leżą w dolinie Jasionki, a mianowicie zabudowania P. na lewym a kolonii niemieckiej Rosenburgu na prawym brzegu. Na wsch. leży las Zawaliny. Przez środek obszaru przechodzi kolej łupkowska a część płd. zach. przerzyna gościniec chyrowskodobromilski. Dolina Jasionki wznosi się w miejscu, gdzie potok skręca na płn. zach. , 300 mt. npm. , dolina pot. ,, Zawaliny 314 m. Na płn. zach. narożniku wznosi się punkt jeden do 396 mt. , na płn. od niego drugi punkt do 381 mt. Na granicy płn. wsch. dochodzi Radycz w Posadzie Nowomiejskiej 524 mt. Własn. więk. rządowa ma roli or. 4, łąk i ogr. 3, pastw. 3, lasu 314 mr. ; własn. mn. roli or. 914, łąk i ogr. 244, pastw. 247, lasu 264 mr. W r. 1880 było w P. 539 a w kolonii 231 mk. , między nimi obrz. rz. kat. w P. 94, w Rosenburgu 226. Par. rz. kat. w Dobromilu, gr. kat. w Tarnawie. We wsi jest cerkiew i szkoła etat. jednokl. Za czasów Rzpltej należały P. do dóbr koronnych, do sstwa przemyskiego. W 1787 r. przyłączono wś do klucza dobromilskiego i założono na gruntach jej kol. niem. Rosenburg. Lu. Dz. Pietniczańska Słobódka, nad rz. Bohem, pow. Winnicki, par. rz. kat. Winnica, gr. Pietniczany. Należy do wsi Pietniczan. W 1868 r. miała 15 dm. X. M. O. Pietniczany 1. po ross. Piatniczany, wś nad rz. Bohem, pow. winnicki, gm. Józwin, par. Winnica o 4 w. , ma 894 mk. , 125 osad, 1227 dzies. ziemi włośc, 2226 dz. dworskiej. Cerkiew pod wezw. N. P. M. , wybudowana w 1733 r. , posiada 1201 paraf. i 41 dz. ziemi. Znajduje się tu piękny pałac, ogrody, kamień do murowania, cegielnia, wyrabiająca z górą 200 tysięcy sztuk. Jestto bardzo stara osada. Już w 1543 r. Indykta III lustracya Lwa Patejowicza Tyszkiewicza, diaka hospodarskiego, o niej wspomina za Kaciubowoju horodnieju Miska Stepanowycza z imenia jeho Petniczan horodnia; dalej przy wymienieniu siół kotoryi kzamku Wynnyćkomu tiahnut hospodarskih i bojarskich ludej czytamy w Petniczanach a w Demydowcach, w imeniach Miska Stepanowycza sto i desiat czełowika, kotoroje imenie Petniczany oteć jeho Stepan wysłużył na hospodari Joho Myłosti za neboszczyka kniazia Konstantyna. Ten Misko Stepanowicz albo był przodkiem rodziny Deszkowskich, lub zmarł bezdzietnie a P. dostały się znowu drogą wysługi Deszkowskim i w 1569 r. stanowiły własność tej rodziny, z której Łazarz, syn Bohdana, chorążego bracławskiego, przez tranzakcyą oblatowaną w grodzie lubelskim d. 20 kwietnia 1602 r. , dobra te ustępuje wujowi swemu Semenowi, synowi Wasylowemu, na Obodnem Obodeńskiemu, sędz. bracławskiemu i Winnickiemu. Po bezpotomnym zejściu Semena P. przeszły do dzieci brata jego Bohdana, z tych; Feodor Obodeński, łowczy bracł. , spłaciwszy braci pisał się panem na P. , a poślubiwszy Maruszę Pokalewską, pozostawił 3 córki, z których Maryna, wydana za Feodora Łaska, wniosła P. w dom męża. Córka zaś ich, Teofila Łaskowi na, wniosła w dom Marcina z Radzimina Radzimińskiego. Z pięciorga dzieci Michała Radzimińskiego, stolnika bracławskiego, a syna Marcina i Teofili, pozostała jedyna córka Anna, która poślubiwszy Michała z Grabowa Grocholskiego, wniosła te dobra w dom Grocholskich, w posiadaniu których dotąd pozostają. Ten Michał Grocholski był niepospolitą postacią swojego czasu, jako waleczny żołnierz i w posługach obywatelskich krajowi wielce zasłużony. Zrodzony w 1705 r. , od wczesnej młodości rozpoczął zawód wojskowy, najprzód w chorągwi pancernej ks. Janusza Wiszniowieckiego, kasztelana krakowskiego, w której dosłużył się stopnia porucznika. Następnie z ramienia Józefa Potockiego, hetmana w. kor. , jako regimentarz party i ukraińskiej i wołyńskiej, uśmierzał niejednokrotnie zuchwałe hajdamaków najazdy na kresach Rzpltej, w nagrodę czego król August III mianował go rotmistrzem królewskiego znaku, a w wdztwa pograniczne ogłosiły go swym obrońcą i oswobodzicielem. Po dwakroć posłował na sejmy z wwdztwa bracławskiego, oraz chlubnie wypełniał rozmaite funkcye komisarskie i deputackie, również wielce przysłużył się obywatelstwu na urzędzie sędziego ziemskiego braoławskiego. Michał Grocholski, ożeniwszy się w 1752 r. z Anną Radzimińską, prócz P. wziął po niej dobra Saborów, Soroczyn, Woronowice i Stepanówkę, a przysporzywszy fortuny, wiele kościołom i ludzkości świadczył. Fundował między innemi kościół i klasztor ks. dominikanów w Winnicy 1760 r. . W spadku po Michale dostały się synom jego Marcinowi i Franciszkowi 32 wsie, 2 miasteczka oraz trzy dwory we Lwowie, Dubnie i Winnicy, pięciu zaś córkom każdej po 60, 000 złp. posagu, co na owe czasy było sumą wcale pokaźną. P. dostały się Marcinowi, który tam pałac z gustownym ogrodem założył i d. 19 listopada 1781 r. , jako kasztelan bracławski, podejmował goszczącego przez dzień cały Stanisława Augusta. Po śmierci Marcina Grocholskiego P. dostały się jego synowi z Cecylii Chołoniewskiej, Michałowi, sście zwinogrodzkiemu i rotmistrzowi kawal. narod. , a po nim jego synowi Henrykowi, urodzonemu ze Sliźniówny, który z Ksawerą Brzozowską pozostawił syna Stanisława, ożenionego z hr. Zamoyską, oraz Tadeusza i córki Maryą, za ks. Witoldem Czartoryskim i Helenę, za Janem Brzozowskim. O P. wydał monografią Z. Radzimiński pod pseud. Drwęcy Kraków, 1878 r. .

Pietniczany

Pietniczańska

Słobódka

Pietniczany