w 1 okr. pol. , o 49 w. od m. Wilejki, 1 dm. , 4 mk. , prawosł. Własność Tukałłowej. Perekładowicze, wś nad rz Styrem, pow. dubieński, na płn. od mka Targowicy i wsi Krasne, której stanowi przysiołek; ob. Arch. J. Z. R. , cz. II, t. 1 6; Pamiat. kij Arch. kom. t. IV, cz. 2 i 186. Perekop, rzeczka, w pow. ihumeńskim, prawy dopływ Lipówki, dopł. Druci. Perekop, w dokum. polskich Przekop, w starożyt. Tafros, po tatarsku Kapu, mto pow. gub. tauryckiej, na międzymorzu krymskim, o 133 w, od mta gubern. ma 4927 mk. , 2 cerkwie, kościoł ormiańskogregor. , kościół katol. p. w. św. Ambrożego, w 1851 r. wzniesiony, 2 sy nagogi żydowskie, 1 karaimską, 7 meczetów, szkołę powiat. i 2 paraf. , 5 fabryk tytuniu, warzelnie soli, st. poczt. , handel niegdyś zna czny, dziś w upadku. Już w starożytności międzymorze krymskie było przekopane ro wem i umocnione wałem, oraz wzniesiona twierdza, nazwaną przez Greków Tafros al. Tafia, później zaniedbana i opuszczona, zarosła lasem. Kiedy w XV w. Tatarzy założyli chaństwo, Mengli Girej zbudował tutaj nową twierdzę FerchKermen, a syn jego znacznie rozprzestrzenił, przeprowadziwszy wał od mo rza. Turcy, jako zwierzchnicy, utrzymywali w niej swój garnizon i zwali Or Kepi. W 1736 r. twierdzę zdobył feldmarszałek Minich i po wtórnie Lascy, który zburzył warownią do szczętu. W 1783 r. przyłączono miejscowość do Rossyi. Parafia katolicka ma 1140 wiernych. Perekopski powiat ma na przestrzeni 5137, 6 w. kw. 17592 mk. , rozmaitego pocho dzenia. Rusinów, Bułgarów, Czechów, Niem ców, Żydów i Turków, zajmujących się głów nie przemysłem solnym i chowem bydła. Po wierzchnia stepowa, stopniowo się wznosząca i dotykająca do morza Czarnego, grunt solan kowogliniasty, brak wody bieżącej, jeziora wszystkie słone. J. Krz. Perekop 1 lesiste wzgórze 207 mt. wys. w płn. zach. stronie Strychanki, pow. Kamionka Strumiłowa. 2. P. góra 1216 mt. wys. pod 49 3 30 płn. szer. a 41 30 wsch. dług. od F. , w zach. stronie Korostowa w pow stryjskim. Od tej góry wybiega na płd. wsch. krótkie ramię górskie, , Czarna góra. Perekopeć, grupa domów w Rudnikach w pow. żydaczowskim. Perekopy 1. wś nad Niemnom, pow. lidzki 2. P. , dobra, pow. nowogródzki, nadane, wraz z dobrami Koryce ks. Dominikanow nowogródzkim przez Krzysztofa Chodkiewicza. 3. P. , wś, pow. sieński, gm. łatyhowska, ma 14 dm. i 70 mk. ., z których 1 zajmuje się krawiectwem. Perekopy al. Przekopy, częsć Lubaczowa, pow. cieszanowski. Perekoryńce al Perekorzyńce, wś nad rz. Krajcem Karajcem, dopł. Dniestru, pow. uszycki, na pograniczu pow. mohylowskiego gm. Kuryłowce Murowane, par. kat. Śmitków, poczta Kuryłowce, ma 75 osad, 334 mk. , w tej liczbie 98 jednodworców, 461 dz. ziemi włośc, 518 dz. dwors. ; cerkiew p. w. św. Mi kołaja, wzniesiona 1864 r. , uposażona 33 dz. ziemi. Należała do Stanisława Komara, b. marszałka gub. podolskiej, dziś drogą wiana własność Bodysków. Ob. Arch. J, Z. R. , cz. III, t. 3. 69 71, 73. Dr. M, Perekoryto, próg na Dźwinie, pomiędzy mkami Kryżborkiem i Głazmanką; ob. Inflanty, str. 280. Perekrestowo, st. dr. żel. odeskiej, w gubernii chersońskiej, między st, Mordarówką o 11 w. a Zaciszem o 13 w. o 226 w. od Żmerynki a 136 w. od Odessy. Perekorzyńce, ob. Perekoryńce. Perekosy al. Perekossy, wś, pow. kałuski 15 klm. na płn. od Kałusza, 8 klm. od urz. p. w Wojniłowie, 13 klm. od st. kolei w Buka czowcach. Ma płn. wsch, leża Protessy, na wsch. i płd. Tomaszowce, na płd. zach. Dołha, na płn. zach. Manasterzec pow. żydaczowski, W płn zach. stronie wsi powstaje u stóp wzgó rza Perekosy 353 mt. mały potok i płynie środkiem obszaru na płd. wsch. do Tomaszowiec, gdzie wpada do Bołochówki. W polinie potoku leżą zabudowania wiejskie. Na płn. zach. leży las Grabniki. Lesista jest także wsch. krawędź obszaru. Własn. więk. ma roli or. 221, łąk i ogr. 53, past. 35, lasu 482; własn. mn. roli or. 489, łąk i ogr. 299, pastw, 40, lasu 3 mr. W r. 1880 było 636 mk. w gm. , 36 na obsz. dwor. , między nimi 30 obrz. rzym. kat. Par. rzym. kat. w Wojniłowie, gr. kat. w Dołhej. We wsi jest cerkiew p. wezw. św. Michała. Lu. Dz. Perekoty, podmokłe pastwisko w płd. wsch. stronie Grzybowic w pow. lwowskim. Perekyp, jeden z rozgałęzień rzeki Kłodnicy ob. IV, 184. Pereles, przysiółek mka Franpola, w pow. kamienieckim. Perelesok rosyj. , ob. Perelówka. Pereliskie, grupa domów w Zazulach, pow. złoczowski. Pereliski 1. część Wołochów w pow. brodzkim. 2. P. , część lasu z gajówką koło Litwinowa, na obsz. dwor. Kalnego w pow. podhajeckim. 3. P. , karczma na obsz. dwor. Ostałowic w pow. przemyślańskim. 4. P. , ob. Prelisko. Perelizanie, przys. Korobca, pow, buczacki. odl. o 8 klm. na płn. od Koropca, w lasach. Granice wsch. Bisurmanka, Kluków i Majdan; płd. fol. Werbka i las Dłużek, zach. Do bromyśl, płn. Grabek i Zrębówka.

Perekładowicze

Perekładowicze

Perekop

Perekopeć

Perekopy

Perekoryńce

Perekoryto

Perekrestowo

Perekorzyńce

Perekosy

Perekoty

Perekyp

Pereles

Perelesok

Pereliskie

Pereliski

Perelizanie