Piwesa, rzeczka w pow. poniewieskim, prawy dopływ Muszy al. Muchy. Bierze początek na płn. od wsi kośc. Aloizów, przy wsi Ejnary, w pobliżu granicy pow. nowoaleksandrowskiego. Początkowo ma kierunek płd. zach. , mija Aloizów, przepływa w pobliżu Sołomieści, poczem stopniowo zmienia kierunek na północny i przyjąwszy od praw. brzegu rzkę Oryą wpada do Muszy o 2 w. poniżej ujścia Ławeny przy okolicy Popiwesa. Niektórzy uważają P. za prawy dopływ Ławeny. Nad P. leżą jeszcze mko i fol. Antoszew, wsie Maluny i Ogińce i fol. Stumbryszki. Piwiczno, jezioro, ob. Kartuzy III, 884. Piwiszki, wś, pow. trocki, przy dr. żel. warsz. petersb. , między st. Jewie i Żośle. Piwki 1. fol. i wś, pow. radzymiński, gm. Strachówka, par. Pniewnik, odl. 35 w. od Ra dzymina, ma 121 mk. W 1827 r. było 10 dm. , 71 mk W 1873 r. fol. P. rozl. mr. 344; gr. or. i ogr. mr. 227, łąk mr. 18, past. mr. 38, lasu mr. 53, nieuż. mr. 9; bud. mur. 1, z drze wa 9; las nieurządzony. Fol. ten w r. 1869 oddzielony został od dóbr Radoszyna. 2. P. , wś i fol. , pow. sochaczewski, gm. Błonie, ma 11 mk. , 419 mr. ziemi dwor. 3. P. , fol i wś, pow. kutnowski, gm. Kutno, par. Łąkoszyn, 57 mk, 251 mr. ziemi dwor. , 18 mr. włośc. Fol. należy do dóbr Leszczynek. W 1827 r. było 6 dm. , 67 mk. Na początku XVI w. była to wś opustoszała. Łany kmiece gdy były I osiadłe dawały dziesięcinę kanonii i prebendzie łęczyckiej, zaś łany folwarczne plebanowi w Łąkoszynie. 4. P. , osada leśna do dóbr krośniewickich należąca, pow. kutnowski, gm. Błonie, par. Krośniewice, 5 mk. , ogrodu mr. 15, lasu mr. 358. 5. P. , wś pow. kutnowski, par. Bedlno. Według Lib. Ben. Łaskiego II, 493 była to wś jak i większa część okolicz nych osiedlona przez drobną szlachtę. Dawała dziesięcinę plebanowi w Bedlnie. Obecnie nie istnieje. 6. P. , pow. ostrowski, ob. Brulino P. Br. Ch. Piwlanok, wzgórze ze szczytem 290 mt. wys. , w zach. stronie Bratkowic, na granicy Rodatycz, pow. gródecki. Piwne, uroczysko we wsi Krymki, pow. zwinogródzki. Piwne, lesista gora ze szczytem 716 mt. wys. , pod 49 1 20 płn. szer. a 41 25 20 wsch. dlg. na granicy Cerkownej i Cissowa, pow. doliński. Piwnice 1. niem. Piwnitz, wś, pow. brodnicki, st. p. i kol. Książki, tamże par. ew. , par, kat. Nieżywięc. Ma 4835, 92 mr. obszaru. W 1868 r. 254 bud. , 141 dm. , 899 mk, 319 kat. , 580 ew. ; kościół fil. w Osieczku. 2. P. , niem. Saengerau, dok. Pivenz, Piffnitz, dobra ryc, pow. toruński, st. p. i par. ew. Toruń, 9, 5 klm. odl. , st. tel. i kol. Ostaszewo 5, 5 klm. odl, par. kat. Świerczynki. W 1868 r. 23 bud. , 11 dm. , 138 kat, 16 ew. Razem z karczmą Waldmeister obejmują te dobra 419, 09 ha roli or. i ogr. , 16, 34 łąk, 314, 81 lasu, 8, 94 nieuż. , 8, 57 wody, w ogóle 767, 75 ha; czysty doch. z grun. 8310 mrk; hodowla skopów rasy Rambouillet. Na polu tutejszem znaleziono ozdobną popielnicę w zbiorach toruńskiego CopernicusVerein; ob. Objaśn. do mapy archeol. Prus zach. przez Ossowskiego, str. 67. P. należały za. czasów krzyżackich do komturstwa toruńskiego; dwór czynszował 4 grzyw. ob. Gesch. d. Kr. Culm, T. Schultz, II, 114. Przez pewien czas liczyły się P. do komturstwa bierzgłowskiego. W 1440 r. . miała tu posiadłość rodzina toruńska Rewsob ob. Kętrz. O ludn. pol, str. 172. W 1536 r. napotykamy tu braci Andrzeja i Jakuba Dorpowskich tamże, str. 138. W wizyt. Strzesza czytamy, że tutejsze dobra szlach. dzieliły się na 3 części zaś w 1667 r. na 2 jedna Tomasza Piwnickiego, z której proboszcz pobiera 2 kor. żyta i tyleż owsa i druga wdowy po Michale, której taż właśnie co była ustąpiła synowi viro militari et bono civi; z tej części pobiera pleban 1 kor. żyta i tyleż owsa str. 137b. W 1520 r. nadaje Zygmunt I m. Toruniowi czynsz z fol. tutejszego ob. Woelky Urk B. d. Bist. Culm, II, str. 683. Ks. Fr. Piwnice L niem. Piwnitz Gross, wś na pol. prus. Mazurach, pow. szczycieński, st, p. Opalenico. P. założył Kasper v. Anlock młod szy, starosta niborski, na 40 włókach, za cza sów ks. Olbrachta, lokacyą zatwierdzono w r. 1571. Wr. 1600 mieszkali tu sami Polacy. 2. P. Małe al. Rokitka, niem, P. Klein, wś, tamże, st. p. i tel. Wielbark. Ad. N. Piwniczna, miasteczko, zwane dawniej Piwniczna Szyja, Pywnyczna Schya, a ztąd po niemiecku Kellerhals, pow. nowosądecki, nad pot, Czercze, posiada kościół murowany z plebanią, magistrat, szkołę i kilka murowanych domów w rynku, zresztą same drewniane zabudowania rozrzucone w górskiej kotlinie, u ujścia potoku Czercze z lew. brzegu do Popradu. Gmina miejska obejmuje także wś Głęboką, położoną od niego na płn. , Hanuczów na płd. i wólkę Podolik. Posiada par. rz. kat. , szkołę ludową 1klas. o 2ch nauczycielach, urząd poczt. i stacyą kolei państwowej tarnowskoleluchowskiej na przestrzeni Nowy SączOrlo 26 klm. od N. Sącza a 38 klm. od Orlo. Kotlinę, rozciągającą się na samej granicy węgierskiej, mającą w największem zagłębieniu na praw. brzegu Popradu 369 mt. wznies. , otaczają lesiste góry, od wsch. Parchowatka 1005 mt. i Pisana Hala 1044 mt. ku płn. a Kiczera Wielka 810 mt. ku płd. , od zach. Wielki Rogacz 1182 mt. , Niemkowa 1026 mt. , Radowa 1265 mt. i Skałka 1082 mt. bezwzglę

Piwesa

Piwesa

Piwiczno

Piwiszki

Piwki

Piwlanok

Piwne

Piwnice

Piwniczna