ganowskich, poniżej Drybusa Głęboką strugę, pod Gągolinem Tucznę. Z lew. brzsgu poniżej Korytowa Okrzeszę. Od źródła do ujścia tej ostatniej, a nawet niekiedy cała nazywa na jest także Radziejówką. Duo błotniste, ko ryto wąskie, bieg leniwy niezmiernie. 2. P. , rz. w pow. sieradzkim, początek na wschód mta Szadku pod Wilamowem, płynie ku płn. pod Rzepiszowem, Łobodzicami, Zygrami, Pudłowem i na płd. Bałdrzychowa wpada z lew. brzegu do Neru. Długa około 20 w. 3. P. , także Plisia, Pilsia m. hydr. , rzka, ma począ tek w pow. piotrkowskim pod Drużbicami, płynie w kierunku zach. płd. przez Grabostów, Łobudzice, Sromotkę, Zbyszek, Lubiec, gdzie stanowi granicę z pow. łaskim, wreszcie w tyra ostatnim pod Szczercowską wsią, na zach. Szczercowa a naprost Dzbanków, wpada z praw. brzegu do Widawki. Długa 21 w. Pod Lubcem przyjmuje z lew. brzegu strugę od Kluk. 4. P. al Pichna, także Brzeźnica, Star. Polska, I, 226, Sklęczka akt z 1564 r. , tamże, I, 227, poczyna się w pow. często chowskim pod Dylowem, zmierzając ku wsch. wchodzi zaraz w pow. noworadomski, płynie pod Pajęcznem, Siedlcem, Wistką, Strzelcami, ztąd skręca ku płd, pod Dupice i Brzeźnicę i za Starą Brzeźnicą wpada z praw. brzegu do Warty poniżej Prusicka. Długa 21 w. 5. P. , rzeczka w pow. wieluńskim. Ob. Ochla. 6. P. al. Bachorka, rzeczka, bierze początek na ob szarze wsi Dzierzno, w pow. brodnickim, na samej granicy królestwa polskiego, płynie od wsi Rokitnicy na przestrzeni 17 w. granicą między Prusami a pow. rypińskim w króle stwie. Wpada do Rypienicy z praw. brzegu pod Łapinożem. Długa około 10 w. por. Encykl. Orgel. , t. XXIV, 30, i Słow. Geogr. art. Dzierzno. 7. P. al. Pissa, rzeczka, wy pływa z jez. Księte, przy Świedziebni i Gałkowie, w pow. rypińskim, wchodzi do Prus i wpada do Branicy, dopływu Drwęcy z lewej strony. J. Bliz. Pisia, rzeka w pow. proskurowskim, bierze początek koło Felsztyna, powyżej wsi Naftułówki, mija Matwijkowce, w końcu odgranicza pow. proskurowski od kamienieckiego i pod N. Porzeczem wpada od prawego brzegu do Trościańca. Pisiczyna, lesiste wzgórze, 375 mt. wysok znak triang. , w płd. zach. stronie Wiszenki, w pow. gródeckim. Pisiuta 1. wś nad Uszą, pow. ihumeński, młyn amerykański. 2. P. , karczma poleska, pow. ihumeński, w okolicy dóbr Kalużyce, przy lichej drożynie po nad rz. Uszą, w 3 okr. pol. berezyńskim, gm. bieliczańska. Piskaławszczyzna, dwór w Osobowiczach, pow. piński, w 3 okr. pol. płotnickim, gm. Lemieszewicze; był niegdyś własnością bazylianek pińskich. Piskarki, niem. Piskarken, dobra ryc. , pow. świecki, st. p. , tel. i kol. Laskowice, 4 klm. odl. par. kat. Jeżewo, ew. Świecie. W 1868 r. 11 bud. , 5 dm. , 76 mk. kat. , 33 ew. , 294, 1 ba rolior. i ogr. , 18, 92 łąk, 19, 47 past. , 7, 35 nieuż. , 2, 88 wody, razem 342, 72 ha. Właściciel Gor don na Laskowicach. Wizyt. Rozdrażewskiego. z r. 1583 donosi, że mesznego dwór płacić miał 1 grzywnę, włościanie coloni 1 2 korca żyta i tyleż owsa. P. należały już wtedy do parafii jeżewskiej str. 71. Według taryfy na symplę z r. 1717 płaciły P. 20 gr. ob. Cod. Belnensis, str. 87. Kś. Fr. Piskawa, rzka, wypływa z Karpat wscho dnich, w pow. dolińskim, płynie na płn. wsch. dziką górską doliną i wpada z lew. brzegu do Łomnicy. Przyjmuje z praw. brzegu Ruską, Haniniec i Kotelce, a Heczę i Mszanę z lew. brzegu. Bieg jej wynosi 20 klm. Ob. Lolin i Niagryn V, 364. . Z. B. Piski, wś szlach. i włośc, pow. ostrołęcki, gm. i par. Piski, odl. 29 w. od Ostrołęki, po siada kościół par. murowany, szkołę początko wą ogólną, urząd gminny. Mieszka tu prze ważnie drobna szlachta. Wieś tę wspominają dokumenta z 1403 r. jako gniazdo Piskowskich Gloger Ziemia Łomżyńska. Kościół paraf. istnieje podobno od 1606 r. , obecny murowa ny wzniósł w 1791 r. Adam Jabłoński, dzie dzic Księżopola. W 1827 r. było 7 dm. , 79 mk. P. par. , dek. ostrołęcki dawniej mław ski, 1866 dusz. P. gmina należy do s. gm. okr. III w Czerwinie, gdzie jest i st. poczt. , ma 2650 mk. , rozl. 5884 mr. W skład gminy wchodzą wsie szlacheckie ChoromanyWitni ce, Dąbek Milen, Dobki Stare, FilochyMilen, GoskiWitnice, GumkiMilen, LidyMans, MieczkiPoziemaki, MilewoWielkie, Tyszki Cęgaczki, T. Gostery, T. Nadbory, T. Piotro wo, T. Pomian, WiśniewoWielkie, Wólka, Załuski, ŻmijewoMans i ŹochyMilen, jedna wś z ludnością mieszaną Piski i wś czysto włościańska Sokołowo. Br. Ch. Piski 1. pow. żytomierski, ob. Pieski. Należy do par. Cudnów i jest własnością Słowackiego, brata Juliusza. 2. P. , wś wchodząca niegdyś w skład sstwa korsuńskiego ob. Korsuń, V, 43. Piski, urzęd. Pieski al. Pieski Wielkie, wś cerkiewna przy ujściu rzeki Artopołota do Suły, pow. łochwicki gub. połtawskiej, na na wsch. od Łochwicy. Należały niegdyś do dóbr zadnieprskich ks. Jeremiego Wiszniowieckiego i podług inwentarza tychże dóbr posiadały 349 gospodarzy i 6 kół młyńskich; ob. Stecki Wołyń, II 231 oraz Kroniki Wieliczki, t. I, 363 i Grabianki 269. Piskiemy, niem. Pieskeim, dobra, pow. iław

Pisia

Pisia

Pisiczyna

Pisiuta

Piskaławszczyzna

Piskarki

Piskawa

Piski

Piskiemy