nę plebanowi w Gosławicach, łany folwarczne zaś kościołowi w Wąsoszach. Dobra P. składały się w 1876 r. z fol. P. i Łężyn, wsi P. , Łężyn i Holendry Pątnowskie, rozl. dominialna 2224 mr. ; fol. P. gr. or. i ogr. mr. 739, łąk mr. 13, past. mr. 386, nieuż. mr. 39; bud. mur. 10, wody mr. 482, lasu mr. 10, z drzewa 7; płodozmian 10polowy; fol. Łężyn gruntu ornego i ogrod. mr. 515 łąk mr. 19, nieużyt. mr. 21 bud. mur. 5, z drzewa 4; płodo zmian 12 polowy; las nieurządzony. Wś P. os. 38, z gr. mr. 161; wś Łężyn os. 18, z gr. mr. 88; wś Holendry Pątnowskie os. 10, z gr. mr. 351. Podług reg. pobor. pow. konińskie go z r. 1579 we wsi Pątnowo, w par. Gosławicze, August Zgórski miał 1 1 2 łan, 3 zagrod. bez roli, 2 komor, bez bydła. S Gorazdowski posiadał 1 4 łan 1 komor, bez bydła. 2 P. , kolonie, os. , prob. , fol. , pow. wieluński, gm. Kamionka, par. Pątnów, odl. 9 w. od Wielu nia. Posiada kościół par. drewniany, szkołę począt. ogólną, pokłady rudy żelaznej, dawniej eksploatowane. Kolonie mają 92 dm. i w raz z koi. Mątewna 673 mk. ; os. i probostwo 6 dm. i 14 mk. ; fol. 2 dm. , 18 mk. Według ksiąg pobor. z r. 1553 wś kośćc. P. należała do grodu królewskiego w Wieluniu, miała osad 11, łan. 6; dwóch sołtysów 1 łan, 3 młyny Witek, Pacharz, Roch, do nich należało 2 osad. Część szlachecka Mateusza Skrzyń skiego 2 osad. i do tegoż należący młyn Pawiński Wielkop. , II, 294. Według Lib. Ben. Łask. II, 100 i 128 P. był wsią kró lewską. Kościół parafialny drewniany, ist niał juz na początku XVI w. , jak można wno sić z opisu i bogatych dość aparatów, był dość starożytnym. Zapewne fundacyą zawdzięczał jednemu z królów. W XVI w. parafią stanowiły tylko dwie wsie P. i Bieniec. W 1856 r. złączono z P. par. Dzietrzniki. Odtąd zwy kle proboszcz przebywa w Dzietrznikach a wikąryusz w P. Kmiecie w P. płacili zamiast dziesięciny po fertonie i mierze owsa i żyta prebendzie przy kollegiacie wieluńskiej. P. par. , dek. wieluński, 2900 dusz. Br. Ch. Pątnów 1. al. Pątnowo niem. Punthenau, dok. Pantnow, Pantnowo, Pantavy, Panthenhow, Panthenaw, Panthnow, Pontnowo, wś i dobra, w pow. złotoryjskohajnowskim, o 14 klm. na płn. wsch. od Złotoryi, między Hajnowem i Lignicą, posiada kościół par. ewangiel. , szkołę, młyn wodny, zamek z parkiem, trzy folwarki. Ludność ewangielicka. Wś znaną już była od r. 1277; wymienia ją kronika książąt polskich Pomn. dziej. Bielowskiego, t. III. 2. P. Górny, niem. OberPanthenau, 1315 Pantenau, pow. niemczyński, o 10 klm na płn. zach. od Niemczy. Posiada kościół par. ewangielicki. Wś ta stanowi dalszy ciąg P. Dolnego, w pow. rychbachowskim. W 1216 r. Janusz, syn JaroSłownik geograficzny Tom VII. Zeszyt 85. cha, archid. wrocławski, nadał kościołowi klasztornemu N. M. Panny w Kamieńcu Ka menz wieś P. z obszarem ciągnącym się między osadnikami książęcymi a rzeczkami Ochnią Ochina i Łukawicą, które klasztorowi także przekazuje, z prawem zakładania sadzawek i stawiania młynów, aż pod górę Łukawicę i aż do wielkiego lasu, o ile sięgają granice pątnowskie. Nadawca zastrzegł sobie doży wocie; odnośny dokument wystawiony był w obecności Henryka, arcybiskupa gnieźnień skiego, Wawrzyńca, biskupa wrocławskiego, i innych dostojników. Tomasz, biskup wrocławski, potwierdził to nadanie r. 1260, a pa pież Urban IV w r. 1262. Tegoż roku sta nęła też ugoda między klasztorem a Gierla chem, proboszczem lubuskim, i bratem jego, komesem Mrożkiem, którzy rościli sobie pra wa do Pątnowa, jako spadkobiercy po ich stry ju Januszu. W r. 1290 przekazał Henryk IV, książę szląski, opatom brumowskim w Czechach pewne dochody z części swoich pątnowskich; r. 1315 występuje Mikołaj, pleban miejscowy. 3. P. Polny, 1260 Pantnovo Ratayna al. PątnowoRatajno, niem. NiederPantke nau, wś i fol. , pow. rychbachowski, graniczy z P. Górnym. Dwa młyny wodne, ludność ewangielicka. Wś ta należała do klasztoru Kamieńskiego Kamenz już przed r. 1260, 4. P. , niem. Panthnen, w pow. lignickien. o 6 klm. na północ od Lignicy. E. Cal. Pątnówek, fol. nad strum. , pow. wieluński, gm. Mierzyce; par. Pątnów, odl. od Wielunia 18 w. , ma 3 dm. , 28 mk. Fol. Pątnówek rozl. mr. 228 gr. or. i ogr. mr. 195, 18 łąk mr. pastw. mr, 7, nieużyt. mr. 8; bud. murow. 1, z drzewa 6. Pątnówka, struga pod Dzietrznikami, pow. wieluński. Pątnowo, leś. os. , pow. słupecki, gm. i par. Kaźmierz, odl. od Słupcy 22 w. 1 dm. , 5 mk. Pątnowskie Holendry, kol. , nad jez. Gosławickiem, pow. koniński, gm. i par. Gosławice, odl. od Konina 14w. , mają 14 dm. , 92 mk. , 277 mr. obszaru. Ludność niemiecka wyłącznie. Kantorat ewangielicki. Pątnowo, dawniej Pętno, niem. Pontnowo, fol. , pow. wągrowiecki, o 6 klm. na wschód. południe od Łekna, nad jeziorem, pod Kozielskiem; par. i poczta w Łeknie; 1 dm. , 21 mk. Własność Moszczeńskich. Pątnowskie, jezioro w pow. konińskim, pod wsią Pątnów, należy do grupy czterech większych jeziór, będących niewątpliwie pozostałemi szczątkami jednego wielkiego jeziora, które rozciągało się znacznie dalej ku południowi pod Konin, na obszarze podmokłym, przez który przeprowadzono obecnie kanał morzysławski, łączący jezioro Pątnowskie z Wartą a biorący początek pod wsią Morzysławem nad Pątnówek Pątnów Pątnówek Pątnówka Pątnowo Pątnowskie