polowy, las nieurządzony. Wś P. os. 13, z gr. mr. 9; wś Kuny os. 62, z gr. mr. 756; wś Kamionka os. 12, z gr. mr. 94; wś Genowefowo os. 39, z gr. mr. 447; wś Leonia os. 18, z gr. mr. 383; wś Józefowo os. 7, z gr. mr. 86; wś Stefania os. 22, z gr. mr. 115. Według Lib. Ben. Łask. I, 268 łany folwarczne i po łowa łanów kmiecych dawały dziesięcinę ple banowi w Rusocicach, druga połowa łanów kmiecych płaciła mu tylko meszne, po korcu owsa i żyta z łanu. Według reg. pobor. pow. konińskiego z 1579 r. wś Piorunowe, własność Grzegorza Rusieckiego, miała 5 1 2 łan. , 1 zagr. bez roli, 1 rzem. Pawiński, Wielkop. I, 236. P. gm. należy do sądu gm. okr. 2 w Paprotni, st poczt. Konin, ma 12, 692 mr. obszaru i 3911 mk. Br. Ch. Piorunówek, wś i fol. nad rz. Plisią, pow. łaski, gm. Wodzierady, par. Małyń. Wś ma 9 dm. , 57 mk. , 59 mr. ziemi włośc; fol. 2 dm. , 12 mk. W 1827 r. było 4 dm. , 47 mk. Pol. P. rozl. mr. 266 gr. or. i ogr. mr. 195, łąk mr. 16, pastw. mr. 6, lasu mr. 40, nieuż. mr. 9; bud. z drzewa 6. Fol. ten w 1878 r. oddzie lony od dóbr Piorunów. Piorunowy Most, po białorusku Piarunowyj Most, zaśc. poleski, pow. ihumeński, w 3 okr. pol. berezyńskim, par. kat. Ihumeń, wła sność szlachty Nieciejewskich, ma 5 1 2 włók; grunta lekkie, piaszczyste. A. Je. Pióry 1. wś, pow. sandomierski, gm. Tursko, par. Połaniec, odl. od Sandomierza 39 w. , ma 7 dm. , 44 mk. , 115 mr. ziemi włośc. W 1827 r. było 4 dm. , 30 mk. 2. P. Pytki, wś, pow. siedlecki, gm. Pióry Wielkie, par. Zbuczyn, ma 10 dm. , 85 mk. , 266 mr. ziemi. W 1827 r. było 7 dm. , 39 mk. 3. P. Wielkie, wś, pow. siedlecki, gm. Pióry Wielkie, par. Zbuczyn ma 26 dm. , 184 mk. , 642 mr. ziemi. W 1827 r. było 23 dm. , 103 mk. Podług reg. pobor. pow. łukowskiego z 1531 r. wś Pióry leżała w par. Zbuczyn. Jakub Pyory miał 1 łan, Andrzej i Piotr posiadali także po łanie. W 1552 r. Mateusz Pioro miał 1 łan, Andrzej, Piotr, Mikołaj, Jakub, Kacper, mają po łanie Pawiński, Małop. , 383, 395. PióryWielkie gm. należy do sądu gm. okr. V w Zbuczynie, st. poczt. Siedlce, urząd gm. we wsi Modrzewiu. Gmina ma 2361 mk. , rozl. 8920 mr. W skład gm. wchodzą IzdebkiBłażeje, LKosny, I. Wąsy, IwanówKijki, I. Przywory. Modrzew, Ostoje, Pióry Pytki, Pióry Wielkie, RadzikówKornica, RadzikówOccki, R. Wielki, Rząrzew i Sobice. Br. Ch. Piórzyszki Peryszki, wś nad jez. Róża, pow. trocki, w 4 okr. pol. , gm. Merecz, okr. wiejski P. , o 12 w. od gminy a 85 w. od Trok, 13 dm. , 105 mk. , w tej liczbie 97 katol. i 8 żydów w 1864 r. 38 dusz rewiz. ; należy do dóbr Rynkowszczyzna Boryczewskich i Andrzejkowiczów. W skład okr. wiejskiego P. wchodzą wsie P. , Lizdy i Wierciałka, razem 48 dusz rewiz. włośc. uwłaszcz. i 26 włośc. skarbowych. Piotrąjtyszki, wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny, odl. od Maryampola 38 w. , ma 7 dm. , 69 mk. W 1827 r. był 1 dm. , 23 mk. Piotrawin, mylnie Piotrowin, u Długosza Pyotrawin, wś i fol. nad Wisłą, pow. nowoaleksandryjski puławski, gm. Kamień, par. Piotrawin. Leży na prawym brzegu Wisły, naprzeciw Solca, pomiędzy Kazimierzem a Józefowem, odl, 37 w, od Puław. Posiada kościół par. murowany, kaplicę, pokłady kamienia, fabrykę serów. W 1827 r. był P. wsią duchowną, miał 50 dm. , 331 mk. , obecnie jest 360 mk. i binduga na Wiśle. Długosz obszernie w dwu miejscach opisuje tę wś Lib. Ben. , II, 511, 512, 561 3 i III, 270. Według legendy, która powstała zapewne w początku XIII w. , pod wpływem wzmagającej się czci dla zamordowanego biskupa i uzdrowień doznawanych przy jego grobie, miał tę wieś sprzedać Stanisławowi ze Szczepanowa, bisk. krakowskiemu, niejaki Piotr miles. Po jego śmierci krewni zaprzeczyli biskupowi prawa własności, co wywołało sprawę sądową, w której biskup, niemający widocznie piśmiennego dokumentu kupna, miał powołać się na świadectwo zmarłego i wskrzesiwszy nieboszczyka uzyskał z ust jego w sądzie w obec króla, przyznanie praw własności. Po śmierci biskupa dobra jego prywatne uległy niewątpliwie konfiskacie i P. stał się wsią książęcą. Odbywał się tu pobór cła, które ks. Henryk sandomirski nadał klasztorowi sieciechowskiemu. Z posunięciem granic pobór ten ustał. Władysław Łokietek nadał ją biskupom krakowskim przywilejem, którego oryginał za Długosza znajdował się w skarbcu katedry. Zdawna już istniał we wsi kościół parafialny drewniany, pod w. św. Tomasza. Kościół ten obchodził pamiątkę męczeństwa św. Stanisława i przeniesienia jego zwłok odpustami, które w XV w. ściągały tłumy pielgrzymów. Zbigniew Oleśnicki czcząc w swym poprzedniku nietylko świętego ale i przedstawiciela pokrewnych dążeń kościelnopolitycznych, wzniósł w P. nowy, murowany, sklepiony kościół, pod wez. św. Tomasza i Stanisława w 1441 r. W XV w. P. byt ludną dość i zamożną wsią. Liczono tu 30 łanów kmiecych, płacących dziesięcinę plebanowi miejscowemu, wartości do 30 grzywien. Pleban miał 5 łanów kmicych, 3 karczmy, dające po 3 fertony czynszu, 2 ogrod, bez roli, folwark swój i dwór z ogrodem. Kmiecie plebana dawali mu po 12 grzywien rocznie. Biskupi mieli swój folwark, ogrodziarza i trzy karczmy. Verdum, w swej Piorunówek Piorunówek Piorunowy Most Pióry Piórzyszki Piotrąjtyszki Piotrawin