kowski, Marszewski, Matecki, Miaskowski, Mierzyński, Mieszkowski, Mikora, Mikorski, Mikułowski, Miłkowski, Miniszewski, Morawski, Mostowski, Mukałowski, Mycielski, Nadarzycki, Napruszewski, Naramiński Niemojowski, Ńieniewski, Nieracki, Noskowski, Nowomiejski, Obiezierski, Olbiński, Opaliński, Pabianowski, Pacynowski, Pasięcki, Parczewski, Parzęczewski, Pawłowski, Pępowski, Pieruski, Pierzchliński, Pniewski, Podkocki, Poklękowski, Potworowski, Prusinowski, Pruski, Pruśliński, Przespolewski, Przybysławski, Przyjemski, Przyłuski, Racendowski, Radoliński, Radomicki, Rądoński, Rakowski, Rem bowski, Robaczyński, Rogoziński, Rokosowski, Roszkowski, Rozdrażewski, Rudnicki, Rusniejowski, Rychłowski, Rymarkiewicz, Sadowski, Sapieha, Sczaniecki, Siodlemiński, Siemieński, Sieniuta, Sikorski Skałowski Skarzyński, Skoraczewski, Skoroszewski, Skorzewski, Skrzetuski, Skrzypiński, Sławoszewski, Sliwnicki, Słucki, Słuszka, Smętkowski, Smoleński, Sobocki, Sokolnicki, Sośnicki, Sosnowski, Stadnicki, Stęgoski, Suchorzewski, świniarski, Święcicki, Szczytnicki, Szeliski, Szenic, Szkudlski, Szołdrski, Szołdrzyński, Szwykowski, Szypłowski, Taczanowski, Tarnowski, Tarzecki, Tęczyński, Tokarski, Tomicki, Trąpczyński, Trębiński, Trzaska, Turski, Twardowski, Ulatowski, Unrug, Wężyk, Wielowiejski, Wilczkowski, Wilkowski, Wolicki, Woliński, Wrzesiński, Wszołowski, Wysocki, Wyszkowski, Zabłocki, Żakowski, Zakrzewski, Zaleski, Załuski, Zawadzki, Zbierski, Zbikowski, Zborowski, Żernicki, Zielonacki, Ziemicki, Ziołecki, Złotkowski, Złotnicki i Żychliński. Prócz tych właścicieli posiadali w powiecie arcybiskupi gnieźnieńscy Sowinę i Kajew, kanonicy kaliscy Kuchary, jezuici kaliscy Lubomirz i Taczanów, bożogrobcy miechowscy Rokutów, Grodzisko, Sierszew, Modłowę i Janków Kuczkowski, a klasztor św. Wawrzyńca w Kościelnej Wsi posiadał Krzywosądów. Większej doniosłości wypadki dziejowe na obszarze powiatu wiążą się ściśle z historyą całego województwa kaliskiego, a w nowszych czasach z dziejami w. ks. poznań skiego. Między r. 1243 1279 istniała kasztelania w Wilkowyi; r. 1247, przy podziale Wielkopolski, dostał się księciu Bolesławowi kraj od rzeki Prosny ku zachodowi aż do Prze mętu, a ztamtąd aż do Warty. W 1458 r. dostawiły pieszych żołnierzy na wyprawę malborską Pleszew 12, Jarocin i Nowe Miasto po 10, Karmin i Potarzyca po jednym żołnierzu. W 1655 r. sroźyło się powietrze morowe w powiecie; r. 1656 spotykamy Szwedów w Dębnie i okolicy Kalisza, po lewym brzegu Prosny; r. 1659 powtórzyła sie klęska powietrza morowego, r. 1697 spalono 4 t. zw. czarownice w Panience; r. 1703 goszczą Szwedzi w Brzezin, a wylewy Neru znaczne wyrządzają szkody. W 1747 r. miały przechodzić wojska rossyjskie przez Gołuchów. W 1848 r. brał cały powiat udział w wypadkach poznańskich; pociągnięta dnia 26 kwietnia linia demarkacyjna przyznała pow. pleszewski części polskiej w. ks. poznańskiego. E. Cal. Pieszewicze 1. fol, pow. słucki, ma 29 1 3 włók obszaru; należy do ordynacyi nieświeskiej. 2. P. , wś nad rz. Wynią, pow. słuc ki, w 3 okr. polic. kopylskim, gm. pociejkowska, ma 46 osad pełnonadziałowych; miejsco wość nieco falista, bezleśna, grunta wyborne, szczerkowe. A. Jel. Pleszewko al. Ostrów, jezioro pod Jeżewem, pow. świecki. Należało do biskupów kujawskich ob. Majątki biskupie, przez ks. Kujota, str. 58. Pleszkowce al. Pleskowce, wś, pow. tarnopolski; granice wschod. Jankowce, płd. Czernichów, zach. Nesterowce, płn. Horodyszcze. Obszar dwor. 451 mr. , włość. 811 mr. W 1870 r. 403 mk. , 1880 r. w gm. 453, na obsz. dwor. 8. Rz. katol. 9, par. Założce; gr. katol. 333, par. Czernichów, sąd pow. Tarnopol, urz. poczt. , st. kol. żel. KarolaLudwika i st. tel. Hłuboczek Wielki. Należy wraz z Czernichowem i Horodyszczem do Modesty Czosnowskiej. Pleszkuny, wś włośc. , pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Wolkołata, okr. wiejski Kuryłowicze, o 12 w. od gminy a 67 w. od Wilejki, ma 6 dm. , 59 mk. katol, 28 dusz rewiz. ; należy dob. dóbr skarbowych Zawlicze. Był tu wiatrak. Plesznica, ob. Pleszyniec. Pleszniszcze al. Pleśniszcze, także Pleszyn, przysiołek gm. Sergie, w pow. wyżnickim. Fleszów, z przys. Kujawami, wś, pow. krakowski, przy gościńcu z Krakowa przez Cło na Nowe Brzesko do Koszyc, 11 klm. na wschód od Krakowa, na lew. brz. Wisły, graniczy od zach. z Mogiłą, od płn. z Lu boczą, od wsch. z Branicami, od płd. z Brzegami ostatnia wieś w pow. wielickim. Połudn. granicę wsi, a zarazem pow. krakowskiego, tworzy Wisła. Wieś sama legła po płd. stronie gościńca. Na płd. od wsi rozpościerają się obszerne łąki moczarowate, Obrytki, poczynające się na obszarze Mogiły a kończące w Branicach. Od nich na płd. legły dalsze zabudowania wiejskie, a nad samą Wisłą przysiołek Kujawy. Wznies. wsi koło kościoła 217 mt, , płn. granica 225 mt. , płd. kraniec Obrytek 199 mt. npm. Na obszarze Kujaw i południowej części wsi leżą Kępa Kujawska, Kopaniny, Koło, nazwy poszczególnych grup domów włościańskich. Obszar dworski obejmuje roli orn. 425, łąk i ogr. 101, pastw. 14, lasu 198 mr. austr. ; obszar zaś włościański roli or. 729, łąk

Pleszewicze

Pleszewko

Pleszkowce a

Pleszkuny

Plesznica