ziemu. Glina rozwinęła się tu potężnie, warstwy dochodzą często 10 mt. grubości. Miejscami jest glina w swym składzie jednaką, od góry aż do warstw trzeciorzędnych, miejscami znowu ułożyła się warstwami. I tak w głębokim jarze na przeciw stawu są jedne warstwy mniej więcej do 20 ctm. grube, bardziej iłowate, nie rozsypują się tak łatwo, przeciwnie drugie, naprzemian z tamtymi ułożone, są zaledwie do 3 ctm. grube, sypkie, mają więcej domieszki drobnego, ostrokrawędzistego piasku i rozsypują się za najlżejszem dotknięciem. W niektórych znowu odsłonięciach widać tylko bardzo nieznaczne uwarstwowanie, atoli w takim nawet razie skład i stosunek materyału poszczególnych warstewek jest zawsze nieco odmienny, chociaż tylko bardzo mało się różniący. Glina spoczywa w tej miejscowości na piaskach mioceńskich, na kredzie i piaskowcach trzeciorzędnych. Glina występująca tutaj, jest cząsto zbita, łupie się pionowo, polana kwasem solnym burzy się, zawiera w sobie geody wapienne różnych rozmiarów, najczęściej okrągławe, od wielkości grochu do orzecha włoskiego, niekiedy wydłużone, wałeczkowate, a wtedy zazwyczaj w jednym końcu grubsze. Glina w tych pokładach jest prawie zawsze dziurkowata, co pochodzi od umarłych korzeni i łodyg. Małe kawałki roślin, powleczone wapnem, napotyka się nierzadko w całych warstwach. Skorupki mięczaków są tu w glinie na niektórych miejscach pospolite i zawsze pojedyńczo rozrzucone. Skorupki te przechowały się wszystkie w nieuszkodzonym stanie. Znaleziono w tem miejscu następujące gatunki Succinea oblonga, Pupa muscorum, Helix tenuilabris, Helix hispida, Helix hispida var. septentrionalis, Limnaea truncatula. Pupa columella. Nazwa Pełczyńskiej góry pochodzi od Eufrozyny Pełczyny, żony Andrzeja Pełki, a córki Andrzeja Mikułki, zamożnego rzeźnika i burmistrza lwowskiego. L. D. Pełczyński Folwark al. Pełczyn, niem. Pellberg, fol. fiskalny, pow. szremski, pod Pełczynem; 4 dm. , 39 mk. 34 kat. i 5 żyd. . Należy do dóbr Nochowo. Pełczyńskie, jezioro, pow. szremski, na płd. od Szremu, 7 kim. długie, ok. 1 klm. szerokie, spływa do Warty. Na wybrzeżach jeziora leżą Gawrony, Połczyn, Skrobacz, Grzymisław, Ostrów i Drzonek. W r. 1394 sprzedał Mikołaj Struś część jeziora tego, między Pełczynem i Grzymisławiem, kościołowi poznańskiemu. Pełczyny, wś, pow. nowogradwołyński, ma 171 dusz męz. włościan, 746 dz. ziemi włśc. ; posiada wielką cegielnię, w której wyrabia się cegła ogniotrwała. Należy do klucza piszczowskiego, hr. Alfredowej Potockiej. L. R. Pełczyska 1. wś i fol. nad rz. Ner, pow. łęczycki, gm. Gostków, pąr. Wartkowice, odl. od Łęczycy 12 w. Wś ma 6 dm, , 101 mk. ; fol 6 dm. , 75 mk. Według Lib. Ben. Łask. 11, 364 P. należały do par. Chodów wcielonej do Wartkowic; z łanów kmiecych szła dziesięcina dla koliegiaty łęczyckiej, z łanów folwarcznych brał ją pleban w Chodowie, który posiadał tu łan roli, ogród i łąki. Podług reg. pobor. pow. łęczyckiego z r. 1576 dziekan łęczycki posiadał tu 5 łan. , 1 zagrod. , 5 osad. ; karczma i osada rzeźnika stały pustkami. Stanisław Pelczicki Kądelia miał 1 łan, 2 za grod. , pustą karczmę i 2 osad. Część Kacpra Pelczickiego i braci jego synów Feliksa miała 5 łan. , w tem l 1 2 łana opuszczonego, 3 zagrod. , młyn o 2 kołach, młyn dziedziczny o 3 kołach, 1 rzemieślnika gr. 2, pustą karczmę. Część Barbary, wdowy po Andrzeju Pelcziskim, miała 1 łan i osadę po rzemieślniku pustą. Część Jana Klionowskiego miała 1 2 łana, 1 osad. Część Pawła Bissewskiego miała 1 łan, 6 osad. Pawiński, Wielk. , II, 51, 68, 69, 125. Istniało tu podobno źródło słone na łąkach, z którego jeszcze r. 1794 kaszt. Jezierski sól warzył. Obecnie fol. P. z wsiami P. , Chodów i Wola Bezdziadowa, ma rozl. dominialnej mr. 1686 gr. or. i ogr. mr. 670, łąk mr. 243, past. mr. 115, lasu mr. 612, nieuż. mr. 46; bud. mur. 9, z drzewa 6; płodozmian 11 i 13polowy; las nieurządzony, młyn wodny. Wś F. os. 15, z gr. mr. 34; wś Chodów os. 19, z gr. mr. 94; wś Wola Bezdziadowa os. 26, z gr. mr. 3082. P. , kol. i os. karcz. , pow. łęczycki, gm. Tkaczow, par. Solca Wielka, odl. od Łęczycy 7 1 2 w. ; kol. ma 18 dm. , 145 mk. ; karcz i dm. Według Lib. Ben. Łask. II, 354 wś dawała dziesięciny prebendzie i kanonii łęczyckiej, zaś plebanowi w Solcu tylko kolędę po pół grosza z domu. P. wchodziły w skład dóbr rządowych Krzepocin. 3. P. , wś i fol, , pow. pińczowski, gm. Złota, par. Pełczyska, odl. 8 w. od Pińczowa a 7 w. od Wiślicy, przy drodze z Działoszyc do Wiślicy, leży na wyniosłem wzgórzu, posiada kościół paraf, murowany, szkołę początkową ogólną, dom schronienia dla starców, gorzelnią parową 1873 r. , młyn amerykański, pokłady torfu i margiel kredowy tworzący tu całe wzgórza. W 1827 r. było 54 dm. , 381 mk. Jestto starożytna osada w żyznej i malowniczej okolicy. Domy włościan cięgna się między dwoma pasmami wzgórz wapiennych. Na jednem z nich wznosi się obszerny i piękny kościół, wzniesiony. na miejscu dawnego w 1770 r. Trzecie wyższe gór pasmo zwane Olbrychtem, po większej części gęstym okryte lasem, dźwigało niegdyś na swym grzbiecie zamek. Władysław Łokietek po kilkoletniem tułactwie opanował 1304 r. Pełczyska i czynił ztąd wycieczki na Wiślicę i inne grody, załogą czeską osadzone.

Pełczyński

Pełczyński

Pełczyńskie

Pełczyny

Pełczyska