mentach ogłoszonych w Arch. J. Z. R. , cz. III, t. 2 625; cz. III, t. 3 19, 335; cz. VI, t. 1 126. 2. P. , chutor należący do Makijowskiej Budy, pow. czehryński. 3. P. Nowy, ob. Pikowiec. Dr. M. Pików Wielki, wś, pow. lucyński, przy trakcie z Siebieża do Lucyna. Pików, niem. Pickau, właściwie Byków, wś kościelna, pow. opawski, o 5 klm. na południe od Karniewa, ma 430 mk. i wraz z os. Larischau 108 mk. W 1238 r. Henryk i Tomasz z Chwalenia Lobenstein dają Czysnekowi kawał lasu do wykarczowania i założenia tam wsi, która się zwać ma Bykowem Cod. Dipl. Siles. , VII. E. Cal. Pikowce, węgier. Pikocz, dawniej Pokój wś, hr. spiskie. Ob. Farkaszowce. Pikowe Góry, niem. Pike al. Bueckgebirge, część Karpat węgierskich, od północy i wschodu rzeką Słoną oblana, składa się z szarowaki, porosła gęstym lasem, średnia wysokość 490 metrów. Najw. szczyt Bolwar 946 mt. Pikowiec, w dokum. Pików Nowy, wś nad bezim. dopł. Hnyłopiatu, pow. berdyczowski, o 4 w. od sioła Kumanówki a 8 w. od mka Machnówki, ma 468 mk. prawosł. , 422 katol. i 35 żydów; 2605 dzies. ziemi. Cerkiew drewniana, p. w. św. Mikołaja, wzniesiona w 1857 r. na miejsce dawnej, uposażona jest 46 dzies. ziemi. Do par. praw. należy wś Rubanka. Przez zachodnią część wsi P. , nazwaną Pustochą, przechodzi droga pocztowa z Machnówki do mta Lipowiec. P. założony został na gruntach Machnówki w XVI w. przez mieszkańców mka Pikowa w pow. Winnickim. Obecnie należy do 11 właścicieli, z których większe części posiadają Karniccy, Witkowscy, Dąbrowscy i Kilanowski. W ogóle wszyscy ci właściciele posiadają 2425 dzies. ziemi; oprócz tego do rządu należy 180 dzies. Ob. Arch. J. Z. R. , cz. VI, t. 1 377, 378. J. Krz. Pikówka, mała rzeczka w gub. podolskiej, prawy dopływ Śniwody, ma źródła na gruntach wsi Serbinówki, w pow. lityńskim, mija wś Kolibabińce i pod mkiem Pikowem uchodzi do Śniwody w pow. Winnickim. X M. O. Pikowska Słobódka, ob. Gorzelnia, Piksla, prawy dopływ Pedeści, prawego dopływu Ewikszty, prawego dopływu Dźwiny. Pikronowo, pow. wejherowski, ob. Kębłowo 1. . Pikstern, jez, w okr. zelburskim w Kuiiandyi, spływa strumieniem Muzze do Dźwiny. Pikstern, po łot. Pikster Mujża, dobra prywatne, w okr. zelburskim, pow. frydrychsztacki, par. zelburska Kurlandya. Do dóbr należy folw. Sappeln. Piktajcie, wś, pow. rossieński, par. szydłowska. Piktakielce, wś włośc, pow. trocki, w 2 okr. pol. , gm. Sumiliszki, okr. wiejski Jagielany, o 13 w. od gminy a 32 w. od Trok, 6 dm. , 46 mk. katol. w 1864 r. 12 dusz rewiz. włośc. skarbowych, 7 jednodworców, 1 żołnierz dymisyonowany; należy do dóbr skarbowych Kietowiszki. Piktaten al. Jon Jauhandt niem. , wś na prus. Litwie, w wsch. części pow. szyłokarczemskiego 4 1 2 klm. od granicy rosyjskiej, nad rzeką Sziesze, st. poczt, , tel. i kol. żel. Jugnaten. Piktujże, fol. dóbr Gruździe, w pow. szawelskim. Pitkukańce, wś nad rz. Peteszą, pow. wileński, w 6 okr. pol. , gm. Rudomino, okr. wiejski Petesza, o 3 w. od gminy a 15 w. od Wilna, 8 dm. , 75 mk. katol. w 1864 r. 49 dusz rewiz. ; należy do dóbr Petesza, Wańkowiczów. Pikturnie, dwór, pow rossieński, par, betygolska, własność Hryszkiewiczów. Piktusza al. Łubianka Wysoka, rzka w pow. oszmiańskim, przepływa przez Kuckuny, Łubiankę i Piktuszę. Piktusza 1. fol. nad rzką Piktuszą, pow. oszmiański, w 1 okr. pol, gm. Graużyszki, okr. wiejski Buniany, o 14 w. od Oszmiany, ma 1 dm. , 33 mk. katol. , młyn wodny; własność Chmielewskich. 2. P. , wś włośc, tamże, o 10 w. od gminy, 4 dusze rewiz. 3. P. , os. karcz. , tamże, 1 dm. , 8 mk. żydów, Pikuciszki 1. wś, pow. wileński, w 1 okr. pol. , gm. Rzesza, okr. wiejski Suderwa, o 12 w. od gminy a 15 w. od Wilna, ma 6 dm. , 33 mk. katol. w 1864 r. 19 dusz rewiz. ; należy do dóbr Izabelin, Kotwiczów. 2. P. , wś, tamże, 5 dm. , 37 mk. katol. w 1864 r. 25 dusz rewiz. . 3. P. , wś włośc, pow. wileń. ski, w 1 okr. pol. , o 10 w. od Wilna, 5 dm, 37 mk. katol. 4. P. , os. karcz. , pow. wileński, w 1 okr. pol. , o 14 w. od Wilna, 1 dm. , 6 mk. żydów. J. Krz. Pikul, zwany także Pikolo, albo Pikuj, na mapie szt. gener. Pekuj al. Huszla, szczyt górski w Karpatach wschodnich, w dziale dukielskoskolskim, na granicy węgierskiej, na płd, krańcu Krywki, wsi pow. turczańskiego, na granicy Hurnego Wyżnego. Nazwa Pikul jest prawdopodobnie pochodzenia rumuńskiego, zaczem przemawia okoliczność, że mieszkańcy wsi Krywki i sąsiednich osad są pochodzenia wołoskiego ob. O wsiach tak zwanych wołoskich na północnym stoku Karpat, p. A. hr. Stadnickiego, Lwów, 1848, str. 6. Huszlą al. Huślą zowie tę górę ludność dawnego obwodu stryjskiego, a W. Pol Listy z podróży naukowych po kraju, w wydaniu zupełnem, Lwów, 1878, t. X, str. 155 pisze z okazyi tej nazwy Prawdziwa to gęśl, bo gra nad całą okolicą, grzebień jej jest od wschodu mocno potrzaskany. Szczyt góry dochodzi 1405 mt. pod 48 49 50 płn. szer. a 40 40 30 ws. dł. od F. ,

Pików

Pików

Pikowe Góry

Pikowiec

Pikówka

Pikowska

Piksla

Pikronowo

Pikstern

Piktajcie

Piktakielce

Piktaten

Piktujże

Pikturnie

Piktusza

Pikuciszki

Pikul