zarządzał P. Kurnickiem Jerzy Kołaczek. W 1618 r. należało P. do Zygmunta Grudzińskiego, kaszt. biechowskiego, a przy końcu zeszłego wieku do starościny borzuchowskiej, z Działyńskich Potulickiej. Kościół p. w. św. Stanisława, wcielony r. 1438 do par. kurnickiej, tworzył odrębną parafią między r. 1578 i 1618; rozebrany w 1784 r. W skład parafii wchodziły Dachowa, Kromolice, Pierzchno, Runowo, Szczodrzykowo i Trzebiesławki. Fol. ma obszaru 355 ha i daje 5122 mrk czystego dochodu. Należy do klucza kurnickiego i nie tworzy odrębnej całości. W skład okr. wiejs. wchodzi probostwo Celestyno wo; cały okrąg ma 23 dm. i 268 mk. katol. 2. P. , niem. Pierschno, os. wiejska i domin. , pow. średzki, o 5 klm. na płd. wsch od Srody, nad strumie niem, który tam wpada do Maskawy; par. Nietrzanów, poczta i st. dr. żel. w Środzie. W 1578 r. posiadali to P. Mikołaj i Stanisław Pierzchlińscy, w 1618 r. starosta stawiszyński, a około 1793 r. Zbijewscy. Wykopano tu popielnice. Osada ma 7 dm. i 61 mk. katol. Dominium wchodzi w skład okr. domin. Chudzice, ma 8 dm. , 112 mk. ; obszaru 273, 99 ha; mleczarnia i chów bydła. Właściciem jest R. W. Zaremba, dawniej Białkowscy. E. Cal. Pierzchów, u Długosza Pyrzchow, wś, pow. bocheński, na lew. brzegu Raby, przy gościńcu z Gdowa 6, 8 klm. do Bochni, w urodzajnej żytniej glebie. Par. rz. kat. w Niegowieci. Wś ma 135 dm. i 493 mk. 231 męż. , 262 kob. , z tych 479 rz. kat. i 14 izrael. Pos. więk. ma 61 mr. roli w ogóle; mu. 335 roli, 18 łąk, 14 past. i 7 mr. lasu. Za Długosza L. B. , I, 33, wś należała do kasztelanii krakowskiej por. Myślenice, VI, 830 i składała się z 8 łanów kmiecych. Roli królewskiej ani dworu nie było. Według reg. pobor. z 1581 r. było tu 9 łan. kmiec. , 2 zagr. z rolą, 4 komor. z bydłem, 5 komor. bez bydła, 1 rzem. , 1 dudka Pawiński, Małop. , str. 61, 447. Zy gmunt III nadał P. wraz przyległym Pierzchowcem Samuelowi Praasowi; wróciła jednak do korony po wygaśnięciu tej rodziny. Gra niczy na zach. z Niewiarowem i Nieznanowicami, na płn. z Cichawą a na wsch. z Pierzchowcem. Mac. Pierzchowice, niem. Portschweiten, dok, Barute, 1294 Barutin Boruty, Parswitt, Pirswitten, Parswitten, Pierschwaiden, 1596 Pierschowo, wś w Pomezanii, pow. sztumski, st. p. Mikołajki, par. kat. Postolin, ew. Gdakowo; 2884, 68 mr. obszaru. W 1868 r. 91 bud. , 40 dm. , 378 mk. , 349 kat. , 29 ew. P. należały do sstwa sztumskiego. W końcu XV w. miał tu znaczną posiadłość Jakub Rudisch al. Rodick. Jego potomek Zygmunt był tu r. 1597 sołtysem. R. 1596 istniało tu lemaństwo, które posiadał Ruskowski, r. zaś 1648 ssta Zygmunt Gueldenstern ob. Schmitt, Gesch. d. Stuhmer Kr. , str. 209. Kś. Fr. Pierzchowiec, u Długosza Pyrzchwiec, wś, pow. bocheński, na lew. brzegu Raby, przy gościńcu z Gdowa 8, 6 do Bochni. Stanowi niejako obszar większej posiadłości do Pierzchowa, składa się bowiem tylko z 27 dm. wraz z dworem i 113 mk. 54 męż. , 59 kob. , a to 110 rz. kat. i 3 izrael. Od Pierzchowa dzieli tę wś potok płynący do Raby od Szczygłowa. Pos. więk, ma 192 mr. 135 roli, 8 łąk i ogr. , 22 past. i 17 lasu; pos. mn. 49 mr. 33 roli i 14 past. . Długosz L. B. , I, 33 wymienia Pyrzchowiecz jako wś królewską, mającą 2 łany kmiece, 2 zagrody, karczmę, młyn i dworzec królewski. Według reg. pobor. z r. 1581 wś P. , dzierżawiona przez Podoleckiego, miała 3 łany km, , 4 zagr. z rolą Pawiński, Małop. , 61. Zygmunt III dał ją wraz z Pierzchowem Samuelowi Praasowi. Następnie wraz ze starostwem krzeczowskiem al. myślenickiem należała do Jana Klemensa Branickiego, hetmana, aż do 1777 r. ob. Krzeczów 1. . W tej wsi urodził się Jan Henryk Dąbrowski, wódz legionów, d. 29 sierpnia 1755 r. Na upamiętnienie tego faktu w d. 20 lipca 1872 r, postawiono tu pomnik. Jestto czworograniasty monument, 20 stóp wysoki, z potężnych ciosów złożony, wzniesiony na wzgórzu stuletniem, lipami otoczonem, obok miejsca gdzie niegdyś stał dworzec Dąbrowskich. Szczyt pomnika zdobi czapka ułańska i emblematy z broni, opasane laurem; z pod szabli i buławy spływa mapa kraju. Na stronie głównej, zdobnej u szczytu krzyżem polskim wojskowym, wyrzeźbiony herb Dąbrowskich, a pod nim napis Tutaj w Pierzchowcu we dworze urodził się dnia 29 Sierpnia 1755 Naczelnik legionów polskich Generał Jan Henryk Dąbrowski. Pierzchowo, ob. Pierzchowice. Pierzyce al. Perzyce i Pyrzyce, wś i fol. , pow. krotoszyński, o 2 klm. na płn. wsch. od Zdun, nad strugą Łączową; par. , poczta i st. dr. żel. w Zdunach. P. z Zdunami były królewszczyzną, daną w zastaw Jutrowskim, z których Anna występuje około 1518 r. jako dziedziczka P. W 1547 r. posiada je Jan Frycz Jutrowski, a w 1567 r. Łukasz Jutrowski mylnie Lutrowski. W 1579 r. w jednej części tenże Jutrowski, a w drugiej Jan Czacki; r. 1590 posiada część wsi Wojciech Kuklinowski, w 1597 r. Adam Czacki. W 1618 r. Jan Czacki, Jakub i Łukasz Iłowieccy. W 1633 r. nabył Piotr Sieniuta całą wieś, którą wcielił do dóbr baszkowskich. W 1715 r. Franciszek Suchorzewski, chorąży bydgoski, zajął P. i przyległą Borownicę za 140, 000 złp. , pożyczone królowi Stanisławowi Leszczyńskiemu. Po śmierci jego r. 1731 trzymała obie Pierzchów Pierzchów Pierzchowice Pierzchowiec Pierzchowo