53 katol. , 1272 prawosł. , 15 żydów. Parafia prawosł. na miejscu. Cerkiew murowana p. w. św. Prascewii, wzniesiona w 1850 r. przez Tomasza Strzemińskiego, gen. wojsk pols. , po spaleniu się dawniejszej drewnianej, uposażona jest 90 dz. ziemi Włościanie pracowici, zamożni, dawniej odznaczali się wiernością i przywiązaniem do swych panów. Oprócz rolnictwa zajmują się także pszczelnictwem i rybołóstwem. Z ryb w Rusawie poławiają się jesiotry, węgorze, szczupaki, liny, karpie i inne. P. założoną została w XVII w. przez ks. Lubomirskich na miejscu futoru Chreptuły, od którego wziął swoją nazwę jar Chreptułowski. Z kolei mieniając właścicieli przechodziła w ręce Sobańskich, Jaroszyńskich; w 1840 r. drogą sprzedaży dostała się do Strzemińskich, a następnie jako wiano przeszła w posiadanie dra Henryka Dowiakowskiego. Na Hrybeckich futorach, jak mówi podanie, przemieszkiwał przez długi czas Szpak, rozbójnik znany na Ukrainie i Podolu. Na polach wznoszą się dwie dość znaczne mogiły, z których jedną rozkopano w r. 1878 i znaleziono monety złote i srebrne, przeważnie z czasów Zygmunta III. 5. P. , część mka Jarmolińce, pow. proskurowski, własność niegdyś Pisarzewskich. 6. P. , wś u źródeł rzki Kamionki, pow. radomyski, na samej granicy pow. owruckiego, o 5 w. od Skuratowa par. prawosł. , ma 235 mk. płci ob. i łącznie ze wsią Władówką 2512 dz. ziemi. Obie te wsie należały w 1863 roku do Piusa Łęczyckiego. 7. P. , wś nad rz. Białką Wielką, dopł. Słuczy, pow. starokonstantynowski, par. kat. St. Konstantynów, od którego położona jest na płn. wsch. , ma 48 dm. i cerkiew drewnianą; własność Pruszyńskich. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1 291. 8. P. , wś w pobliżu Buźka, pow. starokonstantynowski, par. Kupiel, na zach. od Krasiłowa, ma 62 dm. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1 291. 9. P. , wś, pow. starokonstantynowski, par. Wołoczyska, ma 70 dm. 10. P. , wś nad Winniczką, dopł. Bohu, pow. Winnicki, gm. Hawryszówka, par. Winnica, w pobliżu drogi poczt. z Winnicy do Bracławia, o 15 w. od Winnicy, ma 150 os. , 578 mk. , 671 dz. ziemi włośc. , 568 dz. dwor. ; cerkiew p. w. N. M. P. , wzniesiona w 1770 r. , uposażona 63 dz. ziemi, ma wraz z przysioł. Szczytki 1503 parafian. Grunta płaskie, po większej części stepowe. Własność Męcinskich. 11. P. Hulowiecka, wś nad rz. Postołową, dopł. Bohu, pow. winnicki, gm. i st. poczt. Kalinówka o 9 w. , par. Janów, o 35 w. od Winnicy, ma 60 os. , 580 mk. , 555 dz. ziemi włośc, 1119 dz. dwor. Cerkiew p. w. N. M. F. , wzniesiona w 1777 r. , na 882 parafian. Gorzelnia parowa z aparatem Pistoryusza, założona w 1865 r. , przerabia do 7000 pudów. Własność niegdyś Chołoniewskich, dziś Borejków; należy do dóbr Hulowce. Ok Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 2 507, 12. P. , dawniej Duczyna, wś nad ruczajom t. n. , pow. zwinogrodzki, o 4 w. od mka Bojarki, okr. pol. i par. kat. Łysianka, ma 718 mk. ; cerkiew Pokrowska drewniana, niewiadomej fundacyi, z gruntu odnowiona w 1852 r. Do par. należy wś Czosnówka. P. należy do klucza olcho wieckiego al. bużańskiego hr. Potockich. Miejscowość górzysta. 13. P. , wś nad bezimien nym dopływem Irszycy, pow. żytomierski, posiada hutę szklaną. Grunta składają się z gnejsu. Dr. M. T. . D. J. Krz. Pisarzówka, fol. do Gosprzydowy, pow. brzeski, na praw. brzegu Uszwicy, przy gościńcu z Lignicy do Zakliczyna, zajmuje południowy kraniec wsi. Od płd. otacza go duży las, pokrywający wzgórza, od wsch. zaś las Brzezina, który oddziela P. od Tymowy. Mac. Pischcz niem. , ob. Pyszcz, pow. raciborski. Piściec, mylnie Piszcz i Pyszcz, dok. Pyscze, wś, pow. mogilnicki, między Rogowem i Trzemesznem, o 12 klm. , par. w Gościeszynie, dawniej w Strzyżewic, poczta w Gościeszynie, st. dr. żel. o 13 klm. w Gnieźnie. Istniała już przed r. 1523 i była własnością częściową klarysek gnieźnieńskich aż do zniesienia klasztoru. W r. 1618 były tam 2 młyny, z których jeden zwał się Płocicznym i który należał do probostwa św. Jana w Gnieźnie. Przy schyłku zeszłego wieku istniało tam leśnictwo tejże nazwy. Około 1831 r. było w P. 4 dm. , 31 mk. ; obecnie 1 dm. , 9 mk. Osada ta zowie się teraz Piszczem i wchodzi w skład okręgu wiejskiego Ochodza Królewska. Z P. miał pisać się w r. 1370 Jędrzej, ojciec Michała z Czacza Kod. Wielkop. , 1627. E. Cal. Piseczna, wzgórze 237 mt. wysok. znak triang. , w płn. lesistej części Pieczychwostów, w pow. żółkiewskim. Pisek. al. Pysz, niem. Pisch, rzeka na Mazurach, wypływa z jez. Warszowskiego, płynie w płd. wsch. kierunku, ocierając się o miasto Jańsbork, do granicy, przestępuje ją w pobliżu komory Wincenty i wpada do Narwy. Pisia 1. Piża, Gągolina al. Eadziejówka, rzka, poczyna się w pow. błońskim pod wsią Gnojna, na wsch. Mszczonowa, płynie w kierunku zach. płn, przez Radziejowice, Korytów, Wiskitki, od Duninopola płynąc kawałkiem przez pow. sochaczewski skręca ku wsch. i wraca w pow. błoński pod Drybus i Gągolin, ztąd przybiera kierunek płn. zach. , znowu wchodzi w pow. sochaczewski, płynie pod Szymanowem, Jeżówką, Rokotowem i pod Boryszewkiem, na płd. zach. Sochaczewa, wpada z praw. brzegu do Bzury. Długa przeszło 40 wiorst. Przyjmuje z praw. brzegu między Drzewiczem a Drybusem strugę od Bud Bie Piarzówka Pisarzówka Pischcz Piseczna Pisek Pisia