go pośrednika pomiędzy sobą a królem polskim, wybierani zaś z pomiędzy jej własnego grona landraci, mający przedewszystkiem interesa szlachty na celu, uzyskali prawo zwoływania sejmików, których postanowienia tylko dla czczej formy podawano królom polskim do potwierdzenia. Ż tego to czasu datuje podłużny pas ziemi pomiędzy miastem P. i dawnem łożyskiem Wenty, w pobliżu zamczyska. a nazywany dotąd das Siebenherrenfeld, o którego posiadanie, jak głosi odwieczna tradycya miejscowa, walczyło niegdyś ze sobą aż siedmiu panów piltyńskich. Dzika bowiem niesforność i nieokiełzana burzliwość była charakterystycznem znamieniem zarówno szlacheckiej społeczności z nad Wisły i Warty, jak rycerstwa z nad Wenty i Abawy. Kwitła tu i dotąd kwitnąć nieprzestaje niepomiarkowana gościnność, której ujemną stroną było niegdyś zbytnie rozmiłowanie się w rozkoszach jadła i napoju. Rezydencye szlachty piltyńskiej stały dla wszystkich otworem jak gospody; wszędzie rozlegał się gwar wesołych biesiad. Nie było najzwyczaj niejszego bankietu bez obfitych libacyj. Podczas uczt, gdy wino podnosiło ogólną temperaturę biesiadników, bardzo często przychodziło do kłótni i bójki. Spory i procesy załatwiano chętniej z szablą w ręku niż przez adwokatów. Pojedynkomania grasowała w całym kraju; ale słynęły z niej szczególniej niektóre miejscowości, do których przedewszystkiem P. należał, o czem świadczy charakterystyczne przysłowie. Ze zaś nikt nie wykonywał jurysdykcyi na tradycyjnym kawale ziemi piltyńskiej, zwanym das Siebenherrenfeld, służył on z dawien dawna za schronienie dla wszystkich pojedynkujących się. W 1767 r. kupił tę przestrzeń ziemi od ówczesnego miejscowego pastora Kuehne za 2011 złotych kurlandzkich dziedzic rozległych dóbr poMaydellowskich Dondang, ks. Sacken, jak to czytamy w oficyalnej relacyi rady miejskiej piltyńskiej z 1799 r. W ciągu XVIII w. panowała w P. większa jeszcze niż w Rzplitej anarchia. Nie wcielając się stanowczo do organizmu Rzplitej, weszli jako osobne państewko w skład rossyjskiego cesarstwa, z pewnemi przywilejami. Piltyński powiat, czyli tak zwana ziemia piltyńska, równocześnie z Kurlandyą w 1796 r. poddaje się dobrowolnie berłu rossyjskiemu, do 1817 r. posiada zarząd osobny i swoje prawa wyłączne, a od 1817 r. , w którym konstytucyą piltyńską ostatecznie zniesiono, wchodzi w skład gub. kurlandzkiej, tworząc w niej trzy powiaty grobiński, hazenpocki i znaczną część windawskiego. Po bliższe szczegóły odsyłamy czytelnika do studyum naszego Piltyń i archiwum piltyńskie, a zwłaszcza do załączonej przy niem szczegółowej mapy ziemi piltyńskiej z zachowaniem nomenklatury polskiej u Kymmla w Rydze. Po rów. też Bibliotekę Warszawską z 1884 r. za luty. Par. P. obejmuje ważniejsze wsie Piltyń starostwo z folw, Sukkau, Edwalen, Sirgen Schlehk, Tergeln, Ugalen, Pussen, Pussenecken Pepen. Parafia PiltensHasenpot obejmuje wa żniejsze wsie Dubenalken, Zirau, Dsehrwen, Kikkurn, Wallatten i in. G. Manteuffel. Piltzen niem. ab. Pilcyny. Pilucze, wś włośc. nad rzką Głęboczką, pow. trocki, w 2 okr. pol. o 32 w. od Trok, ma 12 dm. , 149 mk. , w tej liczbie 145 kat. , 4 żyd. Piluczenki, zaśc, pow. dzisieński, w 3 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Przebródź, o 17 w. od gminy, 4 dusze rewiz. Piluczki, grupa domów w Steniatynie, pow. sokalski. Pilukiszki, wś, pow. władysławowski, gm. Zyple, par. Szaki. Odl. od Władysławowa 27 w. , ma 4 dm, 57 mk. W 1827 r. było 4 dm. , 44 mk. ob. Giełgudyszki Dolne. Pilumele, wś, pow. wileński, w 6 okr. pol. , gm. Mickuny, o 10 w. od Wilna, 4 dm. , 43 mk. katol. Pilumiszki, wś, pow. wileński, w 6 okr. pol, gm. Mickuny, o 11 w, od Wilna, 5 dm. , 53 mk. katol. Piluńce 1. wś włośc, pow. lidzki, w 4 okr. pol. , gm. Raduń, okr. wiejski Możejki, o 10 w. od gm. , 43 w. od Lidy a 31 w. od Wasiliszek, ma 11 dm. , 74 mk. katol. 56 dusz rewiz. ; należy do dóbr skarb. Ejszyszki. 2. P, . wś włośc, pow. trocki, w 2 okr. pol. , gm. Sumiliszki, okr. wiej ski i dobra skarbowe Kietowiszki, o 8 w. od gminy, 72 dusz rewiz. J. Krz. Piluny, wś, pow. wyłkowyski, gm. Pojeziory, par. Szumsk. Odl. od Wyłkowyszek 18 w. , ma 28 dm. , 166 mk. W 1827 r. należała do par. Wołkowyszki, miała 19 dm. , 141 mk. Piluny, wś, pow. rosieński, ob. Kielmy. Pilup litew. piliszamek, Uperzeka, grodzisko, o milę od outy, na górze nad Niemnem, w pow. trockim. Pilwa, rzka w pow. maryampolskim, powstaje z kilku strumieni, zlewających się przy linii drogi żel. z Ejtkun do Kowna, od półn. strony pod Skirkiszkami, poczem przechodzi na połud. stronę tejże drogi, płynie w kierunku połud. zach. i pod Pilwiszkami wpada z praw. brzegu do Szeszupy. Długa przeszło 30 w. Pod Trakiszkami przyjmuje z lew, brzegu Powabelksnę. Pilwa, niem. Pillwen 1. dobra, pow. iławkowski, 5 klm. na półn. zach. od st. pocz. , tel. i kol żel. Bartoszyc Obszaru 547 ha. 2. P. , dobra z folw. Ripplauken, na prus. Mazurach, pow. węgoborski tuż nad jeziorem Mamry, 3 klm. od st. poczt, Rozengart. Obszaru 441 ha. Jan v. Beenhausen, komt. brandenburski, nadaje Fryderykowi Parcz 60 włók nad jeziorem Pilwa, na prawie chełm. , z obowiązkiem jednej Piltzen Piltzen Pilucze Piluczenki Piluczki Pilukiszki Pilumele Pilumiszki Piluńce Piluny Pilup Pilwa