 mr. ; własn. mn. roli or. 349, łąk i ogr. 55, pastw. 90, lasu 9 mr. W r. 1880 było 65 dm. a 419 mk. 202 męż, i 217 kob. w gminie, a 4 dm. , 46 mk, na obsz. dwor. ,

Pleszów

Pleszów

Pleszowce

Pleszowice