miały. 10 dm. , 85 mk, ; P. Morgi 18 dm. , 132 mk. a P. Budy 11 dm. , 81 mk. Piesia Wola w 1827 r. Piesza Wola, wś i fol. , pow. włodawski, gm. Turna, par. Woło ska Wola, odl. 24 w. od Włodawy, ma go rzelnię, cegielnię, pokłady torfu, 63 dm. , 616 mk. W spisie z 1827 r. wś Piesza Wola ma 75 dm. , 508 mk. W 1885 r. fol i wś Piesia Wola z attyn. Ludwiczyn, miał rozl. dominial nej mr. 2446 gr. or. i ogr. mr. 894, łąk mr. 463, past. mr. 230, lasu mr. 841, nieuż. mr. 18; bud. mur. 3, z drzewa 16; gospodarstwo 4polowe, las nieurządzony. Wś P. Wola os. 88, z gr. mr. 2175. Br. Ch. Piesice, mylnie Piesiece, wś nad rz. Surżówką Daniłówką, dopływem Dniestru, pow. uszycki, okr. pol. Żwańczyk, gm. Kosikowce, par. kat. Sokólec, st. p. Uszyce Nowe, o 9 w. od Uszycy a 18 w. od Kalusa przystań na Dniestrze. Ma 177 os. 1024 mk. , 686 dz. ziemi włośc. , 663 dz. dwors. Cerkiew p. w N. M. P. , wzniesiona w 1856 r. i uposażona 50 dz. ziemi, ma 663 parafian. Była tu do niedawna garbarnia, słynna na całą okolicę, obecni zaś znajduje się młyn wodny i gorzelnia z aparatem Galla, przerabiająca 56000 pudów rocznie. Wś ta należała do dóbr starościńskich. Podług lustracyi kaszt. kamienieckiego Humieckiego z 1616 r. P. łącznie z wsiami Kucza, Furmanowce al. Okuniów i Wojewodzińce był w posiadaniu Stanisława, Jerzego i Jakuba Potockich, braci rodzonych, synów Andrzeja Potockiego. Posesorowie ci na dobra te pokazali sumę starą, dobrą, od ś. p. króla Władysława i Kazimierza zapisaną, która iż jeszcze czworgiem dożywocia nie ekspirowała, bo dopiero w trzeciem dożywociu te dobra trzymają, lustracyi natenczas nie podlegają Jabłonowski, Lustracye, str. 67. Cesarzowa Katarzyna darowała całe sstwo kuczańskie, w skład którego wchodził P. , generałowi Strekałowowi, od którego drogą wiana przeszła do Dywowych. Obecnie barona Metzmachera, marsz. pow. uszyckiego. Dr. M. Piesienica al. Pisienica, niem. Pischnitza al. Velissa, rzka w pow starogardzkim. Wypły wa z jeziora Miedacka, płynie potom w płn. wsch. kierunku przez Zblewo, gdzie tworzy staw, porusza młyn i piłę, mija Pinczyn, zwraca się tu nagle ku wschodowi, płynie przez Piesienicę i Stary Las, obraca młyn rokociński i wpada do Wierzycy poniżej No wej wsi. Kś. Fr. Piesienica, 1648 Pisienica, niem. Pischnitz, dobra ryc. nad rzeczką tejże nazwy, pow. starogardzki, st. p. , tel. i kol. i par. ew. Starogard 9, 5 klm. odl, par. kat. Pinczyn. W skład dóbr wchodzi jeszcze fol. Carlshagen i Piesi nicki Młyn Pischnitzermuehle. Cały ten klucz obejmuje 3065, 27 mr. obszaru. W 1868 r. 216 mk. , 138 kat. , 78 ew. , 16 dm. W 1875 r. 19 dm. , 44 dymów, 259 mk. Jest tu ce gielnia i gorzelnia parowa. Za czasów Rzeczypospolitej należała P. do powiatu tczew skiego. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny, płaciła tu p. Pisińska summatim 6 fi. 16 gr. ob. Rocz, Tow. Prz. Nauk w Poznaniu, 1871, str. 173. W wi zytacyi Szaniawskiego z r. 1710 czytamy, te P. dawała mesznego 4 korce żyta i tyleż owsa str. 118. Kś. Fr. Piesiewicze, wś, pow. oszmiański, w 3 okr. pol. , gm. Łogumowicze, okr. wiejski Czapuńce, o 6 w. od gminy, 66 w. od Oszmiany, 51 w. od Dziewieniszek, ma 14 dm. , 75 mk. kat, 2 prawosł. , 10 żyd. 45 dnsz rew. ; należy do dóbr Łogumowicze, Milewskich. Piesk, niem. Biesig, wś i dobra, pow. zgorzelicki, par. Reichenbach. Ludność ewang. Pleskeim, ob. Piskiemy. Pieski 1. wś rząd. , pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , o 35 1 2 w. od Dzisny, przy b. drodze pocztowej połockiej, 5 dm, , 23 mk. kat. 2. P. , zaśc. pryw. , pow. dzisieński, w 1 okr. pol, o 39 1 2 w. od Dzisny, 8 mk. 3. P. zaśc. pryw. , pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , o 43 w. od Dzisny, 1 dm. , 6 mk. kat. 4. P. , zaśc. włośc, pow. dzisieński, w 4 okr. pol. , gm. Prozoroki, okr. wiejski i dobra skarbowe Cerkowno, o 4 w. od gminy, 5 dusz rewiz. 5. P. , zaśc. włośc, pow. oszmiański, w 3 okr. pol, o 33 w. od Oszmiany, 4 w. od Dziewieniszek, 9 mk. kat. 6. P. , ob. Piaski. Pieski 1. wś na granicy pow. owruckiego z żytomierskim. 2, P. , w dokum. Piesieckie Sioło, Piski, wś nad Hujwą, pow. żytomierski, powyżej Prażowa, na płd. wsch. od Żytomierza; ob. Arch. J. Z. R. , cz. I, t. 4 640, 641; oz. VI, t. 1 176, 179, 180, 185 187. Pieśki, prawdopodobnie Puśki, wś, pow. sieński, ob. Mieleszkowicze. Pieski, strumień w pow. międzyrzeckim, dopływ Obry, do której uchodzi niedaleko Potrzebowa, przyjmuje Owczarkę i płynie przez wieś Pieski. Pieski, niem. Pieske, wś, dom. i okr. domin. , pow. międzyrzecki, o 11 klm. na zach. płd od Międzyrzeca, nad strum. Pieskim, który wpada do Odry. Wś leży przy granicy brandenburskiej; par. katol. w Międzyrzeczu, ewang. w miejscu, agencya poczt. w miejscu, st. dr. źel. o 20 klm. w Świebodzinie. Jest tu kopalnia węgla brunatnego. W 1876 r. tutejsza agencya otrzymała listów 6500, wysłała 4800. W r. 1257 Przemysław I pozwalając klasztorowi paradyskiemu osadzać na prawie niemieckiem, wylicza między posiadłościami klasztornemi Pieski Mniejsze. W 1276 r. pisał się Jesko z P. ; r. 1303 Wisław z Chycin i Borzysław, syn Gocława, wnoszą klasztorowi Piesia Wola Piesia Wola Piesice Piesienica Piesiewicze Piesk Pieski Pieśki