Cegłów, ma 359 mk. , 696 mr. ziemi włośc. i 4 mr. dwor. W 1827 r. było 21 dm. , 160 mk. Ludność trudni się wyrobem sukien grubych, Pełcznica, niem. Polsnitz, rzką, prawy dopływ Strzygonki Strieganer Wasser, która z Bystrzycą Weistritz czy Świdniczką wpada do Odry, w pow. walbrzyskim. Pełcznica 1. al. Połcznica, niem. Polsnitz dok. Pelcnica, Pelsnica i Polsnicia, wś kośc. , pow. nowotarski na Szląsku, pod Kątami. Po siada kościół paraf. kat. , szkołę, dwa młyny wodne, sołtystwo, folw. z owczarnią. W 1842 r. 64 dm. , 561 mk. 54 ew. . Wś tę nadał Sulisław kościołowi N. M. Panny i św. Wincen tego w Wrocławiu. Nadanie to, wraz karczmą pełcznicką, potwierdzają r. 1148 9 Bolesław, książe polskie a w 1193 r. papież Celestyn III, r. 1253 Jnnocenty IV i inni. Odnośny dokument z r. 1193 zamieszczony jest w KodMa łopolskim Piekosińskiego I, 60 i Wielkopol skim Zakrzewskiego 31, tudzież w Rege strach Gruenhagena, który zamiast Pelenica czytał dwukrotnie Pelenica. Kod. Wielkop. objaśnia tę nazwę wsią Plaeswitz. W r. 1204 Henryk, książe szląski, zwalnia P. z podworowego, a r. 1228 z innych ciężarów; r. 1248 zamienił opat klasztoru św. Wincentego składane dotąd zwyczajem polskim dziesięciny z P. na sposób niemiecki. 2. P. , niem. Polsnitz i Pulsnitz, w dok. 1337 r. Polsnitz, wś, pow. walbrzyski Waldenburg, nad Pełcznicą, pod Freiburgiem, przy kolei wrocławskofreiburskiej, posiada kaplicę katolicką, szkołę, dom ubogich. W 1842 r. 106 dm. , 1188 mk. 75 katol. , sołystwo, folwark, wyrób płótna. Kościół istniał w P. przed r. 1228; drobne o nim szczegóły podają Regesta Grufenhagena. Była to zapewne kaplica św. Anny, której ru iny istniały jeszcze w 1840 r. 3. P. , por. Pleśnica, pow. niemodliński. E. Cal, Pełczyce Górne, wś i fol. , i P. Dolne, wś i fol. , pow. sandomierski, gm. Górki, par. 01bierzowice, odl. 22 w. od Sandomierza. P. Górne mają 8 dm. , 71 mk. , 231 mr. ziemi dwors. i 13 osad, 103 mr. ziemi włośc. W 1827 r. było 11 dm. , 70 mk. P. Dolne mają 14 dm. , 96 mk. , 253 mr. ziemi dwors. i 15 os. , 74 mr. ziemi włośc. W r. 1827 r. było 16 dm. , 59 mk. W XV w. P. parva, własność Piotra. Były tu łany folwarczne, kmiece, karczmy, ogrodziarze, dający w ogóle dziesięcinę pleban. w 01bierzowicach. P. Wielkie należały do Jana Pulya h. Syrokomla. Były tu również folwarki szlacheckie, łany kmiece, dające dziesięcinę do Olbierzowic Dług. Lib. Ben. , II, 348. Podług reg. pobor. pow. sandomierskiego z r. 1508 wś P. major wraz z innymi folwarkami należała do Elżbiety Krzesimowskiej, która płaciła poboru 1 grzyw. i 12 gr. Lipniki i część Pełczyc, wraz z innemi wsiami, należały do Pawła Lipnickiego który płacił 7 grzyw. W 1578 r. wś F. Major, w par. Olbierzowice, należały do Jakuba Lipnickiego, miały 1 os. , 1 łan, zaś P. Minor należały do Stanisł. Krze simowskiego, który miał 2 zagrod. Andrzej, syn Andrzeja, miał 2 zagród. , Chronowska mia ła 1 os. , 1 4 łana i 2 zagrod. Pawiński Małop. , 173, 174, 457 i 460. Br. Ch. Pełczyce 1. al. Połczyce, niem. Peltschuetz, w XIII w. Polganow, w 1360 r. Pelczicz, wś i dobra, pow. olawski, na zach. płd. od Olawy, w pobliżu Brzeźmirza, paraf ewang. Marszowice. Ludność ewangielicka. W 1285 r. pisze się Bogdasz z Polganowa czyli z P. ; r. 1299 Jan, biskup wrocławski, potwierdza, za wstawieniem się rycerza Jaśka Poduszki, składane kościołowi brzeżmirskiemu dziesięciny z P. W 1335 r. zachodzą spory o te dziesięciny między plebanem miejscowym a kusztoszem katedralnym wrocławskim, roztrzygnięte na korzyść plebana. 2. P. al. Polczyce. niem. Peltschuetz i Poltschuetz, w 1322 r. Polsicz, 1360 r. Polczicz, pow. wrocławski. Ludność przeważnie ewangielicka. Pełczyn, wś, pow. lubelski, gm. Jaszczów, par. Biskupice. W 1827 r. było 32 dm. , 200 mieszkańców. Pełczyn 1. al. Połczyn, niem. Peltschin, wś, pow. szremski, o 5 klm. na płd. od Szremu, nad jez. Pełczyńskiem, par. i poczta w Szremie, st, dr. żel. o 20 klm. w Czempiniu; 7 dm. , 63 mk. 56 kat. i 7 prot. . P. istniał już przed r. 1394 i należał do kapituły poznańskiej. 2. P. , ob. Pałczyn, pow. wrzesiński, i Pełczyński folwark, Pełczynka, dobra, niegdyś w pow. latyczowskim wwtwa podolskiego, stanowiły ststwo niegrodowe, podług spisu podskarbińskich z 1771 r. składające się z dóbr P. , Spiczyńce i Garbatka, które posiadał Franciszek Swicżawski, opłacając zeń kwarty złp. 880 gr. 18. Na sejmie z r. 1773 75 Stany Rzpltej nadały to sstwo w emfiteutyczne posiadanie Ksaweremu Małachowskiemu, przy zachowaniu dożywocia poprzedniego starosty. Pełczyno, dok. Pelczino, miejscowość wymieniona w dokumencie z dnia 19 kwietnia r. 1346 Rzyszczewskiego Kod. Dypl, II, 694, mocą którego Kazimierz III nadaje Janowi Ki sielutowi przywilej na założenie miasta Kunigesburg w pobliżu Bydgoszczy, leżała w okolicy rzeki Brdy, tudzież Jaksic, Myślęcinka i Niemcza. Zwaną jest raz lacus, drugi raz locus. Jeziór w tej okolicy dziś nie ma. E. Ccd, Pełczyńska Góra, we Lwowie, nad stawem Połczyńskim. Według badań J. Bąkowskiego Kosmos, t. VI, 1881, str. 565 okrywa ją wszędzie glina dyluwialna i występuje jako wierzchnia warstwa niczem nie osłonięta, albo tylko pod małą 15 30 ctm. pokrywą czarno Pełcznica Pełcznica Pełczyce Pełczyn Pełczynka Pełczyno Pełczyńska