między Ostrowem a Żuratynem, a po przyjęciu Gołogórki zmienia kierunek na płn. i płynie najprzód wzdłuż granicy Żuratyna a Buska, a w końcu przez płd. zachód, część Buska, gdzie też wpada do Bugu. Odległość źródlisk od ujścia wynosi w prostej linii 44 km. , dłu gość biegu przeszło 70 km. Wody P. łączne, moczarowate. Spad ich wskazują liczby 255 mt, w Zboiskach, 248 w Laszkach, 242 w Sro kach, 239 w Prusach na granicy Kamienopola, 229 w Barszczowicach na płd. wsch. , 225 w Połtwi, 217 w Bezbrodach przy ujściu Kąpielówski, 216 w Ostrowie przy ujściu Goło górki. Dolina P. bagnista, miejscami tylko uregulowana i osuszona. Ze znaczniejszych dopływów zasilają Pełtew od praw. brzegu 1 Kabanówka, powstajaca z połączenia poto ków Horożanki, Wodnickiego i Kocurowskiego, zwana od Biłki Szlacheckiej Białką al. Biłką, zasilona od lew. brzegu małą strugą w Czyżykowie, a przyjmująca na granicy Czyżykowa i Podbereziec również z lew. brzegu Maruńkę, zasiloną od praw. brz. pot. Czyszkowskim. 2 Przegnojówka, zwana w górnym biegu także pot. Jaktorowskim, z Hanaczówką od lew. brzegu, wpadająca do stawu połtewskiego od płd. 3 Gołogórka, zwana w Olsza nicy także Olszanicą, zasilona od praw. brzegu w Bortkowie Sołotwiną. Płynie ona wśród błót i bagnisk, dla ususzenia których przepro wadzono wzdłuż całego jej biegu liczne rowy, sprowadzające wody do głównego koryta, miejscami również uregulowanego. Od lew. brzegu wpadają do P. dwa znaczniejsze potoki. Źródła ich biją na t. zw. Roztoczu, to jest ni skim, lesistym grzbiecie, poczynającym się na płn. zach. od Lwowa, między Hołoskiem a Rzęsną Polską; Bieg tych potoków równoległy. Pierwszy z nich płynie od Brzuchowic przez Hamulec, a dalej rozległymi łąkami i bagniskami torfiastymi po za Żydatycze do Jaryczowa i wychodzi ze stawu jaryczowskiego pod nazwą Jaryczówki. Drugi, Kąpielówka, płynie od przyjęcia Kulikówki aż do Ceperowa rowem, na ten cel wykopanym, pod nazwą Nowej rzeki, a w Ubiniu przyjmuje nazwą pot. Dumne go. Doliny Jaryczówki, Kąpielówki i Kulików ki poprzedzielane są równoległymi, piaszczy stymi garbami, z których najwęższy jest. , Klin, idący z Grzędy do Sieciechowa. Dno tych dolin, nie mających dostatecznego odpły wu, zabagnione a miejscami torfiaste, nie nada je się do uprawy, a grzązkość gruntu utrudnia wielce komunikacyą, szczególnie w czasie wio sennej lub jesiennej rozcieczy. Wzdłuż Jary czówki przekopano kosztem rządu kanał t. zw. rządowy al. jaryczowski, który uprowadzając zbyteczną wodę, ułatwił zamianę nieużytków na łąki i sianożęcie. L. Dz. Pełty, wś, pow. ostrołęcki, gm. i par. My szeniec, leży na samej granicy pruskiej, śród lasów i błot puszczy Myszenieckiej, ma 82 dm. , 1039 mk. i 2044 mr. obszaru. W 1827 r. było 72 dm. , 424 mk. Ludność wsi stanowią Kurpie. Pełudzie, fol, pow. sejneński, gm. Sereje, odl. 39 w. od Sejn a 6 w. od Niemna, ma 4 dm. 32 mk. W 1827 r. 4 dm, 33 mk. Fol. ten w r. 1884 oddzielony od dóbr Gińczany, rozl. mr. 157 or. gr. i ogr. , mr. 106 łąk mr. 49, nieuż. mr. 2. Ob. Gińczany. Br. G. Pełynie al. Pyliny, część Jazowa Starego, pow. jaworowski. Pełża Wielka i Mola w dokum. Felgi, Pełży, Pełża Pełz, Połża, dwie wsie, pow. du bieński, na płd. zchd od mta Ołyki. Dawniej zaliczały się do pow. łuckiego. O P. znajdują się liczne wzmianki w dokumentach ogłoszonych przez kom. arch. w Kijowie ob. Skorowidz Nowickiego. Pen. .. . Pen. ., nazwy tak zaczynające się a tu nieumieszczone oh. pod Pę. Pempau niem. , ob. Pępowo. Pempen niem. wś, pow. kłajpedzki 4 1 2 klm. od brzegu morskiego, 2 1 2 klm. od st p. , tel. i kol. ż. Proekuls. Pempeningken niem. , wybud. , pow. kłajpedzki st. p. , tel. i kol. Kłajpeda. Pempie, wś, pow. rossieński, par. kołtyniańska. Pempienen niem. , leśn. , pow. gierdawski, po lewym brzegu rz. Swini, pobocznej Łyny, 4 klm. na półn. od st. p. Klein Gnie. Pempischken niem. , fol na prus. Litwie, pow. szyłokarczemski, st. p. , tel. i kol. ż. Szyłokarczma. Pempiszki, wś, pow. rossieński, par szwekszniańska. Pemplow niem. , dobra ryc. w Pomeranii, pow. kamieński, st. p. Nemitz. Penchra niem. , ob. Pęcherz. Pencun niem. , miasto i dobra ryc. w Po meranii, pow. Randow, st. p. , leży śród trzech jezior. Tutejszy zamek jest zbudowany r. 1512 w ostrołukowym stylu. W 1877 r. 2014 mk. , przeważnie ewang. Kś. Fr. Penczk, niem. Penzig, wś pow. zgorzelicki, posiada kościół par. ewang. , szkołę, młyn wodny, olejarnię, cegielnię, łomy piaskowca. W 1842 r. 106 dm. , 714 mk. ewang. Do 1815 P. należał do saskich Łużyc. Data erekcyi kościoła nieznana. Około 1540 r. reformacya przeniknęła tu ze Zgorzelnic i kościół został zamieniony na zbór ewangielicki. Część jedna kościoła, tak zwana stara kaplica, pochodzi z XIV w. zapewne. W 1841 r. pożar zniszczył kościół, szkołę i 56 osad wiejskich. Penczyn, wś, pow. homelski, gm. Rudzieniec, na 110 dm. i 459 mk. , z których 2 zajmuje się krawiectwem, 2 wyprawą skór, 5 wy Pełty Pełty Pełudzie Pełynie Pen Pempen Pempeningken Pempie Pempienen Pempischken Pempiszki Pemplow Penchra Pencun Penczk Penczyn