materyałów ze starożytnej wieży baszty, nad stromym brzegiem Pilicy wzniesionej. Na wieży tej poprzedni właściciel Moszyński urządził ozdobny belweder, z którego widok sięgał na pięć mil dokoła. Prócz kościoła zbu dowała tu księżna pałacyk i założyła park por. L. Grabowski, Brzegi Pilicy, Tyg. Illustr. z 1870 r. , t. V. Br. Ch. Pilica, w 1253 r. Pilcz, 1260 r. Pilez, niem. Pilz, wś, pow. ząbkowicki, nad Nissą, w nizi nie nadrzecznej. Do 1810 r. stanowiła wła sność klasztoru kamienieckiego. W 1842 r. 72 dm. , 427 mk. katol. Par. katol. Franken berg Przyłęg, szkoła katolicka w miejscu. W 1210 r. Wawrzyniec, biskup wrocławski, przekazuje dziesięciny z P. klasztorowi ka mienieckiemu, dla kaplicy w Warcie. W 1253 r. Jan z Ziębic nabył 3 łany w P. ; w 1256 r. otrzymuje sołtys Dalek tę wś do osadzenia na prawic niemieckiem. W 1260 r. jest ona włassnością klasztoru kamienieckiego; posiadłość tę potwierdzają papież Urban IV w 1262 r. i biskup Henryk 1316 r. ; w 1283 r. Henryk, ks. szląski, poświadcza, że wójt przyłęcki sprzedał dziedzictwo swoje w P. wspomniane mu klasztorowi. W 1294 r. sprzedaje ks. Bo lesław karczmę pilicką; karczma ta i sołectwo miejscowe uzyskały r. 1337 różne przywileje książęce. W 1340 r. uwolniono wś od pew nych podatków z powodu ciągłych wojen i in nych klęsk; około tego czasu wylew Nisy zniszczył wieś do szczętu, w skutek czego ks. Mikołaj zwalnia ją na pewien czas od wszel kich ciężarów. W XIV w. stawiano tu most na Nisie; 1392 r. , podczas sporów o dziesięci ny z Grochowic i Pawłowic, zawyrokowano, że te wsie nie należą ani do juryzdykcyi ani do okręgu pilickiego. W 1403 r. toczyły się w P. spory o roczną daninę trzech kur, tu dzież inne między klasztorem kamienieckim a jakiemiś Streit ami; r. 1461 nabył tu młyn na Nisie wspomniany klasztor. E, Gd, Pilich, wś i os. nad jez. Skulskiem, pow. słupecki, gm. Skulska Wieś, par. Skulsk, odl. od Słupcy 40 w. Składa się z trzech części część lsza ma 20 dm. , 128 mk. ; 2ga 5 dm. , 50 mk. ; 3cia 10 dm. , 63 mk. ; os. 1 dm, 5 mk. Pilichów, al. Pilichowo, w dok. Pilichowicze, wś, pow. nieszawski, gm. Osięciny, par. Byczyna, odl. 21 w. od Nieszawy Wagańca, a 26 w. od Włocławka, ma 138 mk. W 1827 r. należała do par. Witowo, miała 6 dm. , 80 mk. W 1884 r. fol. P. rozl. 680 mr. gr. or. i ogr. 450 mr. , łąk 108 mr. , pastw. 97 mr. , nieuż. 25 mr. ; budowli mur. 11, z drzewa 1. Wś P. os. 16, z gr. 25 mr. Podług reg. pobor. pow. radziejowskiego z r. 1557 1566 wś Pilchowicze, w par. Biczina, własność Jadwigi z Kościelca, miała łan. 13 Pawiński, Wielkop. , Br. CK II, 28. Pilichowice, w dok. z XVI w. Pilchowicze major i minor, wś i fol. , pow. opoczyński, gm. Topolice, par. Żarnów, odl. od Opoczna 18 w. , ma 28 dm. , 314 mk, , kopalnią rudy żelaznej i łomy kamienia. W 1827 r. było 28 dm. , 187 mk. Fol. P. rozl. w 1871 r. 732 mr. gr. or. i ogr. 305 mr. , łąk 47 mr. , lasu 325 mr. . zarośli 20 mr. , wody 1 mr. , nieuż. 30 mr. ; bud. mur. 5, z drzewa 10; las urządzony. Wś P. os. 38, z gr. 320 mr. Podług reg. pobor. pow. opoczyńskiego z r. 1508 wsie P. , Myszliborz, Przylank, należące do Jana, Katarzyny, Mikołaja, płaciły poboru gr. 12. Część P. nale żąca do Jana, Mikołaja Kunraczky płaciła poboru gr. 24. W r. 1577 wś Pilchowice ma jor, par. Żarnów, własność Jakuba Pilchowskiego, miała 1 4 łan. , 1 zagr. z rolą. P. minor, własność Stanisława Białaczowskiego, miała 1 2 łana, 2 zagr. z rolą. Konraczka posiadała 1 2 łanu, 1 zagr. z rolą Pawiński, Małop. , str. 289 i 482. Br. Ch. Pilichowo, wś i fol. , pow. płocki, gm. Łubki, par. Pilichowo, odl. o 32 w. od Płocka, posiada kościół par. drewniany, 18 dm. , 225 mk. Kościół i parafia erekcyi niewiadomej. W 1862 r. odnowiony. Fol. P. rozl. w 1883 r. 830 mr. gr. or. i ogr. 655 mr. , łąk 109 mr. , lasu 29 mr. , nieuż. 37 mr. ; bud. mur. 5, z drzewa 5; płodozmian 8 i 9 polowy. Wś P. os. 45, z gr. 362 mr. P. par. , dek. płocki dawniej wyszogrodzki, 460 dusz. Pilichówko Stare i P. Kolonia, wś, pow. płocki, gm. Łubki, par. Pilichowo, odl. o 34 w. od Płocka. P. Stare ma 3 dm. , 19 mk. , 51 mr. obszaru. P. Kolonia ma 16 dm. , 118 mk. , 244 mr. obszaru. Pilichowo, niem. Pilichowo al. Pillikawen, wś, pow. suski, st. p. Neudoerfchen, par. kat. Iława, ew. Trumiejki, 575, 2 mr. obszaru. W 1868 r. 35 bud. , 23 dm. , 1 mk. katol. , 147 ew. Pilichy, w XVI w. Pilchy, wś i fol. , pow. łęczycki, gm. i par. Grabów fol. w par. Siedlec, odl. od Łęczycy 8 w. ; wś ma 3 dm. , 36 mk. ; fol. 3 dm. , 34 mk. Fol. P. rozl. w 1873 r. 288 mr. gr. or. i ogr. 237 mr. , łąk 21 mr. , lasu 19 mr. , nieuż. 11 mr. ; bud. mur. 7, z drzewa 8; wiatrak. Wś P. os. 10, z gr. 9 mr. Według Lib. Ben. Łask. II, 435 wś Pylchy należała w części do par. Siedlec łany kmiece i ogrodziarze a w części dworki szlacheckie do Słaboszowa. Jednakże kmiecie dawali pleban. w Siedlcu tylko kolędę, zaś dziesięciny z całej wsi szły na rzecz kościoła w Słaboszewie. Ta cała parafia składała się z wielkiej liczby drobnych wsi, zamieszkałych przeważnie przez cząstkową szlachtę Lib. Ben. Łask. , II, 466. Podług reg. pobor. pow. łęczyckiego z r. 1576 we wsi Pilchy, par. Siedlecz, na części Marcina Kossowskiego i Pilica Pilica Pilich Pilichów Pilichowice Pilichowo Pilichówko Pilichy